บทที่ 2372

เย่เฉินหัวเราะและพูดว่า “เรื่องนี้คุณไม่ต้องกังวลหรอก เดี๋ยว อีกสักครู่ไปถึงดาดฟ้าของโรงแรมแล้ว เฮลิคอปเตอร์ไม่จําเป็น ต้องลงไป ฉันกับซูรั่วหลีจะลงไปด้วยสายเคเบิล จากนั้นพวกคุณ ก็รออยู่บนท้องฟ้าประมาณสิบนาที เราเอาตัวซูโสเต๋อ และSteve ไปที่ระเบียง เมื่อถึงเวลานั้น พวกคุณก็ปรับเชือกและ ดึงเราขึ้นไป จากนั้นเราจะไปที่ศูนย์เลี้ยงสุนัขของท่านหงห้า โดยตรง”

เฉินจือข่ายเห็นว่าเยเฉินได้วางแผนทุกอย่างไว้แล้ว จึงไม่ได้ พูดอะไรอีกต่อไป เขาพูดอย่างหนักแน่นว่า “ได้ครับคุณชาย เรา จะรอคุณอยู่ที่ด้านบนของโรงแรม

เวลานี้เเฉินก็หันไปพูดกับซูรั่วหลี “รั่วหลี เดี๋ยวคุณรับหน้าที่ จัดการSteve Horowitz ก็พอ ผมจะเป็นคนจัดการซูโสว่เต๋อ เอง”

ซูรั่วหลีพยักหน้าอย่างแผ่วเบา และกล่าวด้วยความเคารพ

“ได้ค่ะ คุณชายเย่!”

เย่เฉินย้ำว่า “จำไว้ พยายามอย่าทำให้คนอื่นแตกตื่น เราจะ ต้องเข้าออกอย่างเร็ว ต้องทำให้เหมือนว่าซูโสว่เต๋อกับSteve คนนั้นได้หายตัวไปจากโลกโดยไม่พบเบาะแสใดๆ

“ได้ค่ะ!”
หนึ่งนาทีต่อมา

เครื่องบินลอยอยู่เหนือหลังคาของโรงแรม

คนของเฉินอข่าย โยนเชือกไนลอนที่แข็งแรงมากสองเส้น จากทั้งสองด้านของเฮลิคอปเตอร์ทันที

หลังจากที่เยเฉินซูรั่วหลีส่งสายตาให้กัน จากนั้นทั้งสองก็คว้า

เชือกและเลื่อนลงจากด้านข้างของเฮลิคอปเตอร์อย่างรวดเร็ว

ในชั่วพริบตา ทั้งสองก็ร่อนลงบนหลังคาโรงแรมอย่างเงียบๆ แล้ว

หลังจากนั้น ทั้งสองก็มาถึงที่ระเบียงห้องนอนของซูโสเต๋อ และSteve จากด้านนอกของโรงแรมอย่างเงียบๆ

ในเวลานี้ Steve ไม่สนใจดอกไม้ไฟข้างนอกเลย เขากำลัง

นอนอยู่บนเตียง พยายามจะหลับอย่างกระวนกระวายใจเล็ก

น้อย แต่เนื่องจากอาการเจ็ทแล็ก เขาแทบจะไม่ง่วงเลยแม่แต่นิด

เดียว

เขาจึงต้องตัดสินใจดื่มไวน์เพื่อช่วยให้นอนหลับโดยไม่มีทาง

เลือก

ดังนั้นเขาจึงยืนขึ้นและเตรียมหยิบขวดวิสกี้จากตู้ไวน์ในห้อง

พักของโรงแรม

ในขณะนั้นเองเสียงดอกไม้ไฟที่ระเบิดออกมาอีกครั้งก็ดังขึ้น จากภายนอก และเขาบ่นด้วยความหงุดหงิดเล็กน้อย “ไม่รู้ว่ามัน เป็นไอ้สารเลวตัวไหน ถึงได้มาจุดดอกไม้ไฟในเวลานี้! ”
ขณะพึมพำ จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่ามีคนมาตบไหล่เขา

ในเวลานี้ Steve กลัวจนขนหัวลุกขึ้นมาทันที

ในห้องมีเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น แล้วทำไมถึงมีคนมาตบไหล่ ตัวเองได้?

เขาหันไปมองโดยไม่รู้ตัว หญิงสาวชาวจีนที่มีหน้าตาสวยงาม

คนหนึ่งมองมาที่เขาด้วยรอยยิ้ม

ผู้หญิงคนนี้ก็คือซูรั่วหลี

Steve ตระหนักได้ในทันทีว่าอีกฝ่ายนั้นไม่ได้มาดีอย่าง แน่นอน ภายใต้ความตื่นตระหนก เขากำลังจะร้องขอความช่วย เหลือ แต่กลับรู้สึกว่าคอของตัวเองถูกกระแทกอย่างแรงซะก่อน จากนั้นเขาก็หมดสติไปในทันที

ในเวลาเดียวกัน

เย่เฉินได้เข้าถึงห้องชุดเพรสซิเดนเชียลสวีทของซูโสเต๋อแล้ว

ในเวลานี้ ซูโสว่เต๋อเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เขาคลุมเสื้อคลุมอาบน้ำ ไว้ คาบการไว้ เขาถือโทรศัพท์มือถือไว้ในมือ ในขณะที่เดินออก จากห้องน้ำ และส่งข้อความเสียง WeChat ถึงเจิ้งเสี่ยวฉี “ที่รัก คุณใกล้ถึงหรือยัง?”

อีกฝ่ายตอบกลับอย่างรวดเร็ว และเธอพูดด้วยน้ำเสียงที่แอ๊บ แบ๊ว: “ที่รักค่ะ โปรดรอเขาอีกสิบนาทีนะ เขามาถึงตัวเมืองแล้ว และจะถึงในอีกไม่ช้านี้แล้ว! ”
ซูโสเต๋อยิ้มอย่างหยาบคาย * ให้คนขับรถขับเร็วๆ หน่อยสิ ถ้ายังไม่มาถึงภายในสิบนาที ผมจะตีตูดคุณเมื่อเจอหน้าคุณแล้ว นะ!”

หลังจากพูดจบ เขาก็คลายนิ้วออกและข้อความก็ถูกส่งออกไป ทันที

ในขณะนั้น จู่ๆ เขาก็ได้ยินชายคนหนึ่งหัวเราะและพูดว่า “ ซูครับ ผมว่าคุณคงไม่มีโอกาสที่ตูดผู้หญิงสวยคนนั้นซะแล้ว!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