ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่303



บทที่303

เมื่อเย่เงินได้ยินคำพูดของเว่ยจางหมิง อดไม่ได้จึงหัวเราะ ออกมา

เขาไม่ได้โกรธ แต่มองเขาอย่างอารมณ์ดี ยิ้มแล้วถามว่า “บอกผมหน่อยว่า ผมไม่คู่ควรตรงไหน?

เวยฉางหมิงเชิดหน้า แล้วหัวเราะเย้ยหยันว่า “ไม่ต้องถาม แกหัวจรดเท้าไม่มีที่ไหนคู่ควรเลย แม่ง แกดูแกเสื้อผ้าที่ตนเอง สวมใส่ ยังไม่ดีเท่าเสื้อผ้าที่พนักงานเปิดประตูสวมใส่เลย!!

เย่เฉินหัวเราะแล้วถามว่า “จะแต่งกายยังไงมันก็เป็นสิทธิ เสรีภาพของผม หรือว่าแขกที่มาคลับเฮาส์ฮุยหวงต้องแต่งกาย ตามทีก้าหนดเหรอ? “

เวยฉางหญิงยิ้มเยือกเย็น แน่นอนว่าคลับเฮาส์ฮุยหวงไม่ได้ บังคับเรื่องการแต่งกาย แต่ว่า ที่นี่เป็นระบบสมาชิก ถ้าไม่ใช่ สมาชิกห้ามเข้ามาเด็ดขาด!

เวยฉางหมิงถามอย่างประชดว่า “แกเป็นสมาชิกธรรมดา ของที่นี่ใช่ไหม?”

เย่เฉินสายศีรษะอย่างช้า ๆ แล้วตอบว่า “ไม่ใช่ ”

เว่ยฉางหมิงถามต่อว่า “งั้นแกก็เป็นสมาชิกระดับสูงของที่นี่

เหรอ?”
เเฉิน สายศีรษะ แล้วตอบว่า “ก็ไม่ใช่

เวียงหมิงหัวเราะ แล้วกล่าวว่า “แกอย่าบอกฉันว่า แก เป็นสมาชิก VIP ของที่นี่?”

เย่เงินกางมือของเขาออก แล้วก็ตอบว่า “มันก็ไม่ใช่

เว่ยจางหนึ่งหัวเราะอย่างช่วยไม่ได้ “ฮ่า ๆ ๆ ไอ้ยาจก แก อย่าบอกฉันว่า แกเป็นสมาชิกVIPระดับสูง เท่าที่ฉันรู้มา ในเมือง จีนหลังมีสมาชิกVIPระดับสูง ไม่เกินสิบคน

เย่เฉินยิ้มเบา ๆ เผยให้เห็นฟันขาวสองแถวเล็ก ๆ และกล่าว อย่างเรียบ ๆว่า “ไม่ใช่ทั้งหมด

เวยฉางหมิงคิ้วขมวด แล้วถามอย่างเยือกเย็นว่า “แม่ง

ฉิบหาย ไม่ได้เป็นสมาชิกอะไรสักอย่าง ฉันคิดว่าแกคงแอบเข้า

มาในขณะที่คนอื่นไม่ทันเตรียมตัว เพื่อจะมาแอบกินฟรีดื่มฟรีใช่

ไหม?”

เซียวเวยเวยที่อยู่ข้าง ๆ ก็กล่าวถากถางว่า “คงไม่ต้องถาม ไอ้ยาจกไร้ประโยชน์ที่ถูกตระกูลเซียวของพวกเราทอดทิ้ง จะเป็น สมาชิกของที่นี่ได้อย่างไรกัน? มันเป็นยาจกที่แอบเข้ามากินฟรี ดื่มฟรีแน่นอน!”

