บทที่1456

เมื่อได้ยินคำถามสุดท้ายของพี่ใหญ่ เขาก็พูดโดยไม่รู้ตัวว่า “ฉันจําเขาได้ นามสกุลของเขาคือเย่ ตระกูลเย่ตอนนั้นเก่ง ที่สุด…

เมื่อพูดถึงตรงนี้เขาตกตะลึงในทันที ดวงตาของเขาเบิกกว้าง จนสุดขั้วจ้องมองไปที่เย่เฉินไม่หยุด!

ในขณะนี้ ร่างสองร่างเมื่อยี่สิบปีก่อนทับซ้อนอยู่ในหัวสมอง

ของเขา

ตอนนั้นเองที่เขารู้ตัวว่าที่แท้เป็นว่าชายหนุ่มผู้ร่าเริงที่อยู่ตรง หน้าเขา ดูคล้ายกับชายหนุ่มผู้กระฉับกระเฉงมากในตอนนั้น

ชวนให้นึกถึงนามสกุลเยเฉันคือเย่ และความสัมพันธ์ของเขา กับพี่ใหญ่นั้นสนิทกันมาก ดูเหมือนว่าเขาโดนฟ้าผ่า เขาชี้ไปที่เย เฉินอย่างสั้นๆและถามกู้เย็นจงด้วยเสียงที่สั่นเทา “พี่ใหญ่ หรือ เขา…เขา…เขาเป็นลูกชายของพี่ฉางอิงแห่งตระกูลเย?!”

ท่านรองของตระกูลเย่ กำลังพูดถึงพ่อของเเฉินเฉางอิง

คำว่าฉางอิงมาจากบทกวีเก่าแก่ของชายผู้ยิ่งใหญ่ “วันนี้แล้ ยาวอยู่ในมือเรา เมื่อไหร่จะมังกรพยัคฆ์เทาให้อยู่หมัด!

และความหมายของเยฉางอิงคือตระกูลเยมีลูกชาย สามารถ มัดได้อยู่หมัด!
และเขาเป็นลูกคนที่สองของทายาทตระกูลเยู่ในตอนนั้น

แม้ว่าเขาจะไม่ใช่ลูกชายคนโต แต่ความสามารถของเขา แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลเย่ ตั้งแต่อายุยังน้อยเขาสามารถ วางแผนกลยุทธ์และชนะ!

ภายใต้การนําของเขา ตระกูลเยได้ต่อสู้กับตระกูลรอธ ไชลด์ ในยุโรปและสหรัฐอเมริกาซึ่งมีประวัติศาสตร์ยาวนานหลายร้อย

ปีในตลาด และทำให้อีกฝ่ายต้องยอมประนีประนอมในที่สุด

ในสมัยนั้นคนร่ำรวยในเย็นจึงนับไม่ถ้วน และเขาเป็นไอดอล แห่งการใช้ชีวิต!

คนรวยนับไม่ถ้วนมองมาที่เขาด้วยความเสียดายและถอน หายใจเหมือนเยฉางอิงจะคลอดบุตร

คนรวยนับไม่ถ้วนต่างชื่นชมเขามาก จนได้รับการยกย่องว่า

เป็นบุรุษเจ้าสำราญจากตระกูลเก๋มั่งคั่ง

เมื่อแต่งงานต้องแต่งกับเยฉางอิง นี่เป็นประโยคที่คุ้นเคยที่สุด ในแวดวงคนดังในเย่นจิง!

สมัยนั้นผู้หญิงดีๆก็มักจะมีคนมีสู่ขอ แต่ใครบ้างที่เคยเห็น ผู้ชายถูก ขอ

ย้อนกลับไปในตอนนั้น นักธุรกิจรายใหญ่มากมายที่นับไม่ ถ้วนที่มาที่บ้านของตระกูลเก๋และหวังว่าจะให้ลูกสาวแต่งงา นกับเย่ฉางอิง!

กู้เย้นเจิ้งอดคิดไม่ได้ว่า เยฉางอิงใช้แสงของคนเพียงคนเดียวเพื่อปกปิดขอบของเล่นจิงทั้งหมด

ในเวลานั้น ทุกคนต่างพากันถอนหายใจว่าทำไมพวกเขาถึง

เกิดในยุคเดียวกับเยฉางอิง? เยฉางอิงเปรียบดั่งดวงจันทร์ที่

สว่างไสวในท้องฟ้ายามราตรี ใครจะสู้เขาได้? เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ กู้เย็นเจิ้งก็สามารถสรุปได้ว่าเย่เฉินเป็นลูก ชายของเยฉางอิง

เขานึกถึงท่าทางที่กล้าหาญของเยฉางอิงและหัวใจของเขาก็ ตื่นตระหนกทันที เมื่อมองไปที่เเฉินเขาก็คุกเข่าลงข้างหนึ่งและ โพล่งออกมาเต็มหน้าว่า “คุณชายเย่ โปรดยกโทษให้ฉันที่มอง ไม่ออกว่าคุณเป็นลูกของพี่ฉางอิง!”

แม้ว่ากู้เย้นกางไม่ได้พูดมาสักพักแล้ว เมื่อเขาเห็นพี่รอง คุกเข่าข้างหนึ่ง เขาก็เดินตามไปทันทีและคุกเข่าข้างหนึ่ง

กู้เหว่ยเลี่ยงและกู้เหว่ยกวงต่างตกตะลึง พวกเขายังเด็กและ ไม่รู้จักการกระทำอันรุ่งโรจน์ของเยฉางอิงในตอนนั้น เมื่อเห็นว่า พ่อของพวกเขาคุกเข่าเพื่อเย่เฉินพวกเขาก็ตกใจ

เหว่ยกวงอยากจะประท้วงเสียงดังแต่ถูกเหว่ยเลี่ยงคว้าตัว ซึ่งมีวิสัยทัศน์ที่สูงกว่าและปิดปากของเขา

นี่คือกู้เย็นเจ๋งที่คุกเข่าลงข้างหนึ่ง สำลักและถอนหายใจพลาง “เมื่อตอนที่ฉันยังเด็ก แอบมีความทะเยอทะยานในใจและ พูด ก้มศีรษะเพื่อบูชาฉางอิง! น่าเสียดายที่พี่ฉางยิงเสียชีวิตไว ดังนั้น ฉันไม่เคยมีโอกาสเรียนรู้อยู่ข้างเขาเลย หากฉันมีโอกาสเรียนรู้ เคียงข้างเขาเพียงเล็กน้อย ฉันก็คงไม่โง่เหมือนในวันนี้