บทที่ 410

หลังจากนั้น โทรศัพท์มือถือของเวียจางหนึ่งที่ปรากฏ ข้อความแชทขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง

เขามีกลุ่มวีแชทครอบครัว ในกลุ่มนี้จะเป็นคนที่มีความ สัมพันธ์อันดีกับตระกูลเว่ย ตอนนี้ผู้นำตระกูลเหล่านี้กำลังบ้าคลั่ง “ฉางหนึ่ง คุณไปล่วงเกินท่านหงหาได้อย่างไร? ตอนนี้เขาตั้ง รางวัล 100 ล้าน เพื่อต้องการหัวของคุณและพ่อของคุณ! มีผล ตั้งแต่เที่ยงคืนของวันนี้!

เวยฉางหญิงหน้าคร่ำเครียด ในใจเขารู้สึกทั้งตกใจและ ทั้งกลัว

ยังไม่ทันได้ตอบข้อความที่มีการโพสต์ข้อความอีกครั้งใน

กลุ่ม

“เหี้ย หวังเจิ้งกางผู้นำตระกูลหวัง ได้เพิ่มรางวัลอีก 100 ล้าน ให้กับคำบัญชาสังหารพ่อลูกตระกูลเว่ย! ”

“ผู้นำตระกูลฉินก็ลงมือแล้ว ตอนนี้รางวัลเพิ่มขึ้นมาเป็น 300 ล้านแล้ว!”

“โอ้ สวรรค์! ผู้นำตระกูลซึ่งก็ลงมือแล้ว! ตระกูลข่งเพิ่ม รางวัลอีก 200 ล้าน ตอนนี้รางวัลอยู่ที่ 500 ล้านแล้ว!”

ใบหน้าของเวยฉางหมิงซีดเผือด โทรศัพท์ร่วงลงบนพื้น จน ทําให้หน้าจอแตก
เว่ยหย่งเจิ้งที่อยู่ด้านข้างรีบถามว่า “จางหนึ่ง เกิดเรื่องอะไร

เว่ยจางหนึ่งเหงื่อแตกพลั่ก แล้วเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวีย หย่งเจิ้งฟังด้วยความตื่นตระหนก

เมื่อเว่ยหย่งเจิ้งได้ยินเรื่องราวทั้งหมด ตกใจเหมือน

วิญญาณได้ออกจากร่าง!

มันเกิดอะไร น?

เด็กหนุ่มคนนี้ เหตุใดจึงมีอิทธิพลใหญ่เช่นนี้

ท่านหงห้าทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด ยังมีตระกูลหวัง ตระกูลฉินที่ปฏิบัติต่อเขาอย่างสุภาพ

และที่น่ากลัวคือ ตระกูลข่งซึ่งเป็นตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในเมือง

จินหลงก็อยากจะประจบเขา? ! ฐานะภูมิหลังของผู้ชายคนนี้คือ

ใคร? !

เงินรางวัล 500 ล้าน เงินตั้งมากมายกองอยู่ตรงนั้น กลัวว่า โลกใต้ดินทั้งประเทศ คงถือว่าตัวเองกับลูกชายเป็นเหมือน สมบัติ!

ครั้งนี้เขารู้สึกกลัวจริงๆ มองไปที่เเฉินที่สีหน้าเฉยเมย ขา ของเขาอ่อนลง และคุกเข่าลงกับพื้น ใบหน้าเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ เย็น และเขาสั่นไปทั้งตัว!

“อาจารย์เย่ โปรดไว้ชีวิต! โปรดไว้ชีวิตด้วย!
เว่ยหย่งเจิ้งคุกเข่าลงบนพื้น และเริ่มขอร้องอ้อนวอน “อา จารย์เย่ ผมผิดไปแล้ว ผมมีตาแต่หามีแววไม่ โปรดไว้ชีวิตผม ด้วยเถอะ ต่อไปผมไม่กล้าอีกแล้ว ถึงแม้ว่าจะให้ผมเป็นสุนัขรับ ใช้ของคุณ ผมก็เต็มใจ

เย่เฉินมองไปที่พวกเขาอย่างเย็นชาและกล่าวอย่างเรียบ ๆว่า “ตอนนี้อยากมีชีวิตอยู่? เมื่อสักครู่นี้ยังหยิ่งผยอง”

เว่ยหย่งเจิ้งตบหน้าตนเองหนึ่งที ร้องไห้แล้วกล่าวว่า “อา จารย์เย่ เป็นเพราะผมแก่จนเลอะเลือน เมื่อสักครู่สมองถึงได้ เบลอ โปรดยกโทษให้ผมด้วย……

พูดจบ เว่ยหย่งเจิ้งกล่าวต่อทันทีแล้ว “อาจารย์เย่ ต่อไปเวีย เลี่ยงก็คือประธานของบริษัทผลิตยาเว่ยชื่อ เป็นผู้นำของตระกูล เว่ย! แบบนี้คุณพอใจหรือยังครับ?”

เย่เฉินกล่าวอย่างเรียบ ๆ ว่า “ถ้าเมื่อสักครู่คุณพูดเช่นนี้ ผม พอใจ แต่คุณเพิ่งพูดตอนนี้ ผมไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่?

เว่ยหย่งเจิ้งกลัวจนตัวสั่น รีบถามต่อว่า “อาจารย์เท่า อย่างไรคุณถึงจะพอใจ?

เย่เฉินมองไปที่เขากับเวยฉางหนึ่งที่หน้าซีดเผือด แล้วกล่า วอย่างเย็นชาว่า “คุณดูถูกภูเขาฉางใบ ดูถูกเว่ยเลี่ยงที่เกิดจากผู้ หญิงที่เติบโตมาจากภูเขาฉางไปใช่ไหม? ดี งั้นคุณกับลูกชายคน โตของคุณ ก็ไสหัวไปขุดโสมที่ภูเขาฉางใบ ห้ามลงมาจากภูเขา ฉางไบตลอดชีวิต!”

พูดถึงตอนนี้ สีหน้าของเเฉินกลายเป็นเย็นชามากยิ่งขึ้นแล้วกล่าวทุกถ้อยคำว่า “คุณฟังผมให้ดี พวกคุณสองคนห้าม ลงมาจากภูเขาอางไปตลอดชีวิต!