เมื่อพูดจบ เธอจ้องมองไปที่เเฉินด้วยความโกรธและ กัดฟันแล้วพูดว่า “เย่เฉิน วันนี้แกมาผิดที่แล้ว! นี่คือคลับระดับไฮ เอนด์ที่เพิ่งเปิดใหม่ของตระกูลซง วันนี้ทดลองเปิดกิจการวันแรก คนที่มาที่นี่ล้วนแต่เป็นคนมีหน้ามีตาในสังคม แกยังกล้าแอบเข้า มาก่อกวน แกไม่กลัวว่าจะถูก รปภ. ตีจนตายเหรอ? ”
เย่เฉินกล่าวว่า “ผมก็เป็นสมาชิกที่นี่ ทำไม รปภ. ต้องดีผม

ด้วย?

เว่ยจางหมิงหัวเราะเย้ยหยัน แล้วกล่าวว่า “แม่งฉิบ เส แสร้งอีก บัตรสมาชิกที่นี่มีทั้งหมด 4 ระดับ ได้แก่ สมาชิกทั่วไป สมาชิกระดับสูง สมาชิกVIP และ สมาชิกVIPระดับสูง แกก็ไม่ได้ อยู่ในทั้ง 4 ระดับนี้ แล้วยังพูดว่าตนเองเป็นสมาชิกอีก

เย่เงินกล่าวอย่างจริงจังว่า “ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้เป็นสมาชิก ทั้ง 4 ระดับนี้ แต่ผมเป็นสมาชิกVIPพรีเมี่ยม และอยู่ในระดับ5 คุณไม่รู้หรอ?”

“ต๊ะ!” เวยฉางหมิง กล่าวอย่างดูถูก “แม่งฉิบหาย! ตรง ล็อบบี้ชั้น1 มีการแนะนำไว้ว่า มีสมาชิกทั้งหมดอยู่ 4 ระดับ แม่ง ฉิบแกนช่างโกหกเก่งจริง ยังจะบอกว่าเป็นสมาชิกVIPพรีเมี่ยม แกพูดพล่อย ๆ อย่างนี้ แกไม่กลัวว่าจะทำให้ตระกูลข่งขุ่นเคือง ใจหรือ?”

เย่เฉินสายศีรษะอย่างใจ แล้วกล่าวว่า “คุณช่างเป็นคน ที่แปลกจริง ๆ สิ่งที่ผมบอกคุณคือความจริง ทำไมคุณถึงไม่เชื่อ

“ให้ฉันเชื่อแก?” เว่ยจางหมิงราวกับว่าได้ยินเรื่องตลก และ กล่าวด้วยเสียงเยาะเย้ยว่า “ยาจกอย่างแก ยังจะกล้ามาหลอก ลวง นอีก?”

เยเฉันถามอย่างสงสัย “คุณมีชื่อเสียงมากเหรอ? ทำไมผม ถึงไม่เคยได้ยินชื่อคุณเลย?”
เว่ยจางหนังหัวเราะเย้ยหยัน “เคยได้ยินบริษัทผลิตยาเวีย ชื่อไหม? ฉันก็คือประธานบริษัทผลิตยาเว่ยชื่อ

เย่เฉินสายศีรษะ แล้วกล่าวว่า “ต้องขออภัยด้วย ผมไม่เคย ได้ยินมาก่อน”

เว่ยจางหนึ่งนึกว่าเยีเงินเจตนาเย้ยหยันตนเอง ทันใดนั้น เขาก็กล่าวด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม “ไอ้เด็กเมื่อวานซืน วันนี้แก สร้างปัญหาแล้ว แกไม่ได้เป็นสมาชิก ยังกล้าแอบเข้ามาคลับเฮา ส์ฮุยหวงของตระกูลซ่ง และแกก็คุยโวว่าเป็นสมาชิกVIPพรีเมี่ยม ไอ้โง่คนไหนที่สร้างบัตรชื่อนี้ให้แก แม่งฉิบหายยังจะกล้ามา หลอกคน!”

เย่เฉินสายหัวอย่างจําใจ หยิบบัตรสมาชิกของเขาออกมา และกล่าวว่า “นี่ คุณดูสิ นี่คือบัตรสมาชิกของผม มันเขียนไว้ว่า สมาชิก VIPพรีเมี่ยม ใช่ไหม? “


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