บทที่ 2254

ในขณะเดียวกันนี้ Walterที่ตัวอยู่ที่โรงแรมสากลจีนหลัง ได้ รับสายจากลูกน้อง

อีกฝั่งพอรับสายก็กล่าวอย่างรีบร้อนว่า “เถ้าแก่ครับ ผมได้ยิน วงในของตำรวจเมืองจินหลิงพูดว่า ตำรวจได้เจอหนังสือที่ มีHgCl2อยู่ ที่ในบ้านของหวังตงเสงี่ยนแล้วครับ ตอนนี้ได้จัด ทีมดูแลคดี โดยเฉพาะเริ่มหาเบาะแสของหนังสือเล่มนั้นแล้ว ครับ!”

“อะไรนะ?!” Walterตกใจมาก แล้วกล่าว “ทำไมตำรวจเมือง นหลิงเร็วขนาดนี้?”

อีกฝ่ายกล่าว “พวกเราก็ไม่คาดคิด ว่าประสิทธิภาพในการ

ทำงานของพวกเขาจะสูงได้ขนาดนี้

Walterลังเลไปสักพัก แล้วกล่าว “ตอนนั้นที่พวกแกปลอมตัว เป็นคนส่งพัสดุ ไม่ได้ทิ้งเบาะแสอะไรไว้ใช่มั้ย?”

คนนั้นคิดไปคิดมา แล้วกล่าว “น่าจะไม่นะครับ ตอนนั้นรถที่ส่ง พัสดุเป็นรถสวมทะเบียนคันหนึ่ง ไม่มีทางพบเบาะแสได้ คนส่ง พัสดุที่ปลอมตัวก็ใส่หน้ากาก น่าจะไม่ถูกจับได้นะครับ

Walterขมวดคิ้วหนักขึ้น อารมณ์บูดบึ้ง คู่กับความดุร้ายที่ มากมาย ยิ่งดูโหดเหี้ยมมากขึ้นไปอีก

เขาครุ่นคิดสักพัก เอ่ยปากสั่งว่า “จัดการคนที่ปลอมเป็นคนส่งพัสดุคนนั้นเดี๋ยวนี้!”

อีกฝ่ายชะงักอย่างเห็นได้ชัด สักพักจึงได้กล่าวอย่างหวาดกลัว ว่า “เถ้า…เถ้าแก่…ปกติเสี่ยวจูก็ไม่เลวนะครับ กระตือรือร้น ไม่ จําเป็นต้องจัดการเขาเพราะเรื่องเล็กๆแบบนี้มั้งครับ เขามีความ ปลอดภัยอยู่นะครับ…

“ไม่จําเป็น?” Walterตะคอกเสียงเบาว่า “มึงแม่งเข้าใจการ สืบสวนคดีอาญาเปล่าวะ? ตอนนี้มันเป็นคนที่ตกเป็นเป้าสายตา เพียงคนเดียวของตำรวจ ต่อให้ทันใส่หน้ากากแล้วไง? แกคิดว่า ใส่หน้ากากแล้วจะปลอดภัยที่สุดงั้นเหรอ?”

“บนใบหน้าของคนมีหูจมูกปากตาคิ้ว หน้ากากเพียงแค่บดบัง ปากกับจมูกท่านั้น! ตำรวจยังคงสามารถดูลักษณะโครงหน้า ตา คิ้ว หูของมันจากกล้องวงจรปิดได้! แล้วยิ่งเห็นลักษณะร่างกาย ของมัน ความสูงของมัน ทรงผมของมันอีกทั้งท่าทางการเดินของ มันอย่างเห็นได้ชัดอีกด้วย!

“ถ้ากล้องวงจรปิดที่อยู่หน้าบ้านหวังตงเสงี่ยนมีไมโครโฟน ด้วย งั้นตำรวจก็ยังมีเสียงเฉพาะของมันอีกด้วย! เปิดโปง เบาะแสมากมายขนาดนี้ แกยังคิดว่ามันปลอดภัยอีกเหรอ?”

