บทที่ 2234

ครั้งที่แล้ว ในงานประมูลที่ประมูลราคาสูงถึงร้อยล้าน ก็เป็นเพ ราะเย่เฉินจงใจเป็นปฏิปักษ์กับเซียวเซียน ดึงราคาขั้นสูง กะทันหัน ต่อให้ถือว่าร่วมหุ้นจริงๆ ทุนสี่ห้าล้าน ก็ไม่สามารถได้ กลับมาเป็นสองสามพันล้าน ดังนั้น ไม่ว่าจะพูดยังไง การที่เเฉิน ให้ยาอายุวัฒนะเขาหนึ่งเม็ด ก็เป็นพระคุณที่ยิ่งใหญ่แล้วจริงๆ

เมื่อนึกถึงจุดนี้ เขาลุกขึ้นทันใด ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว คุกเข่าลงกับพื้น มือทั้งสองกำหมัดขึ้น กล่าวอย่างเคารพว่า “พระคุณของอาจารย์เย่ ผมยากที่จะลืมได้ กรุณารับการเคารพ จากผมด้วยครับ! ”

เย่เฉิน ใช้มือเดียวพยุงเขาขึ้นมา ยิ้มพลางกล่าวว่า “เก็บยา อายุวัฒนะไป แล้ววางไว้ให้ดี วันนี้ในทุกคนที่ผมเชิญมา มีเพียง คุณคนเดียวที่มียาอายุวัฒนะ ดังนั้นกรุณาเก็บเป็นความลับด้วย นะครับ ห้ามให้คนอื่นรู้เป็นอันขาด มิเช่นนั้นผมกลัวว่าทุกคนจะ คิดมาก”

ฉินกางพยักหน้าทันที กล่าวอย่างแน่วแน่ว่า “อาจารย์เยครับ วางใจได้ครับ ต่อให้ฆ่าผม ผมก็ไม่มีทางบอกเรื่องนี้กับใคร”

พูดจบ ได้รีบสั่งฉินเอ้าเสงี่ยนและฉันเอ้าตง “พวกแกทั้งสองฟัง ฉันให้ดี ห้าม เผยแพร่เกี่ยวกับยาอายุวัฒนะแม้แต่นิดเดียว เข้าใจมั้ย? !

ฉันเอ้าเสวียนและฉันเอ้าตงกล่าวในเวลาเดียวกันว่า “รับทราบ!

ฉินการมองฉันเอาดง กล่าวอย่างจริงจังว่า “เอ้าง เมื่อก่อน แกสร้างเรื่อง นึกไม่ถึงว่าจะไปอยู่กับหยูจิ้งไห่พวกฮ่องกง ดังนั้น แกต้องจำไว้เป็นบทเรียน ในเวลาเดียวกันก็จำคำเมื่อกี้ของฉัน ด้วย เข้าใจมั้ย?

ฉันเอ้าตงจะกล้าพูดคำว่าไม่ที่ไหนกัน รีบแสดงจุดยืนทันทีว่า “อารองผมทราบแล้วครับ วางใจได้ ถ้าผมกล้าเผยต่อคน ภายนอกแม้แต่น้อย ก็ให้อาจารย์เยฟ้าผ่าผมตายไปเลยครับ!

ฉินทางพอใจแล้ว จึงได้กลับไปพูดกับเย่เฉินว่า “อาจารย์เย่ ครับ เอ้าเสงี่ยนเคารพท่านอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ท่านสบายใจ ได้ครับ เอ้าตงเด็กคนนี้ถึงแม้เมื่อก่อนจะค่อนข้างระยำ แต่ช่วงนี้ เชื่อฟังขึ้นมาก ท่านไม่ต้องกังวลนะครับ

เย่เฉินพยักหน้า ยิ้ม “ได้แล้วครับประธานฉิน คุณรีบเก็บยา อายุวัฒนะไปเถอะครับ วางไว้ที่ที่ปลอดภัยที่สุดในคฤหาสน์ ของคุณ ส่วนผม ที่มาเร็วขนาดนี้ เพื่อจะมาชี้แนะเอ้าเสวียน ดัง นั้นจะไม่เสียเวลาตรงจุดนี้แล้วครับ”

ฉันกางรีบกล่าวทันทีว่า “ไม่มีปัญหาครับอาจารย์เย่! ” พูดจบ หันไปมองฉันเอ้าเสงี่ยน แล้วกล่าว “เอ้าเสงี่ยน แกพา อาจารย์เย่ไปห้องฝึกซ้อมเถอะ”

ในใจฉันเอ้าเสงี่ยนทั้งอายทั้งดีใจ รีบพยักหน้ากล่าว “อาจาร ย์เย่คะ เชิญตามเอ้าเสงี่ยนไปห้องฝึกซ้อมค่ะ”
เย่เฉินพยักหน้า เดินพร้อมกับฉินเอ้าเสงี่ยน ไปที่ห้องฝึกซ้อม ของเธอ

เมื่อมาถึงห้องฝึกซ้อม ฉันเอ้าเสงี่ยนพูดกับเย่เฉินว่า “อาจาร ย์เยคะ ช่วงนี้เอ้าเสงี่ยนฝึกฝนหนักขึ้น แต่มักจะรู้สึกพัฒนาเรื่อง ช้ามากเลยค่ะ ถึงขั้นแทบจะไม่เห็นการพัฒนาอะไรเลย ใช้ยาที่ คุณให้เจ้าเสงี่ยนมาเมื่อก่อนมันฤทธิ์แรงมาก จนถึงขั้นตอนนี้ฉัน ฝึกฝน ก็ไม่สามารถพัฒนาฝีมือของตัวเองขึ้นไปแล้วหรือเปล่า คะ?

เย่เฉินหัวเราะเบาๆ แล้วกล่าว “เทคนิคการต่อสู้แบบฟรีสไตล์ ที่คุณฝึกฝนในช่วงปกติ เหมือนกับเด็กอายุ5ขวบ ต้องใช้สองมือ กอดลูกบาสโยนลงห่วง แต่ยาเม็ดนั้น เท่ากับจู่ๆก็ให้ฝีมือของ คุณเป็นนักบาสNBAได้เลย ในสถานการณ์แบบนี้ ถ้าคุณยังใช้ วิธีการของเด็กห้าขวบฝึกฝนบาสเกตบอลอยู่ สำหรับความ สามารถ โดยรวมของคุณจะไม่มีการพัฒนาอะไรมากมาย กลับ กัน สำหรับความสามารถของคุณตอนนี้ กลับเป็นการสิ้นเปลือง อย่างมหาศาล

ฉันเอ้าเสงี่ยนพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว อุทานออกมาว่า “เอาจริงๆ

นะคะอาจารย์เย่ ช่วงนี้เอ้าเสงี่ยนรู้สึกแบบ มักจะรู้สึกด้วย

สมรรถภาพร่างกาย ในตอนนี้ของฉัน ฝึกฝนเทคนิคการต่อสู้แบบ

รีสไตล์ต่อไป ก็มีแต่จะเปล่าประโยชน์ แต่ฉันก็ไม่รู้ว่านอกจาก

เทคนิคการต่อสู้แบบฟรีสไตล์พวกนี้แล้ว ฉันยังสามารถฝึกฝนอะไรได้อีก…

เย่เฉินพยักหน้ายิ้ม “นี่เป็นเหตุผลที่ผมมาถึงล่วงหน้าในวันนี้ผมอยากเปลี่ยนแนวทางศิลปะการต่อสู้ของคุณเสียใหม่!”