บทที่ 2397

ซูโสว่เต๋อคิดไม่ถึงว่า เย่เฉินจะสนใจเรื่องส่วนตัวของตัวเอง

เขาเกิดอยู่ในครอบครัวใหญ่ จึงให้ความสําคัญกับการเก็บ ความลับส่วนตัวของตัวเองมาก ดังนั้นเมื่อได้ยินเย่เฉินถามถึง เรื่องนี้ จึงรู้สึกตื่นตกใจ ๆอึ้งๆไม่กล้าตอบกลับอะไร

เย่เฉินอดขมวดคิ้วขึ้นมาไม่ได้ จึงถามเขาไปว่า “ทำไม? ไม่ อยากบอกงั้นหรอ? ”

ซูโสเต๋อเห็นเเฉินไม่ค่อยพอใจ จึงรีบส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่ ครับๆๆ ผมบอกได้ครับ ผมจะบอก……

จากนั้น เขาก็พูดออกไปทั้งหมด ผู้หญิงคนนั้น……..ก็คือเพิ่ง เสี่ยว…….…….

“เจิ้งเสี่ยวฉี? “เย่เฉินถามอย่างแปลกใจ เจิ้งเสี่ยวที่ถูก ขนานนามว่าเป็นหญิงไร้มลทินแห่งวงการภาพยนตร์คนนั้นน่ะ หรอ? ”

“ใช่ครับ…….ซูโสว่เต๋อพยักหน้าอย่างกดดันหล่อนนั่นแหละ ASU……”

เยเฉันอดพูดขึ้นมาอย่างสะท้อนใจไม่ได้ “โอ้โห ผมคิดไม่ถึง จริงๆนะเนี่ย หญิงไร้มลทินอย่างเจิ้งเสี่ยว ที่ว่ากันว่าใสเหมือน น้ำแข็งและสะอาดเหมือนหยกคนนั้น จะเป็นกิ๊กที่คุณเลี้ยงไว้…… ภรรยาผมชอบในตัวเธอมาก เอาแต่พูดมาตลอดว่าเธอคือหนึ่งในมาตรฐานของวงการบันเทิง บอกว่าเธอบริสุทธิ์ผุดผ่อง ไม่มี ข่าวเสียหาย กระทั่งไม่เคยรับบทที่ต้องจูบกับดาราชายคนอื่นๆ ดูท่าคนในวงการบันเทิง ส่วนใหญ่มักจะมีด้านที่ไม่ต้องการคน อื่นรู้สินะ”

ซูโสเต๋อพยักหน้าอย่างอึดอัดใจ แล้วพูดอย่างอึ้งๆ ว่า “ทะ……..ที่หล่อนไม่รับบทจูบ ก็เป็นเพราะผมไม่ให้เธอรับ……. เมื่อก่อนผมเคยพูดกับหล่อนว่า ห้ามใกล้กับผู้ชายคนอื่น ถึงจะ เป็นการแสดงก็ไม่ได้……..

เยเฉินทำปากๆแล้วพูดว่า “…….ถ้าคนทั้งประเทศรู้ว่า นางฟ้าของพวกเขา ต้องถูกไอ้หมูแก่ที่ทั้งอัปลักษณ์และแก่ทับอยู่ ข้างล่าง ไม่รู้ว่าจะเสียใจขนาดไหน

สีหน้าของซูโสเต๋อหดหูมาก สีหน้าของเขาเดี๋ยวแดงเดี่ยวดำ ดูออกว่าถูกคำพูดของเยเฉินทำลายความภาคภูมิใจ

แต่ว่า แม้ว่าจะถูกทำลายความภาคภูมิใจ เขาก็ไม่กล้าพูด อะไรต่อหน้าเเฉิน ดังนั้นจึงทำได้เพียงแค่พยักหน้าอย่างอึดอัด

ใจ

“ใช่ครับๆๆ คุณเย่พูดถูกครับ…….

