บทที่ 1845

ในเวลานี้ ที่คฤหาสน์ Tomson Riviera A04

จางกุ้ยเฟินกับหลี่เยว่ฉินและต่งหญ้หญิงทั้งสามคน เพิ่งจะทาน อิ่มท้อง

พวกเธอรอไปรอมา คนทั้งครอบครัวของนายหญิงใหญ่เชียว ยังไม่กลับมา ยิ่งไปกว่านั้นก็หิวจนเป็นทรมาน พบว่ามีวัตถุดิบที่ เฉียนหงเล่นเตรียมเสร็จพอดีแล้วยังไม่ทันได้ลงหม้ออยู่ ดังนั้นก็ ตัดสินด้วยตัวเอง ใช้วัตถุดิบอาหารเหล่านั้นมาทำอาหาร มากมายหลายอย่างมื้อหนึ่ง

ก่อนหน้าที่อู่ตงไห่เพิ่งจะถอนการลงทุน ระดับความเป็นอยู่ของ คนในตระกูลเซียวก็ค่อนข้างดีมาก เนื่องจากก่อนหน้านั้นนาย หญิงใหญ่เซียวลงทุนในบริษัทเชียวชื่อ ให้บริษัทเชี่ยวชื่อฟื้นฟู ความเจริญก้าวหน้าใหม่ นายหญิงใหญ่เซียวก็ฟื้นฟูท่าทางมี อำนาจของก่อนหน้านี้ และระดับความเป็นอยู่ก็เพิ่มขึ้นเป็นอย่าง มาก

ยิ่งไปกว่านั้น วันนี้เฉียนหงเย่นตั้งใจจัดเตรียมวัตถุดิบอาหาร หลากหลายเป็นอย่างมาก เพื่อที่จะรอหลังจากที่เขียวฉางเฉียน และเซียวไห่หลงสองพ่อลูกจัดการหน้าหลันแล้ว ฉลองให้พวก เขาทั้งสอง

คาดไม่ถึงว่า วัตถุดิบอาหารเหล่านี้ ทั้งครอบครัวตระกูลเดียว ยังไม่ทันได้กินสักคำ ทั้งหมดก็ถูกจางกุ้ยเป็นพวกเธอสามคนกินไปหมดแล้ว

ในเวลานี้ทั้งสามคนเพิ่งจะกินจนท้องใหญ่กลมโตนอนนอนอ้า ขาอ้าขาดูโทรทัศน์อยู่บนโซฟา

โทรทัศน์เครื่องนี้ หลังจากที่เซียวไม่หลงขายโทรทัศน์ขนาด ใหญ่ทิ้งแล้ว ก็ขนย้ายขึ้นมาจากในห้องชั้นใต้ดิน เทียบกับเครื่อง ก่อนหน้านั้น เล็กกว่ามากจริงๆ อยู่ในห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ ก็ ค่อนข้างไม่เข้ากันไม่มากก็น้อย

จางกุ้ยเฟินดูโทรทัศน์ไปด้วย ปุ๋ยปากพูดไปด้วยว่า: “โธ่เอ๊ย คฤหาสน์ของนายหญิงใหญ่เชียว ตรงไหนก็ดีไปหมด แต่ทีนี้ เหมือนจะเล็กไปหน่อยนะ เมื่อเทียบกับห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่นี้ เห็นได้ชัดว่าค่อนข้างไม่เข้ากันเลย

ต่งหญ้หญิงถามด้วยความประหลาดใจ “โอ้พระเจ้าช่วย! ทีวี ขนาดใหญ่ห้าสิบนิ้วมั้งเนี่ย? ทีวีในบ้านของหัวหน้าหมู่บ้านของ ฉันก็ไม่ได้ใหญ่ขนาดนี้ นี่ยังเล็กเหรอ?”

