บทที่1466

ในสายตาของกู้เย็นจง ตระกูลเย่และตระกูลซูเป็นมังกรสองตัว ที่แข่งขันกัน

ความแตกต่างของความแข็งแกร่งระหว่างทั้งสองนั้นไม่ต่าง มากเกินไป แต่ตระกูลซูยังคงเอาชนะตระกูลเข่

อันที่จริงในช่วงปีแรกๆ จุดแข็งของทั้งสองบริษัทนั้นแทบจะ เรียกได้ว่าใกล้เคียงกัน

หากไม่ใช่เพราะการเสียชีวิตก่อนวัยอันควรของเยฉางอิง ตั้งแต่อายุยังน้อย ตระกูลเย่อาจแซงหน้าตระกูลภายใต้การนำ ของเขาไปแล้ว

แต่เป็นเพราะการล่มสลายของอัจฉริยะของเยฉางอิงตระกูลเ ไม่มีผู้สืบทอด ดังนั้นตระกูลซูจึงค่อย ๆ เปิดสถานะขึ้นเล็กน้อย

แต่กู้เย็นจงเชื่อว่าหากเย่เฉินมาเพื่อสืบทอดตระกูลเย่ และ แต่งงานกับลูกสาวของเขาเย่เฉินจะมีทั้งตระกูลเย่และตระกูล อยู่ในมือของเขาในเวลานั้น

แม้แต่ในอนาคต ทั้งสองบริษัทก็สามารถหลอมรวมเข้าด้วย กันได้อย่างลึกซึ้ง

ถ้าเป็นแบบนี้ เย่เฉินจะสามารถเอาชนะธุรกิจทั้งหมดได้ แต่เขาไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เย่เฉินจะสามารถจัดการเรื่องทั้งหมดในจีนหลังได้ จากนั้นกลับไปที่เย็นจึงเพื่อแต่งงานกับลูกสาวของเขา

แต่กู้เย้นจงไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้และไม่ได้เร่งเขา แต่เขามองเขา ลึกๆแล้วตบไหล่เขาและพูดอย่างจริงจัง “ไปกันเฉินเอ๋อ ไปหาพ่อ แม่ของนายกันเถอะ !

เยเฉินพยักหน้าเบา ๆ และพูดว่า “ลุงกู้ ผมต้องการซื้อดอกไม้ ให้พวกเขาสองพวงมีร้านดอกไม้อยู่ใกล้ ๆ หรือไม่?

“นายไม่จำเป็นต้องซื้อหรอก” กู้เย็นจงกล่าว “หลังจากที่เรา ออกไป น้าหลินของนายก็ได้เตรียมไว้ให้แล้ว ตอนนี้พร้อมแล้ว พวกเรากลับบ้านกัน หลังจากสองแม่ลูกเสร็จเราไปภูเขาเย่หลิง ซางด้วยกัน!”

เยเฉินกล่าวอย่างซาบซึ้ง “ลำบากน้าหลินเลยครับ สิ่งเหล่านี้ ควรเป็นผมที่เป็นลูกชายจัดการ…

กู้เย็นจงโบกมือของเขา “น้าหลินของนายมีพี่น้องกับแม่ของ นาย พ่อนายกับฉันเป็นเพื่อนกันและเรารักนายเหมือนลูกแท้ๆ ดังนั้นทั้งสองครอบครัวของเราแต่เดิมเป็นครอบครัวเดียวกันและ

ใครมาจัดการก็เหมือนกัน!!

ขบวนรถของกู้เย็นจงขับออกจากชื่อกรุ๊ปอย่างเรียบร้อย

ขบวนกลับไปที่คฤหาสน์ของตระกูลก่อน คนขับรถที่บ้านก็ ขับรถโรลส์รอยซ์สีดำาออกไปอีกครั้ง หลินหวานชิวและกู้ซิวอี้ กำลังนั่งอยู่ในรถคันนี้
แม้ว่าโรลส์รอยซ์จะดูใหญ่มาก แต่ก็มีที่นั่งเพียงสองที่นั่งใน แถวหลัง ดังนั้นทั้งสี่คนจึงถูกแบ่งออกเป็นสองคันภายใต้การ ดูแลของบอดี้การ์ด พวกเขารีบขับรถออกจากเมืองและมุ่งหน้า ไปยังชานเมืองด้านตะวันตกของเล่นจึง

เย่นจึงล้อมรอบด้วยภูเขาทั้งสามด้านและเต็มไปด้วยภูเขาเยี่ย นที่ไม่มีที่สิ้นสุด

ภูเขาเขียนนั้นสูงชันและสูงชัน ปกป้องง่ายและโจมตียาก จาก จุดนี้กำแพงหมื่นเริ่มขยายออกไปทั้งสองทิศทางตะวันออก ชานให้กวนและตะวันตกสู่เจียกวนภูเขาเย่หลิงซางเป็นเนินเขา สีเขียวรูปลิ่ม ในเทือกเขาเขียน

เดิมที่อยู่ลึกเข้าไปในภูเขาไม่มีผู้คนหรือถนนใด ๆ หลังจากที่ ตระกูลเย่เลือกสร้างสุสานบรรพบุรุษที่นี่ พวกเขาสร้างถนนที่มุ่งสู่ เชิงเขาและสร้างถนนที่คดเคี้ยวไปตามไหล่เขา การลงทุนเป็น อย่างมาก ใหญ่

ในอดีตภูเขานี้และถนนสายนี้ถูกปิด เนื่องจากทรัพย์สินถูกซื้อ และถนนได้รับการลงทุนอย่างอิสระ ยานพาหนะทางสังคมอื่นๆ และผู้คนไม่ได้รับอนุญาตให้เข้า รถของเย็นจง สามารถเข้าไป ได้ นี่หรือเพราะทักทายตระกูลเยก่อน

ในเวลานี้เย่เฉินกำลังนั่งอยู่ในรถโรลส์รอยซ์และเข้าใกล้ภูเขา เย่หลิงซางมากขึ้นเรื่อยๆ

ในอีกสิบนาทีเขาจะสามารถเห็นพ่อแม่ของเขาที่แยกทางกัน มาเกือบสิบแปดปี
แม้ว่าหยินและหยางจะแยกจากกัน แต่เขาก็ยังไม่สามารถ ระงับความตึงเครียดในใจได้

เขามองไปที่ภูเขาเย่หลิงซางและพูดในใจอย่างเงียบ ๆ ว่า “พ่อแม่ ในที่สุดลูกก็ได้มาหาแล้ว …