เยเฉินหลุดขำ แล้วถามเขาว่า”เจิ้งเสี่ยวอยู่ในจินหลิงตลอด หรือหล่อนจะมาจากที่อื่นเพื่อนัดพบกับคุณนะ? ”

ซูโสว่เตือรีบพูดขึ้นมาว่า “เธอมาจากที่อื่น…..ความจริงแล้ว ช่วงนี้หล่อนกำลังถ่ายหนัง พ่อของผมเรียกให้ผมมาที่จินหลังอ ย่างกะทันหัน ผมจึงให้เธอตามมาอยู่เป็นเพื่อนผม…..
เย่เฉินหัวเราะแล้วพูดว่า “ดูคุณอายุก็มากแล้วนะ คิดไม่ถึงว่า จะมีเรี่ยวมีแรงขนาดนี้

ซูโสเต๋อพูดอย่างเขินๆว่า “ไม่ครับ…….อายุผมมากแล้วไม่ ไหวหรอกครับ……..

เย่เฉินหัวเราะ แล้วพูดอย่างเรียบเฉยว่า “เอาล่ะ นี่ก็ดึกแล้ว คุณพักผ่อนที่นี่ไปเถอะ จากนี้ไปคุณจะไม่มีดาราสาวอย่างเจ๋ง เดี๋ยวนี้ทำให้เตียงอบอุ่นอีกแล้วล่ะ เพราะฉะนั้นรีบปรับตัวเข้ากับ ฟาร์มสุนัขแห่งนี้ให้ได้เถอะ รอโอกาสเหมาะ ผมจะส่งพ่อของคุณ มาที่นี่ ให้พวกคุณสองพ่อลูกได้เจอกัน

ซูโสเต๋อก้มหน้าก้มตา ไม่กล้าพูดอะไร

เย่เฉินมองไปที่Steveที่อยู่ข้างๆ แล้วพูดอย่างเฉยเมยว่า “ดูแลลูกชายคุณไปนะ”

Steveทำได้เพียงแค่พยักหน้า “ผมทราบแล้วครับคุณเย่…….

เย่เฉินไม่พูดอะไรอีก แต่หันไปพูดเฉินจือข่ายว่าส่งผมกลับ

“ได้ครับคุณชาย!

หงห้าส่งเย่เฉินกับเฉินจือข่ายออกจากฟาร์มสุนัข แล้วอาศัย จังหวะที่เฉินจือข่ายยังอยู่ พูดกับเย่เฉินว่า “คุณชายครับ ทางด้าน อาของคุณ ครับ? ” คืนนี้ถึงเวลาแล้วนะครับ คุณว่าปล่อยเธอไปดีไหม

เย่เฉินขมวดคิ้ว “ถึงเวลาแล้วหรอ? ”
“ถึงแล้วครับ”หงห้ารีบพูดขึ้นมาว่า “ครั้งนี้คุณป้าของคุณทำตัว มากเลยครับ ไม่ได้โวยวายอะไร

“อืม”เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดขึ้นมาว่า “งั้นก็รีบปล่อยเธอไป เถอะ พูดกับลูกน้องของคุณด้วยนะ เปิดประตูออก ถ้าเธออยาก ไปก็ไปได้ตลอดเวลา”

หงห้ารีบพูดขึ้นมาว่า”ได้ครับคุณชาย ผมจะโทรศัพท์จัดการ

เดี๋ยวนี้เลยครับ!

เย่เฉินตบบ่าของเขาเบาๆ แล้วย้ำเตือนว่าเรื่องที่ฟาร์มสุนัข ค่อนข้างสำคัญ เพราะฉะนั้นคุณต้องดูแลดีๆนะ อย่าให้ใครหน้า ไหนเข้าใกล้ฟาร์มสุนัขได้ และต้องกำชับกับลูกน้องของคุณว่า อย่าให้รั่วไหลออกไป

หงห้าพูดอย่างหนักแน่นว่า “คุณชายวางใจเถอะครับ ทางด้าน ฟาร์มสุนัขผมได้จัดการเรียบร้อยหมดแล้ว ลูกน้องที่ทำงานอยู่ที่ นี่ ทุกคนเป็นคนใกล้ชิดของผมหมด อีกทั้งช่วงนี้ ผมยังขอให้ พวกเข้าห้ามออกจากฟาร์มสุนัขตลอด24ชั่วโมง และห้ามติดต่อ กับโลกภายนอกเป็นการส่วนตัว ทุกอย่างต้องใช้การควบคุม แบบระบบปิด จะให้รั่วไหลออกไปไม่ได้เด็ดขาด”