บทที่1495

พอได้ยินว่าจะให้ตนเองไปแบกปูนที่ไซต์งานก่อสร้าง ขงเต๋อ หลงก็ส่ายหน้าอย่างบ้าคลั่งด้วยความตกใจทันที!

เทียบกันแล้ว อยู่หมู่บ้านชุมชน มีค่าใช้จ่ายพันหยวนทุกเดือน ยังแค่ได้รับความลำบากและทุกข์ใจนิดหน่อย หากไปแบกปูนที่ ไซต์งานก่อสร้างจริง นั่นอาจจะต้องทิ้งชีวิตครึ่งหนึ่งไว้ที่ไซต์งาน แล้ว

ดังนั้น เขาจึงพยักหน้าติดๆ กันโดยแทบไม่ต้องคิด “คุณเย่ ผมรับเงื่อนไขเหล่านั้นที่คุณว่ามา จะไม่ต่อรองกับคุณอีกแล้ว! ขอ เพียงอย่าให้ผมไปไซต์งานก่อสร้างก็พอ…

นี่ถึงทำให้เย่เฉินพอใจ ก่อนจะกล่าวเสียงเย็นว่า “ถึงจินหลัง แล้วก็ปรับปรุงตัวเองให้ดีๆ เช้าจรดเย็นอย่าเอาแต่ทำตัวอวดเบ่ง ด้วยนิสัยถูกพ่อแม่ตามใจไม่สนหัวใครอย่างนาย อยู่เย็นจิง ไม่ แน่ว่าอาจจะก่อหายนะที่ใหญ่กว่านี้จนทำร้ายตระกูลข่งกับตระ กูลต่งเข้า!”

สองพี่น้องตั้งเจียงเหอและส่งเจียงไห้ที่อยู่อีกด้าน อดหดคอขึ้น มาไม่ได้

คำพูดนี้ของเย่เฉิน สำหรับพวกเขาแล้ว นำมาใช้ได้อย่างชาญ ฉลาดอยู่บ้าง

อุปนิสัยอย่างขงเต๋อหลง หากพวกเขาสองคนไม่คอยขัดเกลาไม่แน่เขาอาจจะก่อหายนะใหญ่ขึ้นมาได้จริงๆ

เรื่องนี้วันนี้ก็เป็นตัวอย่างได้อย่างดี พอไม่ระวัง เขาไม่เพียง ล่วงเกินเย่เฉิน ยังล่วงเกินคุณชายใหญ่ตระกูลกู้ด้วย หาก คุณชายใหญ่ตระกูลต้องการเอาจริงกับเขาขึ้นมาจริง ตระกูลต่ง ต้องพบกับภัยพิบัติอย่างแน่นอน

โดยเฉพาะลูกชายคนโตของตระกูลต่งตั้งเจียงไห่ ในใจโมโห

เป็นอย่างยิ่ง

ขงเต๋อหลงไม่ใช่คนตระกูลต่ง แม้จะเป็นลูกของน้องสาว ตนเอง แต่ยังคงเป็นคนนอกตระกูลอยู่ดี หากให้คนนอกตระกูลผู้ นี้ทำลายทั้งตระกูลของตนเอง นั่นก็เท่ากับร้องไห้โดยไร้น้ำตา อย่างแท้จริง

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดอยู่บ้าง “เสี่ยวหลง เอ๋ย! พอถึงจินหลิงแล้ว แกต้องปรับปรุงตัวให้ดี พยายามกำจัด โรคนิสัยเสียเหล่านั้นของแกออกไป อย่าเที่ยวก่อเรื่องไปทั่ว เหมือนอย่างตอนนี้อีก ฟังเข้าใจหรือไม่?”

