บทที่ 2424

“ไม่” ให้ชิงพูดอย่างจริงจัง: “ถ้าทุกอย่างเป็นแค่เรื่องบังเอิญ ส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นในมิติเดียว ตัวอย่างเช่นถ้าลูกบังเอิญเจอคน ที่หน้าตาเหมือนกับแม่มาก นี่เป็นเรื่องปกติมาก ถ้าแม่บังเอิญ เจอคนที่หน้าตาเหมือนกับคุณอาเยีของลูกมาก ก็เป็นเรื่องปกติ ..”

“แต่ว่า…”

ตู้ไม่ชิงพูดถึงตรงนี้ น้ำเสียงและสีหน้าท่าทางก็ค่อนข้างจริงจัง เล็กน้อย และพูดต่อไปว่า “แต่ว่า แม่กลับบังเอิญเจอชายหนุ่ม คนนี้อยู่ในเมืองจินหลิง ปีนั้นคุณอาเยของลูกก็ถูกฆ่าในเมืองจีน หลิง และพอดีประจวบเหมาะกับลูกชายของเขาก็หายตัวไปใน เมืองจินหลิง ดังนั้น นี่จึงเป็นความบังเอิญครั้งที่สอง

“นอกจากนี้ แม่ไม่เพียงแต่เจอเขาที่เมืองจินหลิงเท่านั้น แม่ เจอเขาที่หน้าประตูบ้านเก่าคุณอาเยของลูกด้วย! ถ้าหากเขาไม่มี ความสัมพันธ์อะไรกับคุณอาเยีของลูก ทำไมเขาถึงได้ปรากฏตัว อยู่ที่นั่น?”

ซูจือหยูเงียบไปครู่หนึ่ง พยักหน้า และพูดอย่างจริงจังว่า: “แม่ ค่ะ หนูคิดว่าการวิเคราะห์ของแม่มีเหตุผล แม่เจอชายหนุ่มคนนั้น อยู่ที่หน้าประตูบ้านเก่าของคุณอาเย่ มีความเป็นไปได้สูง มากว่าเป็นลูกชายของคุณอาเ

พูดถึงตรงนี้ ซูจือหยูก็เปลี่ยนเรื่องอย่างกะทันหัน และพูดว่า“แม่ค่ะ ลูกชายของคุณอาเย่ ถ้าหากนั้นหายตัวไปในเมืองจีน หลิง แล้วก็อยู่ในเมืองจีนหลิงมาโดยตลอด ดังนั้นคนคนนั้นที่แม่ เห็น อาจจะเป็นลูกชายของคุณอาเย่จริงๆ แต่ว่าลูกชายของคุณ อาเย่อาจจะไม่ใช่ผู้มีพระคุณ! เรื่องนี้ แม่มีหลักฐานอะไรที่ชัดเจน หรือเปล่า?”

ตู้ให้ชิงส่ายหน้า และพูดว่า “หลักฐานตรงๆแม่ก็ไม่มี เนื่องจากว่าจนถึงตอนนี้แม่ก็ไม่เคยเจอผู้มีพระคุณท่านนั้นที่ลูก พูดถึง แต่ว่า ในเมื่อผู้มีพระคุณท่านนั้นจัดการให้พวกเราอยู่ใน โรงแรมของตระกูลเย่ งั้นแม่เชื่อว่า เขาต้องมีความสัมพันธ์ที่ลึก ซึ้งมากกับตระกูลเย่อย่างแน่นอน

ซูจือหยูตกอยู่ในห้วงความคิด ในปาก็พูดไม่หยุดว่า: “ถ้าหาก เหมือนอย่างที่แม่พูดจริงๆ ลูกชายของคุณอาเย่ ก็คือผู้มีพระคุณ งั้นหลายปีมานี้ เขาอยู่ที่เมืองจีนหลังคนเดียว ไม่มีที่พึ่งอาศัย จะ มีความแข็งแกร่งมากขนาดนี้ได้ยังไง?

