บทที่2352

ในเวลานี้ คุณท่านใหญ่ กลับส่ายหัวเล็กน้อยและพูดเบา ๆ ว่า “หม่าฉงชิงจัดการเรื่องนี้ได้ไม่ดี แต่พ่อก็ยังไม่สงสัยในความ จงรักภักดีของเขา”

ซูโสว่เตือรีบพูดบิดเบือนความจริงทันที “พ่อ! ตามคำกล่าวที่ ว่ารู้หน้าไม่รู้ใจ! พ่อเห็นค่าหน่าฉงชิงมาตลอด แต่ใครจะรู้ว่าหม่า ฉงชิงจะทรยศ อภายใต้การล่อผลประโยชน์ของผู้อื่นรึเปล่า?”

คุณท่านใหญ่พ่นเสียงอย่างเย็นชา “โสเต๋อ นายมอง คำถามพื้นฐานแบบนี้ไม่ออกเลยเหรอ? มันทำให้พ่อผิดหวัง จริงๆ!”

“หา?”ซูโสเต๋อไม่รู้ว่าเหตุใดพ่อจึงพูดแบบนี้กะทันหัน และรีบ อย่างร้อนรนพูดว่า “พ่อ ยกโทษให้ผมที่โง่เขลา ขอให้พ่อบอก ให้รู้ด้วยครับ”

คุณท่านใหญ่ ถามอย่างเย็นชา “ถ้ามีคนสามารถติดสินบน หม่าฉงชิงเพื่อจัดการกับตระกูลซู แล้วทำไมถึงให้หม่าฉงชิงไป จัดการกับจือหยูล่ะ? หม่าฉงซึ่งเป็นยามส่วนตัวของพ่อ แล้วยัง เป็นหัวหน้ายาม! เขาสามารถติดสินบนหม่าฉงชิงให้มาฆ่าพ่อได้ ต่อให้ฆ่าพ่อไม่ได้ อย่างน้อยก็สร้างภัยคุกคามครั้งใหญ่ให้กับ พ่อได้ เหตุใดจึงต้องใช้ความพยายามอย่างมากบนตัวผู้หญิง อย่างจือหยูด้วย?”

ซูโสเต๋อเข้าใจทันที เหงื่อเย็นเยียบซึมหลังของเขาทันที และคิดกับตัวเอง “ไม่นึกเลยว่าพ่อจะหลอกยากขนาด …ดูเหมือน ว่าจะฝันให้หม่าฉงชิงรับบาปอีกต่อไปไม่ได้แล้ว ไม่เช่นนั้นพ่อจะ สังเกตเห็นความผิดปกติอย่างแน่นอน!”

เมื่อคิดแบบนี้ ซูโสว่เต๋อก็เปลี่ยนสีหน้าทันที และพูดเห็นด้วย ว่า “พ่อ พอพ่อพูดแบบนี้ ผมก็เข้าใจทันที ดูเหมือนว่าหมาฉงชิง คงจะไม่ทรยศพ่อ แต่ในเมื่อเขาไม่ได้ทรยศพ่อ และตอนนี้เขาก็ หายไป ซึ่งพิสูจน์ได้ว่า คนที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดนั้นแข็งแกร่ง มาก! เราต้องระมัดระวัง!!

คุณท่านใหญ่นวดขมับ “ตอนนี้พ่อยังไม่ได้นึกถึงตัวการที่อยู่ เบื้องหลัง พ่อยังคงมีคำถามอีกมากมายที่ยังไม่เข้าใจ พ่อไม่ เข้าใจว่าทำไมหลิวจ้านถึงถูกยิง? ดูจากภาพที่เกิดเหตุ รถถูกชน จนเละขนาดนั้น แม้ว่าหลิวจ้านจะเป็นพระเจ้าก็ต้องตายแน่นอน ทำไมถึงยังมีคนยิงเขาอีก? ยิ่งเขาทำไม?”

