ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 2255



บทที่ 2255

โรงแรมสากลจินหลิงตั้งอยู่ใจกลางเมือง ห่างจากโรง พยาบาลชุมชนจินหลิง ใกล้กว่าหมู่บ้านคฤหาสน์ของบ้านหวังตั้ง เสงี่ยนเล็กน้อย

ดังนั้น ตอนที่Walterนั่งอยู่ในโรสลอยด์ ตอนที่ออกเดินทางไป โรงพยาบาล เย่เฉินกับหวังตงเสงี่ยนเพิ่งจะเดินไปได้ครึ่งทาง

แต่เมื่อเย่เฉินจอดรถเสร็จ ตอนที่เดินเข้าไปในตึกผู้ป่วยใน ของโรงพยาบาลชุมชนพร้อมกับหวังตงเสงี่ยน รถของWalter ก็ จอดลงที่ลานจอดรถ

จิตใจของหวังตงเสงี่ยนทั้งตื่นเต้นทั้งเครียด เดินไปไม่ถึงสอง ก้าวก็กลายเป็นวิ่ง โดยไม่รู้ตัว เย่เฉินก็เพิ่มความเร็วขึ้นเช่นกัน วิ่ง ตามเธอมาที่ประตูห้องพักฟื้น

ผลักประตูเข้าไป แม่ของหวังตงเสงี่ยนซุนฟางกำลังฟุบพัก ผ่อนที่ด้านหน้าเตียงพักฟื้น

แม้ซุนยูฟางเพิ่งจะห้าสิบกว่าปี แต่ขณะนี้สภาพของเธอเหนื่อย

ล้ามาก

ดูสภาพของเธอแล้ว ไม่ต่างจากหญิงชราคนหนึ่งที่อายุหกสิบ เจ็ดสิบปีเลย

เมื่อได้ยินทั้งสองเดินเข้าประตูมา ซุนฟางเงยหน้าขึ้น เมื่อ เห็นลูกสาวหวังตงเสงี่ยนกับผู้ชายที่ตนไม่รู้จักคนหนึ่ง เธอก็ถามอย่างตกใจว่า “ตงเสงี่ยน คนนี้คือ? ”

จิตใต้สำนึกหวังตงเสงี่ยนอยากพูดว่าเย่เฉินเป็นเถ้าแก่ของตัว เอง แต่ตอนนี้เเฉินกลับแย่งพูดขึ้นมาก่อน ยิ้มพลางกล่าวว่า “สวัสดีครับคุณป้า ผมชื่อเย่เฉิน เป็นเพื่อนของหวังตงเสงี่ยนครั

ซุนยูฟางรีบพยักหน้า กล่าวอย่างเกรงใจว่า “อ๋อ สวัสดีค่ะคุณ

หวังตงเสงี่ยนเห็นเขาไม่อยากเปิดเผยว่าเขาเป็นประธานเหา กรุ๊ป ด้วยเหตุนี้จึงได้รีบพูดกับแม่ว่า “แม่คะ! เยเฉันมียาวิเศษที่ รักษาได้หลายโรค ครั้งนี้ช่วยพ่อได้แล้วค่ะ!

เพิ่งพูดจบ ประตูห้องพักฟื้นได้ถูกคนผลักออก

Walterพลางเดินเข้าด้านใน พลางดูแคลนออกมา “ร่างทรง ไหนที่บอกว่าเขามียาวิเศษที่รักษาได้หลายโรค? ปอกลอกกัน จนถึงโรงพยาบาลเลยเหรอ? ช่างกล้ายิ่งนัก! ”

เมื่อเห็นWalterเข้ามา ใบหน้าของหวังตงเสงี่ยนก็กลายเป็น แย่ลงมากขึ้นทันที

เธอชักตาใส่Walter ดูแคลนออกมาว่า “ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ! เชิญค่ะ!”

Walterหัวเราะอย่างสนใจ แล้วกล่าว “ตงเสงี่ยน ทำไม อารมณ์คุณ เมื่อถึงตอนกลางคืนก็เปลี่ยนไปแล้วล่ะ?”

พูดจบ เขาเดินมาด้านหน้าของหวังตงเสงี่ยน หัวเราะอย่างไม่พอใจ แล้วกล่าว “ฮ่าๆ ตงเสงี่ยน ตอนนี้คุณแตกหักเร็วขนาดนี้ เป็นเพราะว่าได้ยาวิเศษที่รักษาหลายโรคที่ร่างทรงหัวเซียของ พวกคุณพูดนั่นแล้ว? | ที่สหรัฐอเมริการของเรา ก็มักจะมีร่าง ทรงหัวเซียปอกลอกเงินที่ไชน่าทาวน์บ่อยๆ แต่เพียงแค่ตำรวจ รัฐบาลกลางจับได้ ก็ถูกส่งเข้าเรือนจำทั้งหมด ไม่มีข้อยกเว้น ไม่รู้ว่ากฎหมายของหัวเซียครอบคลุมมั้ย?

พูดถึงจุดนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะมองเเฉิน มองเเฉินตั้งแต่หัว จรดเท้าสักพัก ยิ้มพลางถามหวังตงเสวียนว่า “คนนี้ คือร่างทรง อะไรนั่นเหรอ? ดูท่าทางแล้ว วัยรุ่นกว่าร่างทรงส่วนใหญ่อยู่ นะ!

เย่เฉินดูท่าทางโอหังของWalter อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้นมา

เขาเจอWalterเป็นครั้งแรก และไม่รู้ความสัมพันธ์กับการ พัวพันของหวังตงเสงี่ยนกับWalter

แม้แต่เรื่องที่พ่อของหวังตงเสวียนเข้าโรงพยาบาล เขาก็เพิ่ง จะรู้ได้ไม่นาน ดังนั้นจึงสงสัยWalterที่จู่ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นมา ไม่ เข้าใจว่าเจ้าหัวทองนี่มาจากไหนกันแน่

เมื่อหวังตงเสงี่ยนได้ยินWalterพูดว่าเย่เฉินเป็นร่างทรง ก็ ตวาดอย่างเกรี้ยวกราดว่า “Walter คุณอย่ามาหยาบคายที่นี่ นะ! คนนี้คือเย่เป็นอาจารย์เที่ไม่มีใครไม่รู้จักแห่งเมืองจีน หลัง! ไม่ใช่ร่างทรงที่คุณพูด

Walter นปาก กล่าวอย่างไม่พอใจว่า “ร่างทรงพวกนี้ของหัว เซี่ยของพวกคุณ ไม่ใช่ชอบเรียกตัวเองว่าอาจารย์หรอกเหรอ?ปรมาจารย์ กง ปรมาจารย์ชวนชวน ปรมาจารย์ฮวงจุ้ยอะไรนั่น ล้วนเป็นปรมาจารย์ไปหมด ผมว่า เป็นแม่งต้มตุ๋นทั้งหมดอะ

ตอนนี้ในใจของเย่เฉินเริ่มไม่สบายใจแล้ว ด้วยเหตุนี้จึงได้ กล่าวว่า “ผมว่าก่อนที่คุณจะพูดอะไรให้เกียรติกันหน่อยนะครับ ที่นี่คือหัวเซีย ไม่ใช่ประเทศสหรัฐอเมริกา

Walterมองเย่เฉิน กล่าวอย่างเหยียดหยามว่า “เด็กน้อย ผม ไม่อยากไร้สาระกับคุณมาก ที่ผมมา จะคุยกับตงเสงี่ยนเรื่องพ่อ ของเธอ คนที่ไม่เกี่ยวข้องไสหัวไปให้ไกล


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