บทที่ 2277

“45?!”

ได้ยินค่านี้เข้า ตัวหัวหน้าฝ่ายเฉินก็งุนงงไปหมดแล้ว

จาก1500ลดลงมา45? นี่จะมหัศจรรย์เกินไปหรือเปล่า? หวังตงเสงี่ยนสามคนครอบครัวรู้สึกมีปฏิกิริยาต่อตัวเลขนี้ มากขึ้น

เพราะอย่างไรเมื่อไม่กี่ปีก่อน บิดาของหวังตงเสงี่ยนก็เริ่มได้ รับความทรมานจากโรคยูเรเมียแล้ว ครอบครัวนี้เมื่อป่วยนาน เข้า จึงนับว่าป่วยนานจนกลายเป็นหมอไปแล้ว

พวกเขาเข้าใจดีต่อการแบ่งช่วงของค่าซีรั่มครีเอตินิน แต่ละ ช่วงที่ต่างกันแสดงให้เห็นว่าไตมีสภาพเป็นอย่างไร พวกเขารู้ ชัดเจนดี

ซึ่งค่าปกติของซีรั่มครีเอตินินจะอยู่ที่ประมาณ40-130 ดังนั้น พอได้ยินตัวเลข45 สามคนครอบครัวก็น้ำตานองหน้า ด้วยความตื่นเต้นทันที!

หวังตงเสวียนคิงถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ ถึงค่อยซักถามหัวหน้า ฝ่ายเฉินว่า “สวัสดีค่ะหัวหน้าฝ่ายเฉิน เหมือนฉันจะจำได้ว่า ค่า45นี้ สำหรับคนทั่วไปแล้ว จะมากจะน้อยก็อยู่บ้าง?

ที่หวังตงเสงี่ยนพูดมาไม่ผิด ค่า45นี้ แทบจะเป็นค่าที่เกือบสุด ดังนั้นสำหรับคนธรรมดาส่วนใหญ่แล้วจึงยังคงอยู่บ้าง จริงๆ

ปกติแล้วค่าซีรั่มครีเอตินินของเพศชายวัยผู้ใหญ่ ส่วนใหญ่ค่า จะอยู่ในช่วงเจ็ดสิบแปดสิบ โดยประมาณ

หัวหน้าฝ่ายเฉินพูดขึ้นอย่างยากจะปกปิดความตื่นเต้นไว้ได้ “ค่านี้อันที่จริงก็ปกติมาก ระยะนี้พ่อคุณล้มป่วย น้ำหนักลดลงเร็ว มาก ร่างกายจึงเปลี่ยนเป็นซูบผอม และอยู่ในสภาวะขาดสาร อาหารในระดับคงที่ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ค่าซีรั่มครีเอตินิน ย่อมจะต่ำมาก ผมคิดว่าพ่อคุณบำรุงดีๆ อีกสักสองสามวัน ค่า น่าจะขึ้นมาอยู่ที่เจ็ดสิบแปดสิบ โดยประมาณซึ่งเป็นค่าที่ดีที่สุด!

ตัวหวังตงเสงี่ยนพลันผ่อนคลายลงอย่างมาก เธอรีบร้อนถาม ว่า “หัวหน้าฝ่ายเงินคะ งั้นอาการของพ่อฉันตอนนี้ถือว่าหายป่วย หรือยัง?”

หัวหน้าฝ่ายเฉินพยักหน้า พูดอย่างมั่นใจ “หายแล้ว! ต้องหาย แน่นอนอยู่แล้ว! นี่มันช่างมหัศจรรย์จริงๆ!

หวังตงเสงี่ยนดีใจสุดจะบรรยาย หมุนกายหันไปมองเยเฉิน

ขอบตาแดงเรื่อ

เธอมีคำพูดขอบคุณอยากจะกล่าวมากมาย แต่พอมาถึงปาก กลับรู้สึกติดอยู่ในลำคอ

นี่เป็นเพราะในมุมมองของเธอ บุญคุณช่วยชีวิตนี้ยิ่งใหญ่ เทียมฟ้า หากปากตนเอาแต่พูดจาขอบคุณไปมา ก็จะแสดงให้ เห็นว่าตนไม่มีความจริงใจ และไม่เคารพมากพอ
แม้ซุนฟางจะรู้ว่าสามีน่าจะหายป่วยแล้ว แต่ก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ยังไม่มีหลักฐานยืนยันแน่ชัด ตอนนี้ค่าซีรั่มครีเอตินินอ อกมาแล้ว ความสงสัยทั้งหมดที่อยู่ในใจเธอจึงหายเป็นปลิดทิ้ง ทำให้เธออดร้องไห้น้ำตานองหน้าไม่ได้

ทันใดนั้นเธอก็มองไปที่เเฉิน จู่ๆ ก็คุกเข่าลงตรงหน้าเเฉิน พูดด้วยความซาบซึ้งสุดจะบรรยาย “เสี่ยวเย่…ขอบใจ…ขอบใจ เธอมากจริงๆ …

เยเฉินเห็นเช่นนี้ ก็รีบร้อนเดินขึ้นหน้าไปประคองเธอขึ้นมา ปากพูดว่า “โธ่ คุณน้า นี่คุณทำอะไรครับ? รีบลุกขึ้น

เวลานี้ซุนยูฟางจึงสะอึกสะอื้นกล่าวว่า “น้ารู้สึกว่าบุญคุณ ของเธอสําหรับครอบครัวของเราแล้ว ช่างมากมายเกินไปจริงๆ น้าเลยไม่รู้ว่าจะขอบคุณเธออย่างไร…

พูดมาถึงตรงนี้ ซุนยูฟางก็ทอดถอนใจว่า “เสี่ยวเย น้าเองก็ ไม่ใช่คนโง่ ยาเม็ดนั้นที่เธอให้พวกเรา มีสรรพคุณที่วิเศษเช่นนี้ หากขายให้คนมีเงินเหล่านั้น จะต้องได้ราคาสูงแน่ อย่าว่าแต่ หลายสิบล้านเลย ต่อให้เป็นร้อยล้าน สำหรับคนมีเงินที่ชีวิต แขวนอยู่บนเส้นด้ายเหล่านั้นแล้ว ก็คงมีค่ามากมายเช่นกัน”

แม้ซุนยูฟางจะไม่ใช่อาจารย์สอนมหาวิทยาลัย แต่เธอเองก็ เป็นพวกคนแก่มีความรู้เช่นกัน