บทที่1566

ในนั้น นางาฮิโกะ อิโตะเป็นคนที่ยอมรับไม่ได้มากที่สุด เขา ประท้วงด้วยความโกรธ “ไอ้แซ่เย่ นายอย่าพูดไม้ตรงนี้! ฉันเพิ่ง เซ็นสัญญากับโคบายา มาซาโยชิ ฉันซื้อหุ้น 30% ในบริษัทผลิต ยาโคบายา ด้วยเงินสด 4.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ ! แค่ฉันคน เดียวก็มี 30% นายจะมี90% ได้ยังไง? ฝันกลางวันอยู่เหรอ?”

เยเฉินเยาะเย้ย และถามเขาว่า “คุณอิโตะ ใช่ไหม? ฉันถาม หน่อย โคบายาชิ มาซาโยชิอยู่ตำแหน่งอะไรในบริษัทนี้? เขามี สิทธิ์อะไรที่จะเซ็นสัญญากับคุณ?”

นางาฮิโกะ อิโตะพูดอย่างเย็นชา “เขาเป็นตัวแทนประธาน บริษัทผลิตยาโคบายา! ในเมื่อเป็นตัวแทนประธาน จึงมีสิทธิ์ลง นามในข้อตกลงทางการเงินโดยธรรมชาติ!!

เย่เฉินพูดอย่างเหยียดหยาม: “อย่ามาพูดไร้สาระตรงนี้ ใครตั้ง ให้เขาเป็นตัวแทนประธาน?? เขาตั้งเองเหรอ? มีประโยชน์อะไร? หุ้นทั้งหมดของบริษัทผลิตยาโคบายาเป็นของโคบายาชิมาซา โอะ โคบายา ชิมาซาโอะตายแล้ว ก็เป็นของโคบายาชิอิจิโร่กับ โคบายาชิจิโร่ ตอนนี้โคบายา ชิจิโร่หายไป ดังนั้นจึงเป็นของโค บายา ชิอิจิโร่ทั้งหมด โคบายา มาซาโยชิมีสิทธิ์อะไรมาตัดสินใจ แทน โคบายา ชิอิจิโร่ และขายหุ้น 30% ให้กับคุณ?

นางาฮิโกะหยิบสัญญาที่ลงนามไว้เมื่อกี้ด้วยความโกรธ และ ด่าอย่างโกรธเคือง “นายดูให้ชัดเจน สัญญานี้เขียนไว้อย่างชัดเจน ฉันตระกูลอิโตะ เป็นเจ้าของหุ้น 30% ของบริษัทผลิตยา โคบายา! และฉันได้จ่ายเงินไปแล้ว!!

“โอ้ งั้นขอโทษนะ” เย่เฉินพูดหน้านิ่ง “คนที่เซ็นสัญญากับ คุณ ไม่มีคุณสมบัติที่จะเซ็นสัญญานี้เลย ดังนั้น สัญญานี้จึงถือ เป็นโมฆะ โปรด ใช้สมองของคุณคิดดู ถ้าฉันเซ็นสัญญากับคุณ ขายเกาะญี่ปุ่นให้คุณแล้ว เกาะญี่ปุ่นทั้งหมดเป็นของคุณงั้นเห รอ?”

พูดจบ เย่เฉินก็หยิบสำเนาการโอนหุ้นจากพอล และโยนมัน ให้นางาฮิโกะ อิโตะ และพูดว่า “มาดูสิ่งที่เขียนบนนี้ บริษัทผลิต ยาโคบายาได้รวม 90% ของหุ้นไว้ที่บริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ของฉันโดยสมัครใจ หลักฐานแน่ชัด!”

“และคุณต้องเข้าใจอย่างหนึ่ง โคบายาชิอิจิโร่เป็นผู้สืบทอด โดยชอบธรรมของบริษัทผลิตบาโคบายา ดังนั้นข้อตกลงในมือ ของฉันจึงมีผลสมบูรณ์และถูกต้องตามกฎหมาย!”

“ส่วนของคุณ ขอโทษด้วย แต่มันเป็นแค่เศษกระดาษ! แม้ว่า คุณจะถามทนายความและผู้พิพากษาชาวญี่ปุ่น ฉันเชื่อว่าพวก เขาจะไม่ยอมรับว่ากองกระดาษเหลือใช้ของคุณมีความหมายใน ทางปฏิบัติ!”

“คุณ………คุณมันคนพาล!”

นางาฮิโกะ อิโตะก็ทรุดตัวลงเช่นกัน

ตนแข็งแกร่งมาทั้งชีวิต ไม่เคยแสดงความอ่อนแอต่อหน้าทีม ยามากุจิเลย แต่ไม่คิดว่า วันนี้จะได้พบกับคนไร้ยางอายอย่างเเงินที่นี่!

แต่ว่า เขารู้ด้วยว่าบอดี้การ์ดส่วนตัวของเขาทั้งสองตอนนี้ได้ ประโยชน์ และไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเยเฉินเลย ไม่มีทางที่จะต่อสู้กับ เขาแบบตัวต่อตัว ดังนั้นต้องหลีกเลี่ยงชั่วคราว แล้วจึงหาโอกาส แก้แค้น และคิดวิธีอื่นเพื่อให้หุ้นของบริษัทผลิตยาโคบายามา

ดังนั้นเขาจึงประท้วงอย่างอุ่นเคือง” ในเมื่อนายบอกว่าโคบา ยา ชิอิจิโรเป็นผู้สืบทอดโดยชอบด้วยกฎหมาย งั้นเราก็ถอยกัน คนละก้าว ฉันจ่ายเงินไปแล้ว 4.5 พันล้านดอลลาร์ ถ้าคุณบอก ว่าสัญญาไม่ถูกต้อง คุณก็แค่คืน 4.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐให้ ฉันเดี๋ยวนี้!”

เย่เฉินถามด้วยความประหลาดใจ “คุณอิโตะ คุณพูดว่าอะไร นะ? ฉันได้ยินไม่ชัดเลย”

นางาฮิโกะ อิโตะพูดอย่างโกรธเคือง: “ฉันบอกว่าคุณต้องคืน 4.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐที่ฉันโอนเข้าบัญชีของบริษัทผลิตยา โคบายาให้ฉันเดี๋ยวนี้!”

“คืนเงิน?”เย่เฉินพ่นลมหายใจ และพูดอย่างดูถูก: “ขอโทษนะ คุณอิโตะ คุณคงไม่ค่อยรู้จักฉันเย่เฉิน ฉันมีกฎเหล็กเสมอใน วงการ ฉันไม่รู้ว่าคุณได้ยินหรือเปล่า”

นางาฮิโกะ อิโตะกัดฟันถามว่า “กฎเหล็กอะไร?!” เย่เฉินยิ้มพูดว่า “กฎเหล็กคือ ไม่มีการคืนเงิน!