ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1825



บทที่ 1825

อู่ตงไห่ถูกเย่เฉินตวาด กลัวจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมา เรื่องราวเหล่านี้ของอู๋ฉี เขาย่อมรู้ดีเป็นธรรมดา

แต่เดิมทีเขารู้สึกว่า นั่นก็เป็นเรื่องราวระหว่างลูกชายกับผู้ หญิงคนอื่น ต่อให้เขาจะเคยทำร้ายผู้หญิงหลายคนจริงๆ ท้าย ที่สุดก็ไม่ได้ทําร้ายคนรอบข้างของเยเฉิน เยเฉันมีสิทธิ์อะไร ทําร้ายเขา?

แต่ว่า เมื่อเห็นเเฉิน โกรธมากขนาดนี้อยู่ตรงหน้า เขาถึงได้ รู้ตัวว่า ความรู้สึกยุติธรรมในส่วนลึกของหัวใจของเยเฉินนั้น เหนือจินตนาการของเขามาก!

ในเวลานี้เย่เฉินจับจ้องมองอู่ตงไห่ และพูดอย่างเยือกเย็นว่า “อู่ตงไห่ เดิมทีฉันแมร่งอยากจะปล่อยชีวิตสุนัขอย่างแกไป แต่ คาดไม่ถึงว่าแกจะไม่แยกถูกผิดขนาดนี้! ในเมื่อเป็นแบบนี้ สี่สิบ เปอร์เซ็นต์นั้นของแกฉันไม่เอาแล้ว จากนี้ไปก็ให้ตระกูลเข้ จัดการกับแกได้ตามอำเภอใจ

อู่ตงไห่ร้องไห้เสียงดังอย่างกะทันหัน

มือทั้งสองของเขายังไพล่หลัง ร่างกายกลับเอนตัวไปข้างหน้า และคุกเข่าอยู่บนพื้นในทันที ขณะที่ก้มหน้ากราบคารวะอย่าง หนักไปด้วย ก็ร้องไห้อ้อนวอนไปด้วย “คุณชายเย่ ผมผิดไป แล้ว! ผมรู้ตัวว่าผิดไปแล้ว! ลูกชายคนนั้นของผมมีโทษถึงตายจริงๆ คุณไว้ชีวิตของเขา ก็เป็นความเมตตาอันยิ่งใหญ่แล้ว ผม เองที่มีตาหามีแววไม่ ผมเองที่อบรมสั่งสอนไม่ดี คุณได้โปรด เมตตากรุณา ยกโทษให้ผมครั้งหนึ่ง เยเฉันพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: เรื่องที่แกอบรมสั่งสอนไม่ดี ไม่

เพียงแค่เรื่องเดียวเท่านั้น!

พูดแล้ว เย่เฉินก็ถามอีกครั้งว่า “เซวหนานซานน้องชาย ภรรยาคนนั้นของแก ได้ก่ออาชญากรรมมากมายจนนับไม่ถ้วน แกแมร่งในฐานะผู้รับผิดชอบตระกูลอันดับหนึ่งในเจียงหนาน เซ วหนานชานอาศัยชื่อเสียงของแกกระทำเรื่องเหล่านี้ ทั้งหมดก็ เกิดขึ้นตรงหน้าของแก แกรู้อยู่แก่ใจ ทำไมไม่ห้าม? ทำไมไม่ขัด ขวาง?! ถ้าแกพาเขาไปถูกทางก่อนสักเล็กน้อย เขาก็ไม่มีทาง เป็นพิษทําลายคนมากมายขนาดนั้น ฉันก็ไม่มีทางทำให้เขา ตาย!”

อู่ตงไห่ทั้งคนก็ชะงัก!

ในเวลานี้เขารู้ตัวในทันทีว่า ที่แท้เรื่องทำลายเซวหนานซาน น้องชายภรรยา และทั้งสำนักขอทาน เยเงินก็เป็นคนทำ

ดังนั้น ตงไห้ไม่สนใจที่จะตกใจ ร้องไห้เสียงดังพูดว่า “ขอโทษด้วยคุณชายเย่! เรื่องนี้ผมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะรับผิดชอบ จริงๆ…ตอนนั้นผมรู้ว่าเขากำลังทำเรื่องเหล่านี้ ตอนแรกผมอยาก จะห้าม แต่ภรรยาของผมทั้งร้องไห้ทั้งโวยวายจะฆ่าตาย ผมก็ ใจอ่อน ก็แค่คิดว่า ถึงยังไงตัวของผมเองก็ไม่ได้มีส่วนร่วม แล้ว แต่เขาจะทำอะไรไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า เป็นเพราะแบบนี้ ถึงได้ผิดพลาดอย่างมหันต์

เย่เฉินกัดฟันพูดว่า: “แกผิดพลาดอย่างมหันต์จริงๆ! เซว หนานชานหลายเด็กไปมากเท่าไหร่ทำลายครอบครัวไปเท่าไหร่ หนี้ทุกก้อนนี้ มีส่วนหนึ่งที่คิดไว้บนหัวของแกอู่ตงไห้ด้วย! ดูจาก ความผิดของแก ต่อให้ตอนนี้ฉันฆ่าแก่ เทวดาบนสวรรค์ ก็จะให้ แกได้ชดใช้ความผิดกับสิ่งที่ได้ทำในชาติหน้าชาติต่อๆไปของ แก! ให้แกกลับชาติมาเกิดเก้าชาติประสบกับความขมขื่นยาก ลำบากทั้งหมดในโลก!

