บทที่1275

ตั้งแต่เย่เฉินมาที่จินหลิง หลายปีมานี้ เขาได้เจอเพื่อนเก่า เพียงคนเดียว และเพื่อนเก่าคนนี้คือพ่อบ้านของตระกูลเย่ ถังซื่อ

ตอนนั้นจู่ๆถึงชื่อให้ก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา และมอบเหากรุ๊ป และเงินสด 10 พันล้าน ในนามของตระกูลเยให้เขา

แต่ว่า หลังจากนั้นมา เขาไม่เคยกลับไปที่เล่นจิงอีกเลย

ที่น่าสนใจก็คือ แม้ว่าตระกูลเยจะให้เงิน ให้บริษัท แต่เมื่อ ได้ยินว่าเขาไม่ยอมกลับไป ก็ไม่มีคนของตระกูลเย่มาหาเขาที่จิน หลิงเลย

เพราะเหตุนี้ เย่เฉินก็มีความสุขที่ได้เงียบ

เพราะไม่ว่ายังไงตัวเขาเองนั้นน่ารังเกียจมากต่อความแค้น ระหว่างคนรวยอยู่แล้ว และเขาไม่ต้องการให้ตัวเองและเซียวห รันภรรยาของเขาเข้ามาเกี่ยวข้อง เพื่อที่เขาจะได้มีชีวิตที่มั่นคง และไม่ถูกรบกวนในจินหลิงเหมือนตอนนี้ มันดีกว่าปล่อยให้เขา กลับไปที่เด่นจิง แล้วไปต่อสู้ทั้งต่อหน้าและลับหลังกับตระกูลเย่ เพื่อทรัพย์สินนับล้านนั้น

และตอนนี้ เขาได้พบกับเพื่อนเก่าคนที่ 2 ซึ่งเป็นลูกสาวของ เพื่อนสนิทของพ่อที่ล่วงลับไปแล้ว คู่หมั้นคู่หมายตั้งแต่วัยเด็กที่ ว่าของเขา หนานหนาน
ดังนั้น ในขณะนี้ เยเงินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ ความทรงจํ ในวัยเด็กก็ค่อยๆปรากฏขึ้นในส่วนลึกของจิตใจของเขา และ ทำให้เขานึกถึงพ่อแม่ของเขาที่ล่วงลับไปแล้ว

อาจเป็นเพราะความยากลำบากที่เขาประสบมาหลายปี เมื่อเย เฉันคิดถึงพ่อและแม่ที่จากไปของเขา เขาได้แต่ถอนหายใจจาก ก้นบึ้งของหัวใจ หากเขาไม่ได้เกิดในตระกูลที่ร่ำรวย พ่อแม่ของ เขาคงไม่ต้องสิ้นใจก่อนวัยอันควร และตนก็ไม่ต้องผ่านชีวิตที่มัน ขึ้นๆลงๆเช่นนี้ ในวัย8ขวบ

หากครอบครัวสามคนสามารถใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาได้ งั้น วัยเด็กของตน คงจะมีความสุขมากสินะ? เมื่อเห็นเย่เฉินเงียบไป ชิวอี้ก็รีบถามว่า “พี่เเฉิน ทำไมถึง

ไม่พูดล่ะ? พี่จำฉันไม่ได้เลยจริงๆเหรอ?”

ณ ตอนนี้ เย่เฉินได้สติกลับมา แล้วยิ้มอย่างขมขื่นเล็กน้อย พูด ว่า “พี่จ๋าเธอได้”

“จริงเหรอ พี่จำฉันได้เหรอ? ยอมรับว่าเป็นพี่เย่เฉินแล้วใช่

ไหม?”

เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า “พี่ก็คือเย่เฉิน เย่เฉินจากตระกูลเย่ ในเย่นจิง ที่เมื่อกี้ไม่ยอม แค่ไม่อยากเปิดเผยตัวตนนี้ให้คนอื่นรู้

กู้ชิวอี้จับแขนของเย่เฉิน จับแน่น แล้วพูดอย่างตาแดงว่า “พี่เย่ เฉิน พ่อของฉันตามหาพี่มาหลายปี หลังจากลุงเย่ และป้าเยถูก ฝังที่จิงหลิง พ่อของฉันพาฉันไปกวาดหลุมศพให้พวกเขาทุกปี สารภาพกับลุงกับป้าทุกครั้ง สารภาพว่าไม่สามารถพาพี่กลับไปได้……….

เย่เฉินถอนหายใจ “ลุงกู้หาพี่ทำไมอีก?”

กู้ชิวอี้พูดทั้งน้ำตา “พ่อบอกว่า กลัวว่าพี่จะพเนจรอยู่ข้างนอก คนเดียวอย่างทุกข์ทรมาน กลัวว่าจะเกิดอันตราย เขาจะไม่ สามารถอธิบายให้ลุงเยและป้าได้..……….…..

พูดจบ กู้ซิวอี้ก็พูดอีกครั้ง หลายปีมานี้ พ่อของฉันได้ค้นหามา ทั้งประเทศ แต่ไม่เจอที่อยู่พี่เลย”

“ตอนนั้น ตระกูลเย่เก็บความลับอย่างสูงต่อพี่ เกี่ยวกับที่อยู่ และสถานการณ์ของลุงเยู่กับป้าเย่ ถึงขนาดตอนที่ลุงและป้ากลับ ไปทำการฝังศพที่ปักกิ่ง พ่อของฉันก็ไม่รู้ว่าพวกเขาตายที่ไหน หรือทําไมถึงตาย….…….”

เย่เฉันอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว “เธอหมายความว่า ตระกูลเย่ได้ ปกปิดข้อมูลเหล่านี้เหรอ?”

“ถูกต้อง”กู้ชิวพยักหน้า แล้วพูดว่า “ตอนนั้นหลังจากที่พี่ออก จากเย่นจิงกับลุงเย่และป้าเย ร่องรอยและที่อยู่ของพวกคุณ ทั้งหมด ก็ถูกตระกูลเย่ลบทิ้งแล้ว ตอนนั้นพ่อของฉันสืบมาตลอด แต่ไม่พบเบาะแสใดๆเลย ทำให้พ่อโกรธจนตะโกนลั่นบ้านหลาย ครั้ง บอกว่าตระกูลเย่ตามหลังครอบครัวพี่ไปเพื่อลบรอยเท้า ข้อความ และแม้แต่กลิ่นในอากาศไปหมดเลย……

ในขณะที่เขาพูด กู้ชิวอี้ร้องไห้และพูดว่า “หลังจากที่พ่อของฉัน รู้ว่าลุงเย่กับป้าเย่เสียชีวิตแล้ว ก็อยากตามหาพี่ให้เจอ แต่ ประวัติทะเบียนบ้านที่ชื่อว่าเย่เฉิน ในประเทศมั่วไปหมดเลย ไม่พบข้อมูลประจำตัวของพี่ในระบบทะเบียนบ้านเลย และไม่รู้ว่าพี่ ไปอยู่ที่ไหนมาหลายปีมานี้…….

เย่เฉินพูดด้วยสีหน้านิ่งเฉย “หลายปีมานี้ ฉันอยู่ที่จีนหลัง”

“หา?!”กู่ชิวอี้เผลอหลุดอุทานออกมา “พี่เเฉิน พ…พี่อยู่ที่จีน

หลังตลอดเลยเหรอ?”

“ใช่”เยเฉันพยักหน้า เมื่อเห็นสีหน้าของเธอประหลาดใจมาก ก็ขมวดคิ้วถามว่า “ฉันอยู่ที่ดินหลิงมาตลอด มันแปลกมากเหรอ สําหรับเธอ?”