บทที่ 659

เวลานี้คุณท่านของตระกูล กำลังนอนอยู่ในห้องผู้ป่วยหนักใน บ้านสุดหรูของเขา

มีเครื่องวัดคลื่นไฟฟ้าหัวใจ เครื่องวัดความดันโลหิต เครื่อง ออกซิเจนในเลือดและอื่น ๆ ที่สำคัญ มีการเฝ้าระวังและบ่งชี้ ตลอดเวลา และเพื่อป้องกันไม่ให้ร่างกายของคุณท่านแย่ลงไป กว่านี้ ยังได้ให้สารอาหารกับออกซิเจนด้วย

คลิปวิดีโอบนตึกต็อก กระทบจิตใจทำให้คุณท่านโกรธ เป็นอย่างมาก บวกกับอายุมากแล้ว ความสามารถในการรับแรง กดดันได้ไม่มาก ดังนั้นชั่วพริบตาเดียวก็ทำให้ท่านหมดสติ และ เกือบจะหมดลมหายใจเพราะเส้นเลือดหัวใจอุดตัน

เมื่ออู่ตงไห่ อู๋ซิน อู๋ฉี และอู่ตงเจียงน้องชาย กับลูกหลานตระ กูล ไปถึงห้องพักผู้ป่วย คุณท่านที่นอนอยู่บนเตียงก็ด่าขึ้นมา ด้วยความโกรธ

“ไอ้หมาสองตัวที่ไร้อิทธิพล กล้าที่จะเหยียดหยามตระกูล ของฉันอย่างเปิดเผย มันสมควรตาย! ถ้าไม่ฆ่าไอ้หมาสองตัวนี้ เสีย จะทำให้ตระกูลอู่ในเมืองเจียงหนานถูกเยาะเย้ยตลอดไป ความองอาจห้าวหาญของตระกูล เป็นหนึ่งในเจียงหนานก็จะ อันตรธานหายไป!

เมื่ออู่ตงไม่เห็นอัตราการเต้นของหัวใจของพ่อเต้นเร็วมาก เขา ก็รีบเดินกะเผลกไปข้างหน้าและกล่าวว่า “พ่อ! พ่อเป็นหนักขนาดแล้ว ระงับความโกรธด้วย!”

“ไอ้ขยะ”! เมื่อคุณท่านเห็นลงไห่เขาก็ด่าทันที “ให้แกไปที่ เมืองจินหลิง เพื่อตรวจสอบว่าใครทําร้ายเสี่ยวจี แกมันไม่ได้ เรื่อง ยังทำให้ตระกูลของฉันต้องอับอายขายหน้า

อู่ตงไห่กล่าวอย่างหดหูว่า “พ่อ ไปจนหลิงคราวนี้ มันแตกต่าง จากที่คาดเดาไว้อย่างสิ้นเชิง ผมไม่คาดคิดว่าจะมีใครในเมืองจิ นหลิงจะสามารถทำให้พวกจางจื่อ โจวทั้งห้าพิการได้ ข้อสองไม่ คาดคิดว่าจะล่วงเกินตระกูลเย่ โดยไม่ได้ตั้งใจ ถูกตระกูลเย่ ทำร้ายทุบตี จนผมไม่สามารถทำอะไรได้เลย……..

เขาชี้ไปที่ขาขวาของตนเอง และชี้ไปที่ขาขวาของอู๋ซิ ขณะพูด เขาชี นลูกชาย และกล่าวอย่างโศกเศร้าว่า “พ่อขาของผมกับขาของ เสี่ยวซินพิการแล้ว แล้วมืออีกข้างของเสี่ยวซินก็พิการเช่นกัน พ่อ คิดว่าพวกเราอยากให้เป็นเช่นนี้หรือ? เพียงแต่พวกเราไม่ สามารถล่วงเกินตระกูลเย่แห่งเมืองเช่นจิงได้ ถึงแม้ว่าตระกูลเย่ ต้องการชีวิตของเราสองคนพ่อลูก เราก็ไม่อาจต้านทานได้

คุณท่าน ส่งเสียงอิ่มอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ถ้าพ่อไม่เห็น ว่าแกได้รับบาดเจ็บ พ่อจะลุกขึ้นมาและทุบตีแกเองกับมือ!”

อู่ตงไห่ได้แต่คุกเข่าลงกับพื้นและกล่าวอย่างละอายใจว่า “พ่อ! ตงไห้ไร้ความสามารถ ทำให้ตระกูลอับอายขายหน้า โปรดลงโทษลูกด้วยเถอะ!

คุณท่านหน้า คร่ำเครียดแล้วกล่าวว่า “พ่อถามแกว่า ไอ้ หมาสองตัวนั้น ถูกฆ่าตายหรือยัง?”
“ยังครับ” อู่ตงไห่กล่าวอย่างรีบร้อน “ผมได้จัดคนไปแล้ว น่า จะได้เบาะแสของพวกเขาในไม่ช้า แล้วก็จะจัดการฆ่าพวกมัน เสีย!”

คุณท่าน กล่าวว่า “หลังจากฆ่าพวกเขาแล้ว จะต้องให้สื่อ รายงานการเสียชีวิตของสองคนนั้น เพื่อให้คนทั้งเจียงหนานรับรู้

ว่า หากล่วงเกินตระกูลอู๋จะมีจุดจบเช่นนี้!”

อู่ตงไห้รีบพยักหน้า “พ่อวางใจได้ ผมจะจัดการเรื่องนี้ให้ดี ที่สุด!”

คุณท่าน ก็ถามอีกว่า “คลิปวิดีโอบนติ๊กต็อก ลบออกไป แล้วหรือยัง?”

“ลบแล้ว ลบแล้วครับ……..ตงไห้ไม่กล้าบอกว่าติ๊กต็อก

ถูกตระกูลเย่ซื้อไปแล้ว เพราะกลัวว่าคุณท่านจะโมโห

คุณท่านมค่หนึ่ง แล้วกล่าวกว่า “คำพูดของพ่อไว้ พ่อ ต้องการให้ไอ้เชี่ยหมาสองตัวนั้นตาย! ภายใน 24 ชั่วโมง! ”

อู๋ตงไห่รีบกล่าวว่า “พ่อวางใจได้ ผมจะทำตามคำสั่งของพ่อ”

ท่าทางของคุณท่านรู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย เขามองไปที่ ชิน และพูดอย่างสงสารว่า “เสี่ยวซิน ไปจินหลงคราวนี้ หลานได้ รับทุกข์ทรมาน”

คนที่คุณท่านรักและเอ็นดูที่สุดไม่ใช่อู่ตงไห่ แล้วก็ไม่ใช่ น้องชายเขาอู่ตงเจียง แต่เป็นอู๋ซินหลานชายคนโต

เมื่อเห็นสภาพที่น่าเศร้าของอู๋ซินตอนนี้ ใจในเขารู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก