บทที่1232

ทานากะโคอิจิกล่าวอย่างลำบากใจว่า “คุณหนู ครั้งนี้ท่าน ประธานให้ความสำคัญกับการร่วมมือกับบริษัทผลิตยาโคบายา มากนะครับ คุณอย่าเอาแต่ใจแบบนี้เลย…….

อิโตะนานาโกะกล่าวอย่างสงบ “ขอโทษนะทานากะซัง ฉันจะ ฝึกซ้อมต่อแล้ว”

พูดจบ เธอได้ตัดสายไปโดยตรง

อิโตะนานาโกะทีปีนี้อายุ22ปี ศึกษาอยู่ปีสี่ที่มหาวิทยาลัย โตเกียวที่ดีที่สุดของประเทศญี่ปุ่น ในนิสัยไร้เดียงสาง่ายๆ เรียบร้อยยังมีความเย็นชาที่มีมาตั้งแต่กำเนิด

เธอคือดาวมหาวิทยาลัยของมหาวิทยาลัยโตเกียวติดต่อกัน ปี และก็เป็นตัวเลือกลูกสะใภ้ที่ดีที่สุดที่เหล่าตระกูลใหญ่ชั้นนํ ของประเทศญี่ปุ่นต่างพากันแย่งชิง แต่ตัวเธอเอง กลับเรียบง่าย ไม่เคยเผชิญต่อโลก หลงใหลในศิลปะการต่อสู้มาโดยตลอด

ดังนั้น เธอไม่เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิง และไม่ เข้าใจมนุษยสัมพันธ์

โคบายา ชิจิโร่ก็ดี หรือจะโอบายาชิทาโร่ก็ช่าง ล้วนไม่ เกี่ยวข้องอะไรกับเธอทั้งนั้น

ต่อให้เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของพ่อ คู่ค้าที่สนิทที่สุด เพียงแค่ไม่มี สัมพันธ์ทางสายเลือดกับเธอ ไม่ใช่ญาติอาวุโสของตน ตนก็ไม่มีทางยอมเด็ดขาด

เป้าหมายชีวิตของเธอในตอนนี้นั้นง่ายดายมาก ก่อนอื่นเลย คือชนะWorld College Sanda Competition ในปีนี้ให้ได้ แล้ว สำเร็จการศึกษามหาวิทยาลัยโตเกียวอย่างราบรื่น จากนั้นก็ เตรียมตัวสําหรับ โอลิมปิก

โอลิมปิกครั้งที่แล้ว เพราะอายุเธอยังน้อย และต้องจริงจังกับ การเรียน ดังนั้นจึงไม่สามารถเข้าร่วมได้ แต่โอลิมปิกครั้งหน้า เป็นสิ่งที่เธอปรารถนาที่สุด

เธอปรารถนาที่จะครองแชมป์โอลิมปิก และ ปรารถนาที่จะได้ แชมป์โอลิมปิกไม่ใช่แค่ครั้งเดียวเท่านั้น

เมื่อได้แชมป์โอลิมปิกแล้ว จากนั้นค่อยทุ่มให้กับการรักษา

แชมป์โอลิมปิกคราวหน้า นี่กลายเป็นความต้องการที่ใหญ่ที่สุด

ของชีวิตเธอ

ขณะนี้ทานากะโคอิจิกำลังถือมือถือ เผชิญหน้ากับโคบายา ชิจิ โร่ที่ตั้งหน้าตั้งตารอ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ไม่คาดคิด ว่าคุณหนูของตัวเองจะไม่เห็นแก่หน้าใครได้ขนาด นี้ ตนพูดถึงขนาดนี้แล้ว เธอยังไม่ยอมเจอโคบายาชิจิโร่อีก

ทานากะโคอิจิทำได้เพียงโกหก โคบายา ชิจิโร่ “คุณชิอิจิโร่ กรุณารอสักครู่นะครับ คุณหนูของเรากำลังฝึกซ้อม อีกเดี๋ยวน่า จะพบคุณได้!”

โคบายา ชิจิโร่ที่สุภาพบุรุษ ใส่แว่น สวมชุดสูทหรู แล้วยิ้มอย่างมีมารยาท และจริงจัง ไม่ต้องซีเรียสครับ ถ้าอิโตะไม่ว่าง ละก็ ให้เธอทำธุระของเธอก่อนก็แล้วกัน ไม่ต้องเป็นห่วงผม ผม รอได้

ทานากะ โคอิจิพยักหน้า กล่าว “คุณชิอิจิโร่ เชิญนั่งก่อนนะ ครับ เดี๋ยวผมจะไปยกชามาให้

พูดจบ เขาได้ไปที่ห้องครัว หยิบมือถือ โทรหาอิโตะทาเคชิโกะ ผู้นำตระกูลของตระกูลอิโตะ

เมื่อโทรติด เสียงโทนค่ำเคร่งขรึมของอิโตะทาเคชิโกะดึงขึ้น “ทานากะซัง โทรหาฉันมีธุระอะไร?

ทานากะโคอิจิบกล่าว “ท่านประธานครับ คุณ โคบายา ชิจิโร่ ประธานของบริษัทผลิตยาโคบายา มาเพื่อจะเจอคุณหนู

อิโตะทาเคฮิโกะส่งเสียงอึม กล่าว “ฉันรู้ โคบายา ชิจิโร่รู้สึกดี กับอิโตะมาก เมื่อหลายวันก่อนหน้านี้มาขอร้องฉัน หวังให้ฉันยก

อิโตะให้แต่งงานกับเขา

ทานากะโคอิจิถาม “งั้นความหมายของท่านประธานคือ?”

อิโตะทาเคฮิโกะไม่ได้ตอบคำถามของทานากะโคอิจิ แต่กล่าว อย่างเคร่งขรึมอย่างหาที่เปรียบมิได้ว่า “ทานากะซัง แกเป็นคนที่ ฉันไว้ใจที่สุด ดังนั้นฉันจะเล่าเรื่องต่อจากนี้ให้แกฟัง แต่แกจำไว้ นะ ห้ามเผยแพร่ให้ใครฟังเด็ดขาด มิเช่นนั้น ฉันจะส่งแกไปหา สุริยเทพด้วยตัวฉันเอง!”