ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 2071



บทที่ 2071

ซึ่งเทียนหมิงและซ่งทรงสองพ่อลูก ถูกคำพูดของหม่าเชียว เหยา ทำให้ไม่พอใจเป็นอย่างมาก

เป้าหมายที่แท้จริงของพวกเขาสองคนพ่อลูก ก็คือนำส่งหวั่น งออกจากคณะกรรมการของซ่งชื่อกรุ๊ปไปตลอดกาล

ไม่ว่ายังไงก็ตามตอนนี้ซึ่งหวั่นถึงจะเป็นหรือตาย คณะกรรม การของซ่งชื่อกรุ๊ปก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธออีกแล้ว

แต่ทว่า พวกเขาจะคิดได้อย่างไรว่าซึ่งหวั่นถึงที่สูญหายไร้ร่อง มาหลายวันมากขนาดนี้ ในคณะกรรมการยังมีคนคิดถึงเธออยู่ เสมอและคิดแทนเธอ

ยิ่งไปกว่านั้น คำพูดของหม่าเซียวเหยา ในไม่ช้าก็ดึงดูดเสียง เห็นด้วยของคนอื่นๆ

ทุกคนทยอยเอ่ยปาก แสดงความเห็นด้วยกับแนวคิดของหม่า เซียวเหยา ทำให้ในใจของซ่งเทียนหมิงและซ่งทรงกล้าโกรธ แต่ไม่กล้าพูดอะไร

ท้ายที่สุดแล้วเรื่องที่พวกเขาฆาตกรรมซ่งหวั่นถึง คณะ กรรมการคนอื่นๆก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ

ตอนนี้ท่าทีที่พวกเขาแสดงออกมา ก็ตกอยู่ในความโศกเศร้า จําเป็นต้องคำนึงถึง งอกรุ๊ปและต้องเลือกแต่งตั้งประธานคนใหม่
ดังนั้น เมื่อหม่าเซียวเหยาพูดแบบนี้ ต่อให้ในใจของพวกเขา จะไม่พอใจเป็นหนึ่งหมื่นครั้ง แต่ปากก็ไม่กล้าพูดคำว่าไม่แม้แต่ ค่าเคียว

เพราะว่าตราบใดที่พวกเขาพูดคำว่าไม่ออกมา ก็จะทำให้คน อื่นสงสัยแรงจูงใจของพวกเขาในทันที

และเมื่อมีความสงสัยแรงจูงใจของพวกเขาขึ้นมา ถ้าอย่างนั้น อีกฝ่ายก็ต้องสงสัยอย่างแน่นอนว่าซึ่งหวั่นถึงประสบอุบัติเหตุอยู่ ในประเทศญี่ปุ่นเกี่ยวข้องกับพวกเขาอย่างหนีไม่พ้น

ดังนั้น ซึ่งเทียนหมิงทำได้เพียงกัดฟัน และเอ่ยปากพูดว่า “ผม คิดว่าประธานหม่าพูดถูก ในเมื่อตอนนี้พวกเราตัดสินใจเลือก แต่งตั้งประธานคนใหม่เพื่อควบคุมสถานการณ์โดยรวมแล้ว งั้น พวกเราก็ต้องเตรียมการพร้อมเพื่อซ่งหวั่นถึงประธานคนก่อน หน้านี้ให้เรียบร้อยในคราวเดียว”

จากนั้น เขาเอ่ยปากพูดว่า “ตอนนี้ ขอเสนอของผม ต่อไปไม่ ว่าใครคนใดได้รับเลือกเป็นประธานคนใหม่ต้องปฏิบัติตามหลัก การ นั่นก็คือ เกิดคุณซึ่งหวั่นถึงกลับมาอย่างปลอดภัย ประธาน คนใหม่นี้ก็ต้องสละตำแหน่งอย่างไม่มีเงื่อนไข คืนตำแหน่ง ประธานให้กับคุณซึ่งหวั่นถึง ทุกคนมีความคิดเห็นยังไงกัน บ้าง?”

เมื่อทุกคนได้ยินเขาพูดอย่างนั้น แน่นอนว่าพวกเขาพยักหน้า

รัวๆเห็นด้วย

การยกมือลงคะแนนเสียงในครั้งนี้ ยกมือทั้งหมดสิบเจ็ดคน
ในใจของซ่งเทียนหมิงก็ยิ่งโมโหมากขึ้น และแอบพูดในใจ “นี่แมร่งเป็นการซื้อระเบิดเวลาให้ตัวของฉันเองชัดๆ ตอนนี้ยัง หวั่นถึงเป็นหรือตายก็ไม่รู้ ใครจะไปรู้ว่าเธอตายแล้วหรือยัง? เกิดเธอไม่ตาย วันไหนมีชีวิตรอดกลับมา งั้นทั้งหมดที่ฉันทำ เสียเปล่าไม่ใช่เหรอ?”

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซึ่งเทียนหญิงก็ถอนหายใจ ในใจ: “ดูเหมือน ว่าทางออกที่ดีที่สุดในตอนนี้ ก็คือหลังจากที่รับตำแหน่งแล้วก็ ขายทรัพย์สิน เผื่อเอาไว้

ดังนั้น เขาก็เอ่ยปากพูดต่อไปว่า “ตอนนี้ พวกเราทำการลง คะแนนต่อไปเถอะ งั้นทุกคนก็จากสิบเจ็ดคนของพวกเรา เลือก คนคนหนึ่งมาเป็นประธานคนใหม่นี้ ในสิบเจ็ดคนของพวกเรา ทุกคนมีสิทธิ์ลงคะแนนกับรับคะแนน แต่ละคนจำกัดหนึ่งคะแนน ผู้ที่มีคะแนนเสียงมากกว่าก็จะเป็นประธานคนใหม่ของพวกเรา!

จากนั้น เขาก็พูดเสริมว่า “เนื่องจากเกี่ยวข้องกับตำแหน่งของ ประธาน จึงเป็นเรื่องสำคัญสำหรับส่งชื่อกรุ๊ปเป็นอย่างมาก ดัง นั้นพวกเราจะนำระบบการลงคะแนนด้วยชื่อจริงมาใช้ในครั้งนี้ หลีกเลี่ยงมีคนกระทำการลับหลัง

ทุกคนมองดูกันไปมาอย่างกะทันหัน

ในคณะกรรมการบริษัท การลงคะแนนด้วยระบบด้วยชื่อจริง นั้นยุติธรรม แต่การลงคะแนนด้วยชื่อจริงยังนำมาซึ่งอันตรายที่ ซ่อนอยู่อย่างใหญ่หลวง นั่นก็คือคิดบัญชีย้อนหลัง

ถ้าหากคุณลงคะแนนให้A แต่สุดท้ายกลับได้รับตำแหน่งนี้ถ้าอย่างต่อไปก็ต้องเกลียดคุณอย่างแน่นอน ถึงขนาดใช้ อำนาจกลั่นแกล้งข่มเหงคุณและหาเรื่องคุณทุกที่

ถ้าหากคนคนนี้จิตใจคับแคบเป็นอย่างมาก ถ้าอย่างนั้นเขามี ความเป็นไปได้ว่า ในอีกหลายปีต่อจากนี้ไป ยังคงเป็นเพราะเรื่อง นี้ ทำทุกอย่างทุกวิถีทางเท่าที่ทำได้มาแก้แค้นคุณ

เผชิญหน้ากับคนแบบนี้ ใครก็เทียบไม่ได้ทั้งนั้น


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