“นั่นนะสิ… หลี่เยวฉันก็พูดคล้อยตามว่า “ฉันยังไม่เคยเห็นทีวี ใหญ่ขนาดนี้มาก่อน”

จางกุ้ยเฟิน โบกแล้วพูดว่า “พวกเธอไม่เข้าใจ ทีวีของคนรวย เริ่มที่เจ็ดถึงแปดสิบนิ้วขึ้นไป ปีที่แล้วตอนที่ฉันทำงานที่บริษัทแม่ บ้านในเมือง เคยไปทําความสะอาดที่บ้านของคนรวย ทีวีนั้น ใหญ่กว่าเครื่องนี้หลายเท่า

ต่งหญ้หญิงพูดอย่างทอดถอนใจว่า “พระเจ้า! เอาทีวีขนาด ใหญ่ขนาดนั้นมาทำไม ดวงตามองไปมองมาบนทีวีขนาดใหญ่ขนาดนั้น ไม่เหนื่อยเหรอ?”

จางกุ้ยเฟินพูดด้วยความเยาะเย้ยว่า “ดูท่าทางที่ไม่มีแววของ เธอ ตามที่เธอบอก คนอื่นเขาไปดูหนังที่โรงภาพยนตร์ ดวงตาก็ เหนื่อยจนตกลงบนพื้น

ต่งหญ้หลิงเกาหัว: “ฉันก็ไม่เคยไปโรงภาพยนตร์ ไม่รู้ว่าใน

โรงภาพยนตร์เป็นยังไง

จางกุ้ยเฟืนพูดว่า “ฉันเคยไป เคยทำความสะอาดในโรง ภาพยนตร์มา บอกกับพวกเธอแบบนี้นะ หน้าจอในโรง ภาพยนตร์ ใหญ่กว่ากำแพงห้องนั่งเล่นหนึ่งด้าน เธอสองคนก็คิด ดูเถอะ!”

หลีเยาฉินที่ด้านข้างถามว่า “ใหญ่กว่ากำแพงหนึ่งด้าน งั้นก็ น่ากลัวมากเกินไปแล้ว!!

จางกุ้ยเฟืนพูดว่า: “พวกเธอสองคนไม่เคยเห็นโลกกว้างมา ก่อนจริงๆ เดี๋ยวรอให้นายหญิงใหญ่เชียวพาเราไปดูหนังในโรง ภาพยนตร์ ถึงเวลานั้นพวกเธอก็จะรู้เอง!!

ทั้งสามกำลังคุยกัน และรถพยาบาลก็ขับเข้าไปในลานบ้าน แล้ว

แต่ว่าพวกเธอเปิดเสียง โทรทัศน์ได้ดังมาก ดังนั้นจึงไม่มีใคร ได้ยินการเคลื่อนไหวข้างนอก

หลังจากที่รถพยาบาลจอดนิ่ง คนขับรถและคนที่ข้างคนขับก็ กระโดดลงจากรถ และเอาเซียวฉางเฉียนกับเซียวให้หลงสองพ่อลูกลงมาจากบนรถอย่างรุนแรง

พวกเขาไม่ได้ย้ายลงด้วยเตียงผู้ป่วยเคลื่อนที่ แต่ย้ายคนลง มาไว้บนพื้นหินอ่อนในลานบ้าน ในทันที นายหญิงใหญ่เซียวเห็นว่าพวกเขาเตรียมที่จะขึ้นรถออกไป

รีบพูดว่า: “พวกคุณไม่ช่วยพวกเราเคลื่อนย้ายเขาทั้งสองเข้าไป

เหรอ?”

คนขับรถพูดอย่างหงุดหงิดว่า “ความต้องการของลูกค้าก็คือ ส่งพวกคุณมาถึงที่สถานที่ ไม่รวมกับค่าเข้าถึงบ้าน หากคุณ ต้องการให้เราช่วยเหลือก็ได้ สองร้อยหยวนต่อคน

นายหญิงใหญ่เซียวพูดว่า “ฉันไม่มีเงินสักแดงเดียว!”

คนขับขมวดคิ้วและถามว่า “คุณอาศัยอยู่คฤหาสน์หรูหรา ขนาดนี้ เงินสี่ร้อยหยวนก็ไม่มีเหรอ?”

นายหญิงใหญ่เชียวพูดอย่างกระตือรือร้นว่า “ตอนนี้ออกบ้าน ก็ไม่ได้ใช้เงินสดด้วย ดังนั้นในบ้านก็เลยไม่ได้เก็บเงินไว้โดย ตลอด ตอนนี้Alipay ในโทรศัพท์กับบัตรธนาคารก็ถูกอายัดแล้ว หมดหนทางแล้วจริงๆ!