บทที่ 2237

ได้ฟังการเปรียบเทียบของเเฉิน ราวกับฉันเข้าเสงี่ยนเข้าใจ แล้วบ้าง

เธอถามอย่างแปลกใจว่า “อาจารย์เยคะ เพียงแค่ฉันตั้งใจ ฝึกฝน ก็สามารถรับรู้ได้ถึง และสามารถควบคุมไหลเวียนใน ร่างกายได้?”

เยเฉินพยักหน้า ยิ้มพลางกล่าว “ใช่! คุณอย่าคิดว่าเรื่องนี้ลึก ซึ่งมากแค่ไหน เหมือนกับคนทั่วไปร้องเพลง อ้าปากก็ร้องได้ แต่ นักร้องอาชีพสามารถควบคุมของตัวเองได้ ใช้ส่วนหนึ่งของ ร่างกายตัวเอง มาเข้าร่วมเสียงสะท้อน ตอนร้องเพลง”

“มีนักร้องบางคนสามารถใช้หัวส่งเสียงสะท้อน บ้างก็ใช้ หน้าอกหรือช่องท้องส่งเสียงสะท้อน ความจริงไม่ได้เป็นสิ่งที่ ลึกลับอะไร เพียงแค่หาวิธีที่เหมาะสมถูกต้องฝึกฝนให้หนัก ก็ สามารถทําได้อย่างธรรมชาติ”

ฉันเอ้าเสงี่ยนพูดอย่างตื่นเต้นสุดๆว่า “ขอบคุณอาจารย์เย่นะ คะ! เอ้าเสงี่ยนจะตั้งใจฝึกซ้อม ไม่ให้อาจารย์เข่ผิดหวังเลยค่ะ!”

เย่เฉินยิ้มอย่างพอใจ พยักหน้ากล่าว “คุณต้องตั้งใจฝึกซ้อม นะครับ ถ้าคุณสามารถฝึกฝนมวยภายในได้ถึงระดับหนึ่ง อนาคตคุณอาจจะเป็นปรมาจารย์ที่เปิดสำนักก็เป็นได้

ฉันเอ้าเสงี่ยนแลบลิ้นออกมา กล่าวอย่างจริงจังว่า “เอ้าเสงี่ยนไม่กล้าคิดจะเปิดสํานักอะไรเหรอค่ะ เพียงแค่ไม่ทำให้อาจารย์เย ผิดหวัง เอ้าเสงี่ยนก็พอใจที่สุดแล้วค่ะ!”

เย่เฉินพยักหน้ากล่าว “ครับ ดีครับที่คุณมีความคิดนี้ ของแบบ นี้ไม่ใช่ทําแค่วันสองวันแล้วจะเห็นผล อย่าว่าแต่มวยภายในเลย ครับ ต่อให้เป็นการดัดเสียง บางทีอาจจะต้องฝึกฝนเป็นปีสองปี จึงจะเริ่มใช้งานได้ ดังนั้นคุณต้องใจเย็นๆ ไม่รีบร้อน และไม่ต้อง หุนหันพลันแล่น”

ฉันเอ้าเสงี่ยนรีบรับปากว่า “อาจารย์เยสบายใจได้ค่ะ เอ้าเส วียนจะควบคุมอารมณ์ของตัวเอง ทำอย่างมั่นคง ไม่หุนหันพลัน แล่นแน่นอนค่ะ!”

เย่เฉินยิ้ม “งั้นก็ดีมากครับ

จากนั้น เย่เฉินเริ่มช่วยฉันเข้าเสงี่ยน ให้เธอค่อยๆคุ้นเคย เคล็บลับพลังภายในของฝ่ามือสี่สุภาพ แต่ เรื่องแบบนี้เป็นอย่าง ที่เขาพูดไว้ อย่าผลีผลาม อยากให้ฉันเข้าเสงี่ยนกุมเคล็บลับของ มวยภายในได้ในช่วงบ่าย แทบจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลยล่ะ

เมื่อถึงเวลาห้าโมงเย็นกว่าๆ ฉินการวิ่งมาพูดกับเย่เฉินว่า “อา จารย์เย่ครับ เฉินจื้อข่ายผู้จัดการทั่วไปเฉินกับหงห้ามาถึงแล้ว กำลังดื่มชาอยู่ที่ห้องรับแขก คุณจะมาพูดคุยมั้ยครับ?”

เย่เฉินยิ้ม “ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ครับ”

พูดจบ จึงได้พูดกับฉินเอ้าเสงี่ยนอีกว่า “เจ้าเสงี่ยน คุณซ้อม มาทั้งบ่ายแล้ว ไม่งั้นวันนี้พอแค่นี้ก่อนมั้ย
ขณะนีฉินเอ้าเสงี่ยนร่างกายเต็มไปด้วยเหงื่อ เริ่มเหนื่อยล้า จึง ได้พยักหน้าแล้วกล่าว “ได้ค่ะอาจารย์เย่ งั้นคุณออกไปดื่มชา ก่อนนะคะ ฉันกลับห้องไปอาบน้ำก่อนแล้วจะตามไปค่ะ”

เยเฉินพยักหน้า จากนั้นก็ไปห้องรับแขกพร้อมกับฉินทาง

ในห้องรับแขก เฉินจือข่ายและหงห้าเพิ่งจะนั่งลง

เมื่อเห็นเเงินเข้ามา ทั้งสองก็ยืนขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกัน โดย ไม่ได้นัดหมาย แล้วกล่าวอย่างเคารพว่า “สวัสดีครับอาจาร ย์เย่!”

เฉินจือข่ายและหงห้าล้วนรู้ตัวตนของเยเฉิน รู้ว่าเขาคือ คุณชายของตระกูลเย่ ตอนอยู่ตามลำพัง ล้วนเรียกเขาว่า คุณชาย แต่เมื่อรอบๆกายมีคนอื่นอยู่ด้วย คำเรียกของพวกเขา ต่อเย่เฉินจะเปลี่ยนเป็นอาจารย์เยู่ทั้งหมด

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ ให้ทั้งคู่ ยิ้มแล้วกล่าว “พวกคุณทั้งสอง มาเร็วอยู่นะ มาพร้อมกันเหรอครับ?”

ขณะนี้หงห้าหัวเราะออกมา “อาจารย์เยครับ ผมทำธุระข้างๆ โรงแรมของผู้จัดการทั่วไปเฉินพอดี จึงได้นัดกับผู้จัดการทั่วไป เฉิน แล้วมาพร้อมกัน

เย่เฉินยิ้มอ่อนๆ แล้วกล่าว “อ้อหงห้า ผมมอบบริษัทโมเดลลิ่ง ช่างเหม่ยของหลิวจงฮุยนั่น ให้กับน้องสาวลูกพี่ลูกน้องของ ภรรยาผมจัดการ คุณทราบเรื่องนี้แล้วสินะ?”