บทที่ 2192

ซูจื่อหยูรีบกล่าวว่า “ไม่เป็นไรค่ะๆ คุณตาช่วยหนูถาม พอแล้ว”

พูดเสร็จ เธอถามอีกว่า “จริงสิคะ คุณตา หากเขายอมช่วยหนู ล่ะก็ หนูยังต้องไปอเมริกาใช่ไหมคะ?”

“ไม่จำเป็น” ตู้เจิ้นหัวพูดว่า “อาจารย์ล่ายอิทธิฤทธิ์แก่กล้า หากเขารับปาก ตาจะเอาวันเดือนปีเกิดของหลานส่งให้เขา แล้ว ก็เอาเรื่องที่หลานอยากถามบอกกับเขาคร่าวๆ ก็น่าจะได้แล้ว”

ซูจื่อหยูพูดอย่างตกตะลึงเป็นอย่างยิ่ง “มหัศจรรย์ขนาดนี้ เชียว?”

ตู้เจิ้นหัวยิ้มกล่าวว่า “ของอย่างจึงปากัว เป็นสติปัญญาขั้นสูง

ของบรรพบุรุษเรา ว่ากันว่าความมหัศจรรย์ของมัน คนยุค

ปัจจุบันอย่างเราเข้าใจเพียงแค่ผิดเงินเท่านั้น

พูดเสร็จ เขาก็กล่าวอีกว่า “ตอนนี้ที่อเมริกาเป็นกลางคืน ตา เองก็ไม่สะดวกจะติดต่ออาจารย์ล่ายนัก ถ้าอย่างนั้นหลานก็ อดใจรอสักหน่อยก่อน รถถึงตอนเย็น ทางอเมริกาก็เช้าแล้ว ตา ค่อยโทรหาอาจารย์จ่ายให้

ซูจือหยูรีบกล่าวว่า “คุณตาคะ อย่างนั้นฝากคุณตาด้วยนะคะ!”
เวลานี้ เย่เฉินรีบรุดกลับบ้าน เพื่อทําอาหารกลางวันให้เสร็จ แม้หม่าหลันจะขาหัก แต่ยังคงยืนกรานจะก่อสังขารมาเป็น ลูกมือให้เขา ในห้องครัว

ยังง่วนอยู่พักหนึ่งก็ทำกับข้าวเสร็จ หม่าหลันพูดด้วยสีหน้า ละอายใจว่า “ลูกเขยจ๊ะ เดิมที่ควรจะเป็นแม่ที่ทำกับข้าวให้เธอ เพียงแต่ขาแม่ไม่สะดวก ยังต้องรบกวนให้เธอเข้าครัวด้วยตัวเอง ในใจแม่นี้รู้สึกผิดจริงๆ!

เยาเฉินยิ้มน้อยๆ “คุณแม่ ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ ถึง อย่างไรผมก็ไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้ว ทำงานบ้านบ้างก็เป็นเรื่อง สมควร”

พูดเสร็จ เขาก็กล่าวกับหม่าหลั่นว่า “คุณแม่ ชูหมั้นกับคุณพ่อ คงใกล้จะกลับมาถึงแล้ว ผมจะทำซุปมะเขือเทศ ใส่ไข่อีกอย่าง พอพวกเขากลับมา เราจะได้เริ่มทานกันเลย

หม่าหลันรีบกล่าวว่า “อย่างนั้นก็ลำบากลูกเขยแล้วจริงๆ แม่ จะไปล้างมะเขือเทศให้เธอ!!

