บทที่ 2366

ในขณะที่เธอกำลังฝึกออกกำลังกายจนเหงื่อออก กริ่งประตูก็ ดังขึ้นมาอย่างกะทันหัน

ซูรั่วหลีรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยในทันที เธอพักอยู่ที่นี่มาได้สักพักแล้ว และรู้ดีกับกฎการบริการของ

พนักงานบริการของที่นี่

อาหารสามมื้อต่อวันของที่นี่ถูกกำหนดเวลาไว้แล้ว และ พนักงานบริการจะเตรียมอาหาร เครื่องดื่ม และสิ่งจําเป็นในชีวิต ประจำวัน แล้วก็จัดส่งมาให้

ในเวลาอื่นๆ พนักงานบริการจะไม่มารบกวนอย่างริเริ่ม แน่นอน

และตอนนี้ก็ไม่ใช่เวลาทานอาหาร ดังนั้น มีแนวโน้มมากที่เย่

เฉินมาแล้ว!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซูรั่วหลีก็รีบวิ่งไปที่ประตูอย่างมีความสุข

ผ่านหน้าจอแสดง เธอมองเห็นเยเฉันยืนอยู่ที่ประตูห้องของ เธอในขณะนี้ และหัวใจของเธอก็กระโดดโลดเต้นด้วยความปีติ ยินดี

เธอถึงตระหนักได้ว่า ตัวเองไม่ได้จัดระเบียบเสื้อผ้าของตัวเอง เลย เธอยังคงสวมชุดชั้นในสำหรับออกกำลังกายขั้นพื้นฐานที่สุด และเธอก็เกิดการลังเลขึ้นมา ไม่รู้ว่าจะเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน หรือเปิดประตูให้เย่เงินก่อนดี

แต่หลังจากคิดอีกครั้ง ก็ยังกังวลว่ามันจะไม่เหมาะสมที่จะ

ปล่อยให้เยเฉินรอนานเกินไป ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจเรื่องนั้นมาก นัก จึงเปิดประตูโดยตรง ทันทีที่ประตูเปิดออก เย่เฉินเห็นซูรั่วหลีซึ่งสวมแค่ชุดชั้นใน

กีฬา และก็พอรู้สึกอักอ่านอยู่บ้าง

ซูรั่วหลีก็หน้าแดงด้วยความเขินอายเล็กน้อยและพูดว่า “ขอโทษที่คุณชายเย่ เมื่อฉันรีบไปหน่อย และยังไม่ทันได้แต่ง ตัวให้เหมาะสม หรือว่าคุณเข้ามานั่งก่อน ฉันจะรีบไปเปลี่ยน เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้เลย”

เยเฉันเดินเข้าไปในห้อง ยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดว่า “ที่ผมมาที่นี่ เพราะมีเรื่องจะบอกกับคุณ และดูว่าคุณสนใจที่จะทำกับผมไหม

เมื่อซูรั่วหลีได้ยินคำพูดนี้ ก็ยิ่งรู้สึกเขินอายมากขึ้นอีกครั้ง ถามอย่างติดๆ ขาดๆ ว่า “คุณ…คุณชายเย่ ไม่รู้ว่าเรื่องที่คุณ กำลังจะพูด……มันคือเรื่องอะไรเหรอ….

เย่เฉันไม่รู้ว่าเธอเข้าใจผิดอยู่ และพูดด้วยใบหน้าที่จริงจังว่า “ซูโสว่เต๋อมาที่เมืองจินหลิง ผมวางแผนที่จะหาเวลาที่เหมาะสม เพื่อควบคุมตัวเขาโดยตรง!”

ซูรั่วหลีตื่นขึ้นมาจากความเขินอาย ในทันที และพูดโพล่งออก มาว่า “ซูโสว่เต๋อเหรอ?! เขามาที่เมืองจินหลิงได้ยังไง! หรือว่ามา หาเรื่องคุณชายเย่งั้นเหรอ?!”
เย่เฉินส่ายหัว และกล่าวว่า “ไม่ใช่ ซูโสเต๋อมาเพื่อตามหา ไห่ งและซูจื่อหยู”

“เอ๋?” ซูรั่วหลียิ่งรู้สึกงงงวย “ทำไมถึงเป็นเขาที่มาตามหาคุณ หญิงใหญ่และคุณหนูโตล่ะ? ”

ซูรั่วหลีถูกกักบริเวณอยู่ที่นี่ แม้ว่าจะไม่มีความทุกข์ใดๆ เลย แต่ก็ไม่ได้มีการติดต่อใดๆ กับโลกภายนอกจริงๆ และไม่มีช่อง ทางในการรับข้อมูลจากโลกภายนอก เช่น โทรศัพท์มือถือและ คอมพิวเตอร์

ดังนั้น ซูรั่วหลีไม่รู้เรื่องเลย กับเหตุการณ์ใหญ่ที่เกิดขึ้นใน

เมืองจินหลิงในวันนี้

ดังนั้น เย่เฉินจึงอธิบายถึงเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้ซูรั่วหลี

เมื่อซูรั่วหลีได้ยินว่า คุณท่านใหญ่ได้สั่งคนให้ลอบสังหาร ไห่ชิง และแม้กระทั่งยังมีคนอยากจะฆ่าซูคือหยูกับพวกเขาด้วย ทั้งคนก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองโดยชอบธรรมและตำหนิว่า “การทํางานของตระกูลซูนั้นน่ากลัว และสกปรกเกินไป! กล อุบายแบบเดียวกัน ใช้กับฉันไปแล้วครั้งหนึ่ง และยังจะใช้มันกับ คุณหญิงใหญ่อีกครั้ง และแม้กระทั่งคุณหนูคนโตก็ถูกนำเข้ามา เกี่ยวข้องอีกด้วย……

ขณะที่พูด เธอก็อดไม่ได้ที่จะพูดอย่างหมดแรงว่า “อันที่จริง แล้ว คุณหญิงใหญ่ใจดีกับฉันมาโดยตลอด เพียงแต่ว่าเธอไม่รู้ จักตัวตนที่แท้จริงของฉันมาก่อน คุณหนูโต……คุณหนูโตก็ใจดี กับฉันมากเหมือนกัน แต่เธอไม่รู้มาก่อนว่า ฉันเป็นน้องสาวต่างแม่ของเธอ ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่า จะเผชิญหน้าเธออย่างไรใน อนาคต…..

ทันใดนั้น เธอก็รีบถามเเฉินทันทีว่า “อาจารย์เย่ ตอนนี้คุณ

หญิงใหญ่และคุณหนูคนโตไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม?” เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ และพูดว่า “ไม่ต้องกังวล พวกเขาไม่ตก

อยู่ในอันตรายอีกต่อไป และพวกเขาก็ยังคงปลอดภัยมาก

“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว………. ซูรั้วหลีถึงถอนหายใจด้วยความโล่ง อก ทันใดนั้น ก็กล่าวอย่างแข็งกร้าวอีกครั้ง ในทันทีว่า “คุณชาย เย่ ถ้าคุณสามารถไว้วางใจรั่วหลีได้ รั่วหลีก็ยินดีที่จะติดตามคุณ และรับใช้คุณอย่างเต็มกำลัง