ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 519



บทที่ 519

นายหญิงใหญ่เขียวไม่เคยคิดเลยว่า เซียวางควนที่ขี้ขลาดมา โดยตลอด จะกล้ามามีอารมณ์ต่อหน้าของตน

เธออดไม่ได้ที่จะทั้งรู้สึกโกรธและเกลียด!

เป็นเวลาหลายสิบปีที่เธอใช้ความน่าเกรงขามของตนมา บดขยี้เซียวฉางควน เซียวฉางควนเองก็ไม่เคยที่จะมีความ สามารถในการมาต่อต้านเธอเลยแม้สักครั้ง แม้แต่ความ สามารถในการโต้แย้งก็ไม่มี

แม้ว่าตนจะขับไล่เขาออกจากตระกูลเซียว เขาก็ไม่กล้าทำ อะไรสักอย่าง

ไม่คาดคิดว่าวันนี้เขาจะมาพูดจาแบบนี้กับตน

ปีกกล้าขาแข็งแล้วงั้นเหรอ?!

แถมยังมากล้าพูดว่าแม่แบบนี้ได้ยังไง เขาไม่อยากใช้คำพูด

ไร้ศีลธรรมแบบนี้ออกมา

เมื่อหล่อนกำลังโกรธ โมโหไปกันใหญ่ ถึงเวลาปกป้อง ศักดิ์ศรีและความสง่างามของตนซะแล้ว

เซียวฉางเฉียนที่อยู่ด้านข้างก็ไม่ยอมแพ้ เปิดปากพูดกับเย่เฉิ นว่า “เย่เฉิน ที่พวกเรามาในวันนี้ พวกเราไม่ได้จะมาสร้างความ เดือดร้อน ฉันมีเรื่องต้องการพบแม่ยายหม่าหลันของนาย เพราะฉะนั้น นายรีบไปเรียกหล่อนลงมาเถอะ ฉันอยากรีบถามหล่อนจะ แย่อยู่แล้ว!

ในใจของเย่เฉินนั้นรูอย่างชัดเจนว่า เซียวฉางเฉียนจะต้อง มาตามหาเฉียนหงเป็น

แต่น่าเสียดาย ที่เซียวฉางเฉียนก็คงไม่คิดไม่ฝันเลยว่า เฉียน หงเย่นและคนที่ร่วมมือกับเธอจะถูกส่งไปที่จิ้นอย่างลับๆเสีย แล้ว ดังนั้นสําหรับเขาแล้ว เฉียนหงเป็นเสมือนกับระเหยหายไป

ดังนั้น เย่เฉินจึงพูดกับเชียวฉางเฉียนว่า “คุณมีอะไรบอกผม

ได้ เดี๋ยวผมจะไปบอกหล่อนให้

เซียวฉางเฉียนรีบพูดว่า “ภรรยาของฉันหายไปแล้วน่ะสิ! เย่เฉินแสร้งทำเป็นแปลกใจแล้วถามว่า “หายไป? หายไปได้ ยังไงกัน?

เซียวฉางเฉียนรู้สึกไม่พอใจกับคำถามของเยเฉิน แต่ก็ยังคง ระงับอารมณ์ไว้และพูดว่า “ก็แค่หาไม่เจอ ติดต่อไม่ได้ ก่อนที่ หล่อนจะหายไป ได้เจอแม่ยายของนายเป็นคนสุดท้าย ดังนั้นฉัน เลยมาถาม”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “เรื่องแบบนี้ ไม่ต้องถามก็เข้าใจได้ เซียวฉางเฉียนโพล่งพูดออกมาว่า “หมายความว่ายังไง กัน? ”

เย่เฉินพูด “ความหมายของผมนั้นง่ายมาก คิดว่าภรรยาของ คุณอาจจะหนีไปแล้วน่ะสิ”
ขณะที่พูด เย่เฉินก็หักนิ้วพร้อมกับพูดอีกว่า “คุณดูพวกคุณ ตอนนี้ก่อนสิ หนึ่งไม่มีเงิน สองไม่มีอำนาจ สามคือไม่มีคนที่ ร่ำรวยคอยช่วยเหลือ แบบนี้ดูเหมือนว่าตระกูลเดียวก็คงจะต้อง ล้มละลายแล้วล่ะสิ วิลล่าของคุณก็คงถูกธนาคารยึดไปแล้วใช่ ไหมล่ะ? ป้าเฉียนที่ไม่เคยพบความทุกข์ทรมานมา ก็คงไม่ สามารถที่จะรอไปอยู่บ้านเช่าราคากับพวกคุณได้หรอก ใช่ ไหมล่ะ? ”

เซียวฉางเฉียนกัดฟันและพูดว่า “เรื่องนี้มันไม่ได้เกี่ยวข้อง อะไรกับนาย ทางที่ดีก็ไม่ต้องพูดมาก

ในตอนนี้เขียวฉางควนพ่อตาของเเฉินก็เดินมาอีกครั้ง พูด อย่างจริงจังว่า “พี่ใหญ่ ผมรู้สึกว่าสิ่งที่เย่เฉินพูดมาก็มีเหตุผล ตอนนี้ตระกูลเดียวก็เหมือนกับหลุมที่ไม่มีก้น ความต้องการที่ไม่ สามารถทำให้พอใจได้) ถ้าผมเป็นพี่สะใภ้ ผมเองก็คงไม่ใช้ชีวิต กับพวกคุณแล้วเช่นกัน ไม่ใช่เพียงแค่ไม่ใช้ชีวิตกับพวกคุณ แต่ ยังจะเอาเงินทั้งหมดไปอีกและออกไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ซะ!

“แก..” เซียวฉางเฉียนคิดไม่ถึงว่าเซียวฉางควนเองก็จะสะกิด ความกลัวที่สุดในใจของตน ทันใดนั้นก็ด่าด้วยความโกรธว่า “เซียวฉางควน แกอย่ามาเดามั่วเรื่องภรรยาของฉัน! ถ้าไม่ได้ เห็นว่าแกเป็นน้องชาย ฉันคงดีสั่งสอนแกแล้ว!

ทันทีที่เสียงของเซียวฉงเฉียนนั้นลดลง เย่เฉินก็ตบไปที่หน้า ของเขา ดวงตาของเขานั้นมึนไปหมด

สติของเขานั้นยังไม่ทันกลับมา เย่เฉินก็กล่าวอย่างเย็นชาว่า”เซียวฉางเฉียน อยู่หน้าบ้านของผมยังกล้าที่มาทำตัวทะนงตน ลืมชะตากรรมของลูกชายและตระกูลเซียวไปแล้วรึไง? ”

หลังจากที่เขียวฉางเฉียนถูกตบหน้า เขาก็ว่านอนสอนง่ายใน

ทันที

เขารู้ดีว่า อย่าพูดอะไรก็ตามถึงสิ่งที่เขาต้องการ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