ซูโสว่เต๋อดูงุนงงและพูดว่า “มันเป็นแบบนี้จริงๆด้วย! ในภาพ ความละเอียดสูงที่พ่อให้คนไปหามา จะเห็นได้อย่างชัดเจนว่า หน้าท้องและร่างกายส่วนล่างของหลิวจ้านถูกชนจนเละหมด ไม่ จําเป็นต้องยิงหัวเขาอีกนัดเลย……”

คุณท่านใหญ่ขมวดคิ้วและพึมพำว่า “ขอพ่อคิดดูก่อน…… ในเมื่ออุบัติเหตุเกิดขึ้นตามกำหนด งั้นก็พิสูจน์ได้ว่า จนตอนที่ เกิดอุบัติเหตุ ทุกอย่างยังคงเป็นไปตามแผน กล่าวอีกนัยหนึ่ง ตอนที่เกิดอุบัติเหตุ หม่าฉงชิงต้องอยู่ตรงนั้นแน่นอน…”

ขณะที่พูด คุณท่านก็ค่อยๆย้อนคิดในใจทีละนิด:”ในเมื่อหม่าฉงชิงอยู่ในที่เกิดเหตุ ถ้างั้นตอนที่เขาเห็นจือหยูก็นั่งอยู่ในรถ หลิวร้าน เขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไรเมื่อเห็น??”

ซูโสว่เต๋อได้แต่เห็นด้วยคำพูดของพ่อ แล้วพูดว่า “ถ้าหม่าฉง ซึ่งไม่ได้ทรยศพ่อ ขั้นตอนที่เขาเห็นจือหยู คงจะตะลึงมาก แน่นอน…..”

“ใช่!”คุณท่านใหญ่ซูพยักหน้า “หม่าฉงเห็นว่าหลิวบ้านก็พา จือหยูขึ้นรถด้วย คงจะตกตะลึงมาก โกรธมาก ถึงกับกลัว มากๆ……”

เมื่อพูดเช่นนี้ คุณท่านใหญ่ซูก็พูดต่อว่า “เมื่อเป็นเช่นนี้ หม่า ฉงชิงและหลิวจ้านจะต้องมีความขัดแย้งกันอย่างแน่นอน และ เขาจะถามหวานอย่างแน่นอน ว่าใครเป็นคนสั่งให้เขาทำร้าย

ซูโสเต๋อตกใจเมื่อได้ยินเรื่องนี้

“จากการวิเคราะห์ของพ่อแล้ว หม่าฉงชิงอาจจะล่อลวงข้อมูล สําคัญจากหลิวจ้านได้…”

“แม้ว่าฉันจะไม่ได้ติดต่อหลิวจ้านโดยตรง แต่ฉันก็ให้คน ติดต่อกับครอบครัวของหลิวบ้านแล้ว จากนั้นก็ขอให้เขาจัดกา หนังซูจือหยไปด้วย ในนามของตระกูลที่ต้องการฆ่าคนอีกคน หนึ่ง..…….

“ถ้าพ่อรู้ข้อมูลนี้ ก็จะรู้ว่า คนที่ต้องการฆ่าจือหยู คือตระกูล
“เมื่อนั้น ฉันจะเป็นผู้ต้องสงสัยที่ใหญ่ที่สุด……

เมื่อคิดแบบนี้ ซูโสว่เต๋อก็รีบพูดว่า “พ่อ! ผมเห็นตอนนี้มีชาว เน็ตบางคนเริ่มสงสัยว่าตระกูลซูของเราคือคนอยู่เบื้องหลัง ตอน นี้ความสําคัญสูงสุดของเราคือ การประชาสัมพันธ์ในภาวะวิกฤต อย่างรวดเร็ว!”

คุณท่าน ใหญ่พยักหน้าเล็กน้อย และโพล่งออกมา “ดำเนิน การประชาสัมพันธ์ในภาวะวิกฤตทันที และในขณะเดียวกันก็ ประณามอาชญากรอย่างหลิวจ้านผ่านสื่อ และเสนอรางวัล 50 ล้านเพื่อรวบรวมเบาะแสอันมีค่า! ใครก็ตามที่ช่วยสองแม่ ลูกสาวได้ พ่อจะให้รางวัลหนึ่งร้อยล้าน!!