ขงเต๋อหลงพูดอีกๆ อักๆ ว่า “เข้าใจแล้วครับน้าชายใหญ่…

ในใจตงซิ่วหัวยังมีความไม่พอใจอยู่บ้าง พี่ใหญ่ผู้นี้ของ ตนเอง ไม่สนใจหลานชายเขาสักนิดก็ช่างเถอะ แต่ถึงกับยังพูด คำพูดเช่นนี้ออกมา ช่างทำให้คนผิดหวังจริงๆ

ต่งเจียงไห่ก็รู้เช่นกันว่า ในใจต่งซิ่วหัวจะต้องมีความเห็นแย้ง อย่างแน่นอน ดังนั้นจึงพูดกับเธออย่างหนักแน่นจริงจังว่า “ซิ่วหัว ต่อจากนี้ไป เธอต้องอบรมสั่งสอนเสี่ยวหลงให้เข้มงวดกว่านี้อย่าเอาแต่รักแบบตามใจปล่อยให้ทำผิดต่อไปโดยไม่ห้ามปราม อีก ไม่อย่างนั้นเกิดวันใดวันหนึ่งเสี่ยวหลงไปก่อเรื่องอยู่ข้าง นอก น่าพาความเดือดร้อนมาให้ตระกูลขง ลูกสะใภ้อย่างเธอ ในสายตาตระกูลขง ก็ต้องรับผิดชอบที่สั่งสอนลูกไม่ดี เข้าใจ ไหม?”

พอต่งซิ่วหัวได้ยินเช่นนี้ จู่ในใจก็ตระหนักได้ว่าคำพูดของพี่ ใหญ่แม้จะไม่รักษาน้ำใจเท่าไหร่นัก แต่ก็คือเรื่องจริง

หากในกรณีที่ขงเต๋อหลงก่อหายนะใหญ่ขึ้นมาจริง จนเดือด ร้อนไปถึงตระกูลขง ตนเองที่เป็นสะใภ้ตระกูลขงก็ต้องแบกรับ หายนะนี้

คนส่วนใหญ่ล้วนลำเอียง อย่าคิดว่านายท่านใหญ่กับนาย หญิงใหญ่ตระกูลขงดีต่อตนเอง แต่เกิดขงเต๋อหลงก่อเรื่องให้ ต้องตามล้างตามเช็ด พวกเขาจะต้องรู้สึกว่า สำหรับเรื่องการสั่ง สอนลูกนี้ ความรับผิดชอบของตนต้องมีมากกว่าสามีของตน อย่างแน่นอน

หากผู้อาวุโสตระกูลขงไม่พอใจตนเองด้วยเหตุผลนี้จริง อย่าง นั้นตำแหน่งในตระกูลขงของตนเองจะต้องได้รับผลกระทบมาก อย่างแน่นอน

เพราะอย่างไรตระกูลต่งในตอนนี้ อิทธิพลก็อ่อนแอลงกว่าเมื่อ ก่อนมาก ตระกูลมารดาไร้กำลัง สามีตนอยู่ในตระกูลขงก็ไม่ได้ รับความสำคัญอีก ฐานะของตนเองย่อมไม่สูงไปกว่านี้เช่นกัน หากมาได้รับผลกระทบเพราะลูกชายก่อเรื่องอีก เช่นนั้นภายหน้าอยู่ในตระกูลขงก็อย่าคิดเงยหน้ามามองผู้คนอีกเลย

พอคิดมาถึงตรงนี้ เธอจึงพูดกับขงเต๋อหลงด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ว่า “เสี่ยวหลง! ต่อไปลูกต้องค่อยๆ กำจัดโรคนิสัยเสียออกไป จากตัวให้หมด เข้าใจไหม?”

ขงเต๋อหลงทำได้เพียงพยักหน้ารับอย่างเชื่อฟัง เขา ในตอนนี้ ไม่กล้าอวดเบ่งไปทั่วอีกแล้วจริงๆ

ลูกเขยคนหนึ่งในจินหลิง สามารถทำให้ตนเองตกอยู่ใน สภาพน่าเวทนาเช่นนี้ได้ หากในกรณีที่ไปทั่ว โทสะคุณชายใหญ่ ของตระกูลที่สูงกว่านี้ขึ้นมาจริง นั่นไม่เท่ากับต้องการชีวิตของตน หรอกหรือ?

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงรีบแสดงออกว่า “รอจบงานเลี้ยงวันเกิดของ คุณยายแล้ว ผมจะรีบปั่นจักรยานเดินทางไปยังจินหลิงทันที หลัง ถึงจินหลิงแล้ว จะต้องทบทวนตัวเองให้มากๆ …

ถึงตอนนี้ ในที่สุดละครตลกฉากหนึ่งก็ปิดม่านลงเสียที