บทที่625

รถจอดหน้าประตูป่ายจินฮานกง

ชายทั้งห้าไม่สามารถเปิดประตูรถได้

เดิมทีพนักงานของฝ่ายจินฮานกงก็มีความดูถูกพวกขับแท็กซี่ อยู่แล้ว น้อยมากที่จะเปิดประตูให้ลูกค้าที่นั่งแท็กซี่เอง เห็น แท็กซี่คันนี้ แกล้งทำเหมือนมองไม่เห็น ไม่ยอมไปเปิดประตูให้

ในรถเงียบไปสักพัก จางจื่อโจวได้แต่ตะโกนพูดกับคนขับรถ ว่า:”แม่งเอ้ย ตาบอดรึไง?ไม่รู้จักช่วยเปิดประตูให้เหรอ?”

คนขับรถ โมโหเล็กน้อย และพูดว่า “งั้นคุณก็จ่ายค่ารถก่อนสิ หนึ่งหมื่นหยวน คุณพูดเอง”

จางจื่อโจวพูดว่า:”นายช่วยฉันเปิดประตูรถก่อน พอลงจากรถ นายค่อยหยิบเองจากกระเป๋าฉัน แขนฉันบาดเจ็บ ขยับไม่ได้” คนขับรถทําได้แค่ลงจากรถ ช่วยพวกเขาเปิดประตูรถ หลังจากนั้น ในที่สุดคนที่เลือดไหลเต็มหน้าทั้งห้าคนก็ลงจาก รถได้

ร่างกายของพวกเขามีแผลฟกช้ำ และมีตัวอักษรขีดเขียนที่ หน้าผาก จึงดูน่ากลัวและสะดุดตามาก

ดังนั้น เมื่อพวกเขาปรากฏตัว ทันใดนั้น พวกเขาก็ดึงดูดความ สนใจของทุกคนที่อยู่รอบตัวทันที ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังทำท่าเยาะเย้ยอย่างรุนแรง โดยไม่รู้ตัว

“คนพวกนี้เป็นอะไรไป พวกเขามีตัวอักษรบนหน้าผาก พวก เขาทํางานศิลปะการแสดงหรือเปล่า? ฮ่าฮ่าฮ่า มันตลกจริงๆมัน ตลกมาก!!

“นั้นสิ ฉันใช้ชีวิตมาเกือบทั้งชีวิต เคยเห็นศิลปินมากมาย บาง คนแกล้งทําเป็นขอทานตามถนน บางใส่หมึก ในเข็ม และวาด ภาพลงบนกระดาษ แน่ไม่เคยเห็นผลงานที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้มา ก่อนเลย และตัวอักษรที่สลักไว้ มันน่าเกลียดมากๆ! ”

“สถานการณ์นี้และฉากนี้ ทำให้ฉันเปิดประสบการณ์ใหม่ จริงๆ ในความคิดของฉัน คนเหล่านี้และลูกคนรวยคนนั้นที่แย่ง กินบนตึกตอกเมื่อไม่นานมานี้ แข่งกันได้เลยนะ!!

“เพื่อน เธอทำให้ฉันนึกได้ ฉันต้องรีบถ่ายไว้ และโพสต์ลงใน ติ๊กต็อก เพื่อให้ชาวเน็ตทั่วประเทศมาดูผลงานที่ยอดเยี่ยมของจิ นหลิง ตอนนั้น อาจจะมีการกดไลค์ถึงล้านก็ได้นะ?” “ใช่ใช่ใช่ทุกคนรีบถ่ายกันเถอะ ผ่านหมู่บ้านนี้ไปแล้ว ก็จะ

ไม่มีร้านค้าอีกต่อไป!”

ในขณะที่คุยกันมีคนหยิบมือถือออกมา เปิดติ๊กต็อก กดที่ วิดีโอเพื่อถ่าย และโพสต์รูปลักษณ์ที่แย่ๆของจางจื่อโจกับคนอื่น ๆ ลงบนอินเทอร์เน็ตโดยตรง

จางจื่อโจวเห็นทุกคนถือมือถือและถ่ายเขาอย่างบ้าคลั่ง โกรธ มากทันที เขาอยากจะเอื้อมมือไปปิดหน้าผาก แต่แขนของเขาใช้ งานไม่ได้แล้ว ยกไม่ขึ้นเลย
เขารู้สึกโกรธมากเลยได้แต่ตะโกนด่าว่า “จะถ่ายอะไร นักหนา? ไปให้พ้น!”

ทุกคนตัวสั่นด้วยท่าทางดุร้ายของเขา และไม่อยากยุ่งกับ หมาบ้าชนิดนี้ จากนั้นพวกเขาก็เลือกที่จะหยุดด้วยความไม่ พอใจ และหนีไปไกลๆ

จางจื่อ โจวพอใจเมื่อเห็นฉากนี้ จากนั้น ก็พาคนเข้าไปใน โรงแรมป่ายจินฮานองทันที

คนขับรีบไปขวางเขา “เฮเฮเฮ้ คุณยังไม่ได้ให้เงินหมื่นหยวนที่

สัญญากับฉันเลย!”

จางจื่อโจวจ้องมองเขาอย่างเย็นชา และพูดด้วยความโกรธ ว่า:”กูให้แม่มึงสิ!”

หลังจากพูดจบ เขาก็ยกเท้าขึ้น และเตะออกไปหนึ่งครั้ง

แม้ว่ามือของเขาจะใช้ไม่ได้แล้ว รากฐานของการฝึกฝนอย่าง หนักมาหลายปีก็ใช้ไม่ได้แล้วเช่นกัน แต่การจัดการคนขับแท็กซี่ สักคน มันไม่ใช่ปัญหาสำหรับจางจื่อโจวเลย

หลังจากที่เขาเตะออกไป ก็พูดกับคนทั้งสี่ที่อยู่รอบ ๆ ตัวเขา ทันทีว่า “แม่งเอ้ย เตะมันให้ตายไปเลย!”

ทั้งสี่คนรีบวิ่งเข้าไปทันที และเตะคนขับแท็กซี่อย่างรุนแรง