อู่ตงไห่ร้องไห้จนน้ำตาน้ำมูกไหลออกมา และน้ำเสียงก็สั่นเทา ขึ้นมา: “คุณชายเย่ ผมผิดไปแล้วจริงๆ! คุณได้โปรดให้โอกาส ผมได้กลับเนื้อกลับตัวใหม่ด้วย ผมยินดีที่จะมอบทรัพย์สินหกสิบ เปอร์เซ็นต์ของตระกูลให้ถึงมือ ขอเพียงคุณให้โอกาสผมได้ ค่อยรับใช้ ตระกูลตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป จะทำตามคำสั่งทุก อย่างของคุณอย่างเคร่งครัด!!

เย่เฉิน โบกมือ: “ตอนนี้ไม่ใช่แค่ปัญหาเรื่องเงินอีกต่อไปแล้ว ถ้าหากแกอยากจะกลับเนื้อกลับตัวใหม่จริงๆ ฉันกลับสามารถ ให้โอกาสแกได้ ก็ดูว่าแกสามารถยอมรับได้หรือเปล่า”

เมื่ออู่ตงไม่ได้ยินเช่นนี้ เร่งรีบก้มกราบคารวะไปด้วยแล้วพูด ไปด้วยว่า: “คุณชายเย่ คุณได้โปรดพูด! ผมจะพยายามอย่าง เต็มที่เพื่อคว้าโอกาสนี้ไว้อย่างแน่นอน!

เย่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นซา “เอาทรัพย์สินสี่สิบเปอร์เซ็นต์ ของแกเปลี่ยนให้หงห้า ต่อไปมีหงห้ามาเป็นเจ้าของ เอาออกมาอีกยี่สิบเปอร์เซ็นต์มอบให้การกุศล เพื่อชดเชยความชั่วร้ายที่เขา

หนานซานน้องภรรยาของแกทำมาหลายปีนี้ หงห้าเอ่ยปากพูดว่า “อาจารย์เย่ แบบนี้ไม่ได้หรอก…ชีวิตนี้ ของหงห้าก็มอบให้คุณแล้ว ทรัพย์สินเหล่านี้จะให้ก็ต้องให้คุณ…

จะให้ผมได้ยังไง…

เย่เฉินพูดอย่างราบเรียบว่า “ถ้าหากประธานเห็นด้วยกับวิธี แก้ปัญหานี้ อีกสี่สิบเปอร์เซ็นต์แกก็เอาไว้ก่อน

อู่ตงไม่กล้าพูดคำว่าไม่ที่ไหนกัน เร่งรีบพยักหน้าครั้งแล้วครั้ง เล่า: “คุณชายเย่คุณวางใจได้ วันนี้ผมจะจัดการเรื่องนี้

เย่เฉินก็พูดอีกว่า: “อู่ตงไห่ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป แกก็เป็นคน

ของหุงหา หุงหา ให้แกไปทำอะไร แกก็ต้องทำอย่างนั้น ขัดคำสั่ง แม้แต่น้อย ฉันจะทำให้ตระกูลของแกหายไปทั้งหมดในเจียง หนาน เข้าใจมั้ย?”

อู่ตงไห่กล้าพูดคำว่าไม่ที่ไหนกัน เร่งรีบพยักหน้ารัวๆแล้วพูด

ว่า: “คุณชายเย่คุณวางใจได้ จากนี้ไปผมก็เป็นคนของหงห้า

เย่เฉินพูดกับหงห้าว่า: “หงห้า ต่อไปจัดการดูแลเขาให้ดี เขา กล้าที่จะไม่เชื่อฟัง บอกฉันทันที!

หงห้าพูดอย่างเร่งรีบว่า “อาจารย์เย่ คุณวางใจได้ หงห้ารู้ แล้วครับ! สำหรับหุ้นของอู่ตงไห่ หงห้าจะเก็บไว้แทนคุณก่อน

เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย

ในทันที เขามองไปทางเยฉางหมิ่นที่ถูกหงห้าตบจนหน้าบวมและพูดอย่างราบเรียบว่า “คุณอา ในเมื่อมาแล้ว ก็อยู่ที่เมืองจีน หลังหนึ่งอาทิตย์ รอจนกว่าจะถึงตรุษจีนค่อยกลับไป แต่ว่าหลาน ชายอย่างผมช่วงนี้ค่อนข้างจะยุ่งๆ ตอนตรุษจีนก็ไม่ไปกราบไหว้ ถึงที่แล้ว สวัสดีปีใหม่อาล่วงหน้าแล้ว


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