เมื่ออีกฝ่ายได้ยินดังนี้ เสียงที่เคร่งเครียดสั่นขึ้นมาทันใด “ขอ…ขอโทษครับเถ้าแก่…ผม…ผม…ผมไม่คาดคิด…ไม่คาดคิด ว่าเรื่องนี้จะร้ายแรงขนาดนี้

Walterกัดฟันพูดว่า “แกบอกไอ้เคี่ยวจนั่น บอกว่าฉันเตรียม เงินสดให้มันหนึ่งล้าน จากนั้นให้แกรีบพามันหนี ถึงตอนนั้นแกพาคนขับรถไปส่งมันออกจากเมืองจีนหลิง ระหว่างทางหาที่ที่ เปลี่ยวแล้วจัดการมันซะ!”

พูดพลาง Walterรีบสั่งต่ออีกว่า “จำไว้ใช้วิธีวางยา ห้ามให้ เห็นเลือดเด็ดขาด ถ้ามีเลือดเต็มไปหมด งั้นการกระทำหน้างานก็ ยากจะจัดการได้แล้ว!

อีกฝ่ายรีบถามว่า “เถ้าแก่ครับ งั้นศพจะจัดการยังไงเหรอ ครับ? โยนทิ้งในแม่น้ำเป็นไงครับ? ที่ที่น้ำลึกก็ลึกเกินหนึ่งร้อย เมตร น่าจะไม่มีใครพบได้!!

Walterกล่าวอย่างเหยียดหยามว่า “ไอ้งั่ง! ต่อให้แม่น้ำจะลึก ขนาดไหนก็ไร้ประโยชน์ ใต้ท้องแม่น้ำมีกระแสน้ำ กระแสน้ำจะ พัดสิ่งของที่อยู่ใต้น้ำขึ้นมาปลายน้ำ เมื่อศพมาถึงเขตน้ำตื้นที่ ปลายน้ำ เป็นไปได้มากว่าจะถูกพัดขึ้นฝั่ง! ไม่งั้นแกคิดว่าศพที่จม แม่น้ำพวกนั้นจึงเจอได้อย่างไรกัน?

เมื่ออีกฝ่ายได้ยินดังนี้ จึงรีบถามต่อว่า “เถ้าแก่ครับ คุณมีวิธี การอะไรดีๆมั้ยครับ?”

Walterคิดไปคิดมา พูดอย่างเย็นชาว่า “เอางี้ แกไปหาสมอที่ เรือสปีดโบ๊ท ใช้ เอาเหล็กพันศพไว้ แล้วค่อยใส่สมอเข้าไปอีก แล้วโยนคนลงไปในแม่น้ำพร้อมกับสมอ สมอจะเหมือนกับปัก หลักเรือ เอาศพยึดไว้กับตะกอนดินทรายใต้ท้องแม่น้ำ ยากมาก ที่กระแสน้ำจะพัดมันไปได้

อีกฝ่ายรีบตกลงทันที แล้วกล่าว “ได้ครับเถ้าแก่! ผมจะไป จัดการเดี๋ยวนี้!”
Walterวางสาย นั่งหน้าถมึงทึงคนเดียวที่ด้านหน้าของ หน้าต่างฝรั่งเศสส่งเสียงค่าเบาๆว่า “แม่ง! ไม่คาดคิดจริงๆ ว่า ตำรวจเมืองจินหลังจะเร็วขนาดนี้…หวังตงเสงี่ยน ดูๆแล้วผมต้อง บีบคุณอีกสักครั้งแล้วล่ะ! ”

พูดจบ เขารีบหยิบมือถือขึ้นมาทันใด โทรไปหาลูกน้อง เมื่อโทรติด Walterสั่งอย่างเย็นชาทันทีว่า “เตรียมรถเดี่ยว นี้! อีกห้านาทีไปโรงพยาบาลชุมชนจินหลง! “