“นี่…นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลย! ยอดฝีมือแบบนี้ ต่อให้ตระกูล ศิลปะการต่อชั้นนำก็ปลูกฝังออกมาไม่ได้”

“แม่เห็นว่าตระกูลเหอแข็งแกร่งขนาดนั้น ทุ่มเทอย่างเต็มที่ ปลูกฝังซูรั่วหลีให้เป็นคนประสบความสำเร็จ ยังห่างไกลจากผู้มี พระคุณหนึ่งแสนแปดหมื่นลี้ ตอนนั้นหนูถูกนินจาพวกนั้นลักพา ตัวในประเทศญี่ปุ่น หนูคาดการณ์กว่าหนึ่งต่อหนึ่งยังไม่สามารถ ที่จะชนะได้ หนึ่งต่อสองก็แพ้อย่างไม่ต้องสงสัย…

ตู้ไม่ชิงชิงยิ้มเล็กน้อย: “เรื่องนี้ แม่ก็ไม่ค่อยแน่ใจ แต่ว่าสัญชาตญาณของแม่บอกแม่ว่า ผู้มีพระคุณที่ลูกจะตามหา น่าจะ เป็นเขา

ซูจื่อหยูถอนหายใจ และก็พูดอีกว่า “แต่หนูยังไม่เข้าใจว่า ถ้า หากผู้มีพระคุณเป็นลูกชายของคุณอาเย่จริงๆ งั้นเขาน่าจะเกลียด คนของตระกูลซูถึงจะถูก…เนื่องจากว่าปีนั้นพ่อเป็นคนออกหน้า ทำพันธมิตรต่อต้านตระกูลเย่นั้น หลายปีมานี้ตระกูลซูขัดแย้งกับ ตระกูลเย่มาโดยตลอด เขาจะช่วยพวกเราได้ยังไง? โดยเฉพาะ เป็นหนูและพี่ชาย พวกเราสองคนก็นามสกุล สำหรับเขา พวก เราก็เป็นลูกของศัตรู…

ตู้ไห่ชิงส่ายหน้า: “ปัญหาพวกนี้ แม่ก็ไม่เข้าใจเหมือน แต่แม่ เชื่อว่า จะเคลียร์ให้ชัดเจนขึ้นได้ในไม่ช้าก็เร็ว เนื่องจากว่าผู้มี พระคุณคนนี้หลังจากที่ช่วยพวกเราออกก็ไม่ได้ลืมไป และเขา จัดการให้พวกเราอยู่ที่นี่ ก็เทียบเท่ากับว่ารักษาสายสัมพันธ์กับ พวกเรา เชื่อว่าใช้เวลาไม่นาน เขาน่าจะเปิดเผยหน้าตาที่แท้จริง ของตัวเองมา!”

ซูจือหยูก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นเล็กน้อย และพึมพำกับตัวเอง ด้วยเสียงเบาว่า “ผู้มีพระคุณช่วยพวกเราทั้งครอบครัวสามคน มากมายขนาดนี้ ถ้าหากได้เจอเขาจริงๆ ตลอดชีวิตนี้ฉันจะต้อง เป็นวัวเป็นม้า มาตอบแทนพระคุณของเขาอย่างแน่นอน!”

จากนั้น ในสีหน้าท่าทางของเธอ ก็อดไม่ได้ที่จะเผยให้เห็น ความเขินอายและความหลงใหลที่หญิงสาวมีต่อคนรักแบบนั้น นี่ก็จะโทษเธอไม่ได้
ผู้หญิงคนไหนประสบกับเหตุการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานสองครั้ง ยิ่งไปกว่านั้นสองครั้งที่ช่วยเธอ ก็เป็นใบหน้าเดียวกัน ในใจ คงจะมีความรู้สึกดีอย่างแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากที่ซูจือหยูกลับมาจากประเทศญี่ปุ่น ก็ลืม เย่เฉินไม่ลงมาโดยตลอด

ในครั้งนี้ ไม่เพียงแต่เห็นเเฉิน ยิ่งไปกว่านั้นก็ได้รับการช่วย เหลือจากเยเงินอีกครั้ง ถึงขนาดที่ว่าเเฉินยังช่วยชีวิตแม่ของ เธอด้วย นี่ได้หัวใจหญิงสาวที่เย่อหยิ่งดวงนั้นของซูจือหยไป อย่างสมบูรณ์

ไม่ชิงมองดูลูกสาวอยู่ในสายตาในหัวก็อดไม่ได้ที่จะนึกขึ้น มาอีก ชายหนุ่มที่เจอหน้าประตูบ้านเก่าของเยฉางอิงคนนั้น

เมื่อนึกถึงเขา ก็ยิ่งคิดถึงความรักในชีวิตของตัวเองอย่างไม่ ตั้งใจ เย่ฉางอิง

ชั่วประเดี๋ยวเดียว ดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยน้ำตา และก็ ถอนหายใจ ในใจ: “เด็กสาวอย่างจื้อหยู กลัวว่าจะเกิดความรู้สึก กับผู้มีพระคุณคนนั้นแล้ว ถ้าหากเธอตามหาเจอ เป็นลูกชายของ ฉางอิงจริงๆ นั่นก็เป็นโชคชะตาเล่นตลกกับชีวิตคนจริงๆ…