บทที่ 2256

เย่เฉินดูแคลนว่า “คุณช่างกล้ามากนะ มาจากไหนกันแน่ ทำไมถึงได้กล้าหยาบคายได้ขนาดนี้

Walterสีหน้าเยาะเย้ยอย่างเย่อหยิ่ง “ผมชื่อWalter Horowitz คุณร่างทรง เคยได้ยินตระกูลHorowitzที่ชื่อเสียงโด่ง ดังของสหรัฐอเมริกามั้ย? ”

เย่เฉินยิ้มเยาะเย้ย “ขอโทษนะครับ ตระกูลHorowitzอะไรที่

คุณพูด ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนจริงๆ

Walterดูแคลน “จะบอกให้นะ! ตระกูลHorowitz เป็น อสังหาริมทรัพย์ใหญ่ที่มีชื่อเสียงของสหรัฐอเมริกา กิจการไม่ เพียงอยู่ทั่วสหรัฐอเมริกาเท่านั้น ยังมีแคนนาดา อังกฤษ เยอรมัน ฝรั่งเศสล้วนมีอุตสาหกรรมที่ใหญ่โต พวกเราถึงขั้นมีตึกใหญ่ที่ เป็นชื่อของตระกูลHorowitzแห่งหนึ่ง ที่แมนฮัตตัน นิวยอร์กที่ ที่ดินแพงอีกด้วย”

เย่เฉินบนปาก ยิ้มพลางกล่าว “คุณมีตึกใหญ่ที่แมนฮัตตัน นิวยอร์ก ก็กล้ามาเบ่งที่หัวเซีย คุณแบกตึกใหญ่นั้นมาด้วยเห รอ? ”

Walterได้ยินคำพูดนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

เขาฟังออกถึงความหมายของคำพูดของเเฉิน คือเยาะเย้ย ตึกใหญ่ที่แมนฮัตตัน นิวยอร์กของตระกูลตน ว่าไม่มีค่าที่หัวเซีย
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงตะคอกออกมา “เด็กน้อย แม้จะไม่ได้แบกมา แต่เงินดอลลาร์ที่อยู่ในบัญชีของฉัน สามารถเคลื่อนไหวได้ทั้ง โลกได้ตลอดเวลา นี่ถึงจะเรียกว่าเงินตราสกุลแข็ง แข็งแกร่ง เข้าใจมั้ย? ”

เยเฉินพยักหน้า ยิ้มพลางกล่าว “เมื่อคุณพูดแบบนี้ ผมก็เข้าใจ แล้วล่ะ”

พูดพลาง เย่เฉินก็ถามอย่างแปลกใจว่า “ไม่ทราบว่า ตระกูลHorowitz ของพวกคุณ ทรัพย์สินทั้งหมดรวมกันมี ประมาณกี่ดอลลาร์

Walterดูแคลนออกมาทันใดว่า “ก็ต้องมากกว่าหมื่นล้านนะ

พูดพลาง Walter โบกมืออย่างค่อนข้างรังเกียจ พึมพำว่า “ไม่

เข้าใจว่าผมจะไร้สาระกับร่างทรงอย่างคุณนี่ทำไมตั้งมากมาย

ขนาดนี้!

จากนั้น เขามองหวังตงเสงี่ยนที่อยู่ข้างๆ พูดเข้าเรื่องว่า “ตงเส วียน ผมก็ไม่อยากไร้สาระกับคุณมากหรอกนะ หลายอย่างที่ผม พูดไปนับครั้งไม่ถ้วน ปากเริ่มจะด้านแล้วเนี่ย”

“ผมจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ก็ยังเป็นเรื่องไตของคุณลุง ตกลง คุณจะยอมรับเงื่อนไขของผมมั้ย? ”

“ถ้าคุณไม่ยอมรับ จะเก็บไตไว้ไม่ได้แล้วนะ! ” หวังตงเสวียนจิตใต้สำนึกถามออกมาว่า “คุณบอกให้เวลาฉัน24ชั่วโมงไม่ใช่เหรอ? นี่เพิ่งจะผ่านไปครึ่งวันเอง! ”

Walterหัวเราะ กล่าว “ขอโทษนะครับ เพื่อแย่งไต จู่ๆ คน ฝรั่งเศส ก็ให้เพิ่มอีกห้าหมื่นดอลลาร์

“ตอนนี้ผู้บริจาคเริ่มลังเลแล้ว เขาอยากให้ผมรีบยืนยันกับ เขา”

“ไม่งั้น เขาจะขายให้คนฝรั่งเศสแล้ว ดังนั้นตอนนี้คุณต้องให้ คําตอบที่แน่ชัดกับผมแล้ว ว่าจะตกลง หรือไม่ตกลง

เย่เฉินเอ่ยปากถามหวังตงเสงี่ยน “ตงเสงี่ยน นี่มันเกิดอะไร

ขึ้น?

หวังตงเสงี่ยนตอบ “อาจารย์เยคะ Walterนี่เป็นเพื่อนร่วมชั้น ตอนที่เรียนอยู่ที่สหรัฐอเมริกาค่ะ เขาช่วยพ่อของฉันหาไตที่เข้า กันได้แล้ว แต่ข้อเสนอคือ…”

ตอนที่พูดถึงจุดนี้ จู่ๆหวังตงเสงี่ยนก็เป็นใบ้ไป

คำพูดเหล่านั้นของWalter มันไร้ยางอายชั้นต่ำเกิน จนเธอถึง ขั้นไม่สามารถใช้คำพูดบรรยายได้

ขณะนี้ Walterอีกด้านดูแคลนออกมา “ข้อเสนอของผมง่าย มาก ให้หวังตงเสงี่ยนเป็นคนรักของผมสิบปี! แล้วมีลูกให้ผม สองสามคน! ไง มีปัญหาอะไรมั้ย? “