บทที่ 2393

ซูรั่วหลีในฐานะที่เป็นลูกสาวของซูโสเต๋า ภายในใจแน่นอน ว่าเลือดข้นกว่าน้ำ

แต่เธอก็อดคิดในใจไม่ได้ว่า “เดิมที่ฉันเป็นหนี้บุญคุณชีวิตของ คุณชายเย่ อีกทั้งคุณชายเย่ ยังมอบโอกาสที่ดีให้กับฉัน ให้ฉัน ได้พัฒนาศิลปะการต่อสู้ของฉันอย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะด้วยความ รู้สึกหรือเหตุผลใด ฉันก็ต้องเชื่อฟังคำสั่ง เพื่อตอบแทนบุญคุณ ของเขา”

“ถ้าคุณพ่อแบกรับความรับผิดชอบที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ ต่อ การตายของพ่อแม่คุณชายเย่ ถ้าคุณชายเย่จะล้างแค้น ฉันก็พูด อะไรไม่ได้……

“ดังนั้น จึงทำได้เพียงแค่ฝากความหวังไว้ที่คุณพ่อจะไม่มี

ความเกี่ยวข้องอะไรกับ การตายของพ่อแม่เยเฉิน…….

“สิ่งที่โชคดีคือ คุณชายเย่เป็นคนที่เที่ยงตรงและยุติธรรม ใน เมื่อเขาพูดมาแล้ว ว่าขอแค่คนที่ฆ่าพ่อของเขา จะไว้ชีวิตคุณพ่อ ถ้างั้นที่เหลือ ก็ต้องดูจากเรื่องนี้ว่า คุณพ่อบริสุทธิ์หรือไม่

เมื่อคิดได้ดังนี้ เธอจึงพูดกับเยเงินอย่างนอบน้อมว่า “คุณชาย เย่คะ ด้วยคําพูดของเขา รั่วหลีก็วางใจแล้วค่ะ! ”

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดกับหงห้าว่า “เอาล่ะ จับซูโสว่เต๋อ ไปที่ห้องวีไอพีที่เตรียมไว้ให้เขา แล้วพาSteveคนนี้ ไปพบลูกชายของเขาหน่อย

Steveที่ได้ยินว่าเย่เฉินจะให้ตนไปพบกับลูกชาย ก็รีบพูดขึ้น มาว่า “ตอนนี้Walterอยู่ไหน? ! เฉินหัวเราะแล้วพูดว่า”ลูกชายสุดที่รักของคุณน่ะ ตอนนี้ผม

เตรียมห้องวีไอพีพิเศษไว้ให้เขานอนแล้วล่ะ

Steve โพล่งออกไปว่า “นอนที่ไหน? เขาไม่สบายนั้น

หรอ? ! ”

เย่เฉินพูดอย่างใจเย็น” ในเมื่อลูกชายคุณมันเหลือเดนเกินไป ดังนั้นผมเลยเชิญเขามาที่นี่ นอนอยู่บนเตียงเพื่อเปลี่ยนตัวเอง หน่อย สำหรับเรื่องที่เขาต้องนอนอยู่บนเตียง เดี๋ยวคุณไปพบเขา ให้เขาบอกคุณเองแล้วกัน”

พูดจบ เย่เฉินก็ลุกขึ้น แล้วสั่งการกับคนที่อยู่ข้างๆ หิ้วพวกเขา ออกไป!

หงห้ากับเฉินจือข่ายขึ้นไปจัดการด้วยตัวเอง คิ้วกันคนละคน ลากสองคนออกไปข้างนอก

เฉินไพลมือไว้ข้างหลัง แล้วก้าวตามไปด้วย

ในตอนที่มาถึงคอกสุนัขที่อยู่ในฟาร์มสุนัขอีกครั้งนั้น ซูโสว่เต๋ อกับSteveที่เห็นภาพกรงเหล็กทั้งหมด ก็ถึงกับตกใจจนตัวสั่น

ในตอนที่พวกเขาถูกลากเข้าไปด้านใน ก็พบว่าภายในกรง เหล็กทั้งสองด้าน มีการเลี้ยงสุนัขดุร้ายไว้จำนวนมาก
สิ่งที่ทําให้เข้าปากตาค้างมากกว่าก็คือ ภายในกรงเหล็ก หลายกรงนั้น สิ่งที่ยังอยู่ด้านในไม่ใช่สุนัข แต่เป็นคน

Steveมองเห็นลูกชายตัวเองอย่างรวดเร็ว!

Walterลูกชายของเขา ตอนนี้กำลังนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย เห็นได้ชัดว่าร่างกายทรุดโทรมอ่อนแอมาก

มีชายหนุ่มผิวสีเหลืองยืนอยู่ข้างๆของWalterคนหนึ่ง คนผู้นี้ ยืนถือข้าวต้มเปล่าหนึ่งถ้วย ใช้ช้อนป้อนเข้าไปในปาก ของ Walter อย่างหยาบโลน

ชายหนุ่มผู้นี้ ก็คือ โคบายา ชิจิโร่ที่รับหน้าที่ทั้งหมดในฟาร์ม สุนัข

Steveจึงพยายามตะโกนออกไปว่า “ Walter! my son! What happened to you? ! ”

หงห้าสอยไปที่ปากของเขาหนึ่งครั้ง แล้วสบถออกไป ว่า”เสดแม่! พูดภาษาเหี้ยอะไรวะ? พวกแกสองคนพูดภาษาจีน ได้ไม่ใช่หรอวะ? พูดภาษาจีนเดี๋ยวนี้! ขึ้นพูดอะไรนกพวกนี้ต่อ หน้าพวกฉันอีกล่ะก็ ฉันตัดลิ้นแกแน่! ”

Steveที่ถูกตบ รู้สึกเสียใจมาก แต่เขาไม่กล้าขัดขืนหงห้า ทำได้เพียงแค่ก้มหน้า แล้วพูดภาษาจีนอย่างสะอื้น “Walter ลูกชายของฉัน……….……ลูกเป็นอะไรไป? ! “