เย่เฉินทำกับข้าวอย่างดีที่สุด ภรรยาเซียวชูหนกับพ่อตาเซียว นางกวน ก็ทยอยขับรถกลับมาถึงบ้านไล่เลี่ยกัน

พอเซียวหวั่นกลับมา ก็กล่าวกับเยเงินอย่างตื่นเต้นเล็กน้อย ว่า “ที่รัก วันนี้รองประธานหวัง หวังตงเสงี่ยนของเหากรุ๊ปโทร หาฉัน บอกว่าโรงแรมระดับหกดาวที่เหากรุ๊ปของพวกเธอกำลัง สร้างอยู่นั้น ใกล้จะเริ่มทำการประมูลแบบที่ใช้ในการตกแต่ง ภายในทั้งหมดแล้ว!”
“งั้นเหรอ?” เย่เฉินแสร้งทําเป็นถามอย่างประหลาดใจ “โครงการนี้น่าจะใหญ่ที่สุดแล้วมั้ง?”

เซียวซูหนพูดอย่างฮึกเหิมว่า “แค่ใหญ่มากที่ไหนกัน มัน ใหญ่เกินไปเลยล่ะ… โครงการโรงแรมหกดาสของเหากรุ๊ปนี้ เริ่มดำเนินการตั้งแต่ปีที่แล้ว เงินทุนสองพันล้านหยวน ตอนนี้ ดำเนินการสร้างเข้าสู่ช่วงสุดท้ายแล้ว ดังนั้นตอนนี้จึงต้องการจะ เริ่มทำการตัดสินใจขั้นสุดท้ายต่อโครงการตกแต่งภายใน จาก นั้นพอการก่อสร้างเสร็จสิ้น ก็จะเริ่มเก็บงานและตกแต่ง เฟอร์นิเจอร์ภายใน!

พูดเสร็จ เซียวซูหนก็แนะนำต่ออีกว่า “ทั้งโรงแรมงบสองพัน ล้าน ครึ่งหนึ่ง ใช้ซื้อที่กับสร้างฐานราก อีกครึ่งแทบหมดไปกับ การตกแต่ง ในช่วงหลัง ในบรรดานั้นการเก็บงานอย่างน้อยก็ สามร้อยล้านแล้ว การตกแต่งเฟอร์นิเจอร์รวมถึงบ้านระดับเฟิร์ส คลาส การจัดซื้อเครื่องนอน เครื่องสุขภัณฑ์ เครื่องใช้ไฟฟ้าก็อยู่ ที่ประมาณหกเจ็ดล้านแล้ว ตอนนี้ผู้ดูแลบ้านหลังใหญ่ ห้องอาบ น้ำและวัสดุอุปกรณ์ในการตกแต่งภายในประเทศเหล่านั้น กำลัง เตรียมจะเข้าร่วมประมูลภายหลัง!”

เย่เฉินยิ้มแล้วถามว่า “อย่างนั้นเหากรุ๊ปเตรียมจะประมูลให้ กับการออกแบบและตกแต่งเท่าไหร่?”

เชียวชหรับกล่าวว่า “ราคาของธุรกิจอย่างการออกแบบและ ตกแต่งเช่นนี้ ปกติจะอยู่ที่ราวๆ สามร้อยหยวนต่อตารางเมตร โรงแรมระดับหกดาวของเหากรุ๊ปนี้ มีเนื้อที่ทั้งหมดหนึ่งแสน สามหมื่นตารางเมตร ตัดการออกแบบในห้องที่รูปแบบเหมือนกันของแต่ละห้องอย่างนั้นโครงการออกแบบน้อยสุดประมาณเจ็ดถึงแปดหมื่นตารางเมตรออกแบบตกแต่งอย่างเดียว ก็เป็นเงินสิบสามสิบล้าน

หม่าหลันอยู่ด้านได้ยินเช่นนี้ กล่าวอย่างประหลาด ใจแม่เจ้า! ซูหนแกไม่ล้อแม่เล่นใช่ไหมแค่ทำการ ตกแต่ง ค่าแบบ เป็นเงินสิบสิบล้านแล้ว

เซียวซูหนพหน้า กล่าวอย่างจริงจังไม่ล้อเล่นค่ะ ราคายังด้วยซ้ำ หากเป็นบริษัทออกแบบหรือออกแบบชื่อหนึ่งตารางเมตรเงินอย่างน้อยแปดร้อยถึงหนึ่งพันหยวน แล้ว”