ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 2229



บทที่ 2229

ค่าพูดของWalter ทำให้จิตใจของหวังตงเสงี่ยนเคร่งเครียด ขึ้นมา ความกดดันอันหนักหน่วง ทำให้เธอรู้สึกจะหายใจไม่ออก แล้ว

แม้เธอจะขยะแขยงถึงขั้นเกลียดชังมากกับข้อเสนอ Walter ให้ไว้กับเธอ แต่ในใจของเธอก็เข้าใจมาก ว่าไตที่ไกล ถึงสหรัฐอเมริกาที่Walterหาเจอ เป็นไตที่สามารถเข้ากับลักษณะ ของพ่อเพียงอันเดียว ที่ตนรู้อยู่ในตอนนี้ นอกจากนี้ ไม่มีอย่าง อื่นแล้ว

ถ้าไตนี้ถูกคนอื่นซื้อไปจริงๆ งั้นตนก็จะสูญเสียความหวังทุก อย่างไปโดยสิ้นเชิง

หวังตงเสงี่ยนเรียนอยู่ที่สหรัฐอเมริกาในปีนั้น ดังนั้นเธอจึง

เข้าใจสถานการณ์ของสหรัฐอเมริกามาก

เทียบกับหัวเซีย กฎหมายของสหรัฐอเมริกาค่อนข้างอยู่ใน ระดับผ่อนปรน

ไม่ใช่แค่การครอบครองอาวุธปืน การครอบครองสารเสพติด แม้แต่การแลกเปลี่ยนอวัยวะมนุษย์ก็ไม่ควบคุมแต่อย่างใด

ถ้าคนๆหนึ่งต้องการขายไตของตัวเอง ต่อให้อยู่ที่โรง พยาบาลสัตว์ที่สหรัฐอเมริกา ก็สามารถทำการผ่าตัดไตออกมา สําเร็จได้ ทุกอย่างสบายมาก
และนี่ก็หมายความว่า ถ้าผู้บริจาคเจอผู้ซื้อที่เหมาะสม เขา แทบจะใช้เวลาของอาหารแค่มื้อเดียว ก็ขายไตไปได้แล้ว แต่ไตถูกตัดออก ก็จะใช้วิธีที่เร็วที่สุด ส่งถึงมือของผู้ซื้อทันที ถ้าเป็นแบบนั้น ตนก็ไม่มีโอกาสอีกต่อไปแล้ว….. แต่ ในใจของหวังตงเสงี่ยนยังคงไม่สามารถตัดสินใจได้ เพราะการลงทุนได้มาซึ่งไตชิ้นนี้ของพ่อนั้นช่างมากเหลือเกิน มากถึงขั้น ตนต้องเสียสละทุกอย่างของตัวเอง ความบริสุทธิ์ของตัวเอง การงานของตัวเอง คุณธรรมของตัว เอง ถึงขั้นทั้งชีวิตของตัวเอง

Walterเห็นเธอร้อนรนอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ จงใจหัวเราะ ออกมา พูดจริงจังว่า “ตงเสงี่ยน ในเมื่อคุณตัดสินใจจากขนาดนี้ งั้นก็ช่างเถอะ คุณไม่ต้องทรมานตัวเองแล้ว ผมจะบอกอีกฝ่าย เดี๋ยวนี้ ว่าไตนี้ผมไม่เอาแล้ว ให้เขาขายให้คนประเทศฝรั่งเศส เองก็แล้วกัน อย่างนี้คุณจะได้ไม่ต้องสับสน ทรมาน คุณว่าไง ครับ?”

เพิ่งพูดจบ Walterได้หยิบมือถือขึ้นมา

หวังตงเสงี่ยนแทบจะกล่าวด้วยจิตใต้สำนึกว่า “ไม่เอา! Walter! ไม่เอา!”

Walterถามอย่างหัวเราะ “ทำไม? คุณเปลี่ยนความคิดแล้ว เหรอ?”
พูดพลาง Walterกล่าวต่อด้วยใบหน้าจริงจังว่า “ดงเสวียน ความจริงข้อเสนอที่ผมให้คุณก็ไม่เลวมากแล้วจริงๆนะ คุณไม่ จําเป็นต้องแย้งกันขนาดนั้น เอาความอ่อนเยาว์สิบปีของคุณ มอบให้ผม แล้วสิ่งที่ผมจะให้คุณ เป็นสิ่งที่20ปีถึงขั้น30ปีก็ไม่ได้ มันกลับมา อีกสิบปีข้างหน้าคุณก็เพิ่งจะสามสิบปี ยังมีโอกาส เอาเงินมหาศาล ไปเริ่มชีวิตใหม่ของคุณ

“ส่วนในช่วงสิบปี ลูกๆที่คุณกำเนิดให้ผม ถ้าคุณคิดว่าใน อนาคตพวกเขาจะเป็นภาระให้คุณ ก็สามารถที่จะให้ผมพากลับ ไปเลี้ยงที่สหรัฐอเมริกาได้อย่างสิ้นเชิง

“ถ้าเป็นแบบนี้ คุณในอีกสิบปีข้างหน้า จะเป็นสาวโสดที่ ทรัพย์สินเป็นร้อยล้าน ถึงขั้นพันล้าน! “ใช้คำพูดของคนหัวเซียของพวกคุณมาพูด ก็คือชายโสด

เพชรที่ดั้งเดิม!”

“ถึงตอนนั้น เด็กหนุ่มที่20ต้นๆ วัยรุ่นหล่อเหลา จะคุกเข่าล้อม รอบคุณเหมือนหมา ในชีวิตจะมีอะไรที่สวยงามไปกว่านี้อีกมั้ย?” หวังตงเสงี่ยนนิ่งสงบ ไม่พูดไม่จา แต่แม่ที่ร้องไห้ฟูมฟายบน โซฟา ยากที่จะรับได้ มือทั้งสองอดหูไว้แล้ว

เธออยากไล่Walterออกไปมาก จนถึงขั้นอยากตีออกไป แต่ เธอและหวังตงเสวียนมีความกังวลจุดเดียวกัน

ไล่Walterอะง่ายมาก แต่นั่นก็เท่ากับปิดประตูการอยู่รอดของ พ่อหวังตงเสว่ายนด้วยน้ำมือตัวเอง

ใช้ชีวิตของครอบครัวอีกฝ่ายมาบีบ พูดได้ว่าWalterทำได้อย่างดีเลิศ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