บทที่ 2159
ในขณะที่ซูรั่วหลีตื่นเต้นดีใจมากๆกับความแข็งแกร่งที่เย่เฉิ นมอบให้ตัวเอง ในขณะเดียวกันเธอก็ตกใจกับฐานะการเป็น ลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลผู้หญิงของเยเฉิน ตอนนี้เเฉินพูดด้วย ความเฉยเมย “ถ้าคุณต้องการอะไร ก็พูดกับเฉินจือข่ายได้เลย เขาจัดการทุกอย่างให้คุณได้ ฉันขอตัวไปก่อนนะ”
ซูรั่วหลีรีบพูดทันที “คุณชายเย่ ฉันจะไปส่งคุณ!”
ซูรั่วหลีส่งเย่เฉินถึงหน้าประตูห้อง เย่เฉินก็พูดว่า “คุณส่งแค่นี้ ก็พอแล้ว”
ซูรั่วหลีพยักหน้าด้วยความเคารพ และโค้งคำนับ พูดด้วย ความซาบซึ้ง “คุณชายเย่ ขอบคุณมากๆ!!
เย่เฉินยิ้มเบาๆ “ไม่ต้องเกรงใจ”
เมื่อพูดจบ เขาก็เดินจากไปทันที
ซูรั่วหลีมองเฮเฉินกำลังเดินออกจากโซนเอ็กเซ็กคูทีฟที่ตัวเอง พักอยู่ ทำให้เธอรู้สึกตื่นตระหนก
หลังจากปิดประตูห้อง เธออดไม่ได้ที่จนบ่นพึมพำ: “คุณชายเย่ เป็นคนที่มีพลังวิเศษจริงๆ คุณแม่และคุณปู่พาฉันฝึกฝนอย่าง หนักมาหลายปี และพวกเขาก็ไม่เคยทำให้ฉันแข็งแกร่งขนาดนี้ เลย แม้แต่คุณปู่ของตัวเอง ยังไม่สามารถทำให้เส้นลมปราณเริ่ม และเส้นลมปราณตูเปิดกว้างได้ร้อยเปอร์เซ็นต์เลย แต่เรื่องทั้งหมดนี้สำหรับคุณชายเย่ มันเป็นสิ่งที่เขาทำได้อย่างง่ายดาย ถ้าไม่ได้ความช่วยเหลือจากคุณชายเย่ ชั่วชีวิตของฉัน ฉันก็คง ท่ามันไม่สำเร็จอย่างแน่นอน…”
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของซูรั่วหลีก็เต็มไปด้วยน้ำตา คนของตระกูลเหอล้วนแล้วแต่เป็นชอบฝึกฝนวิชา ทั้งชีวิตของพวกเขาคือการเป็นยอดฝีมือเต่า
คุณปู่ของซูรั่วหลี ความหวังสูงสุดของเขาคือการเปิดลมปราณ เส้นที่สี่ให้ได้ และทำให้ตระกูลเหอกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง
แต่น่าเสียดาย ตอนนี้เขาอยู่ในวัยชราอายุแปดเก้าสิบปีแล้ว แต่ก็ยังหาวิธีเปิดเส้นลมปราณไม่ได้ หลายปีที่ผ่านมาด้วยอายุที่ เพิ่มมากขึ้น ทำให้ความแข็งแกร่งของเขาลดลงเรื่อยๆอย่าง ควบคุมไม่ได้ และเป็นไปไม่ได้ที่จะเปิดเส้นลมปราณที่สี่อีกแล้ว
เดิมทีเหออิงซิ่วที่เป็นแม่ของซูรั่วหลี เป็นคนมีความสามารถ ที่สุดในตระกูลเหอ เธออายุยังน้อยอยู่ แต่เธอก็ใกล้จะเปิดเส้น ลมปราณที่สามแล้ว
ในเวลานั้น คุณปู่เคยพูดไว้ ภายในเวลาห้าปีเหออิงซิ่วจะ สามารถเปิดเส้นลมปราณได้อย่างแน่นอน เธอจะกลายเป็นคน แรกของตระกูลเหอที่สามารถเปิดเส้นลมปราณที่สามได้ก่อนอายุ สามสิบปี และในร้อยปีมานี้ไม่เคยมีคนของตระกูลเหอทำได้มา ก่อน
แต่สิ่งที่น่าเสียดายคือ ในช่วงเวลาสำคัญที่สุดของเธอ เธอได้ช่วยชีวิตซูโสเต้าไว้และทำให้ตัวเองได้รับบาดเจ็บ สิ่งที่ร้ายแรง ที่สุดคือ เพื่อช่วยซูโสว่เต้าไว้ ทำให้เธอแขนขาดไปข้างหนึ่ง
ในนวนิยายกำลังภายใน เคยมีจอมยุทธ์แขนเดียว อย่างเช่น
พระภิกษุณีเจ้าหญิงฉางผิง และฮีโร่นกอินทรีหยางกว คนพวกนั้นแล้วแต่เป็นตัวละครในนวนิยาย และมันไม่ใช่
ความจริง
สําหรับยอดฝีมือพลังภายใน ไม่สามารถเดินเหินกลางอากาศ และต่อยคนจนบาดเจ็บผ่านอากาศได้ พวกเขาอาศัยพลังภายใน และพลังภายนอกและการฝึกฝนอย่างหนัก
พลังภายในของยอดฝีมือกังฟูภายในจะฝึกฝนให้แข็งแกร่ง มากแค่ไหน การทำลายคู่ต่อสู้นั้นก็จำเป็นต้องใช้มือและเท้า
ถ้าแขนหรือขาขาดไปข้างหนึ่ง ความแข็งแกร่งก็จะหายไปหนึ่ง
ในสี่
นี่ยังไม่รวมความคล่องแคล่วของร่างกายด้วย
อันที่จริง ถ้าคนๆหนึ่งแขนขาดไปข้างหนึ่ง ความแข็งแกร่งของ แขนอีกข้างหนึ่งจะลดลง และทำให้ความคล่องแคล่วลดลงไป ด้วย
ดังนั้น ถึงแม้ว่าเหออิงจิ๋วจะเป็นคนที่มีพรสวรรค์ด้านเต่า มากๆ แต่พรสวรรค์ไม่สามารถชดเชยความบกพร่องของ ร่างกายได้ ดังนั้นความแข็งแกร่งของเธอในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ไม่ได้เพิ่มขึ้นเลย
พูดได้ว่า ความหวังที่จะทำให้ตระกูลเหอกลับมายิ่งใหญ่อีก ครั้ง ขึ้นอยู่กับซูรั่วหลีเพียงคนเดียว
ถึงแม้เธอจะใช้นามสกุล แต่คนในตระกูลเหอไม่เคยคิดว่า เธอเป็นคนนอกเลย
เธอมีเลือดเนื้อของตระกูลเหอ และเติบโตที่ตระกูลเหอ และ ฝึกฝนมวยสิงอี้เฉวียนของตระกูลเหอด้วย ดังนั้นเธอก็คือลูก หลานของตระกูลเหอ
ตอนนั้นที่เหออิงซิ่วอุ้มท้องเก้าเดือนและคลอดซูรั่วหลีออกมา ความคิดแรกของเหอหงเพิ่งที่เป็นผู้นำตระกูลเหอคือให้เด็กที่ คลอดออกมาใช้นามสกุลเหอ
เนื่องจากเธอเป็นลูกนอกสมรสของซูโสเต้า ตระกูลเหอก็ไม่ ยอมให้ซูโสว่เต้ารู้เรื่องนี้ด้วย ให้เธอใช้นามสกุลเหอก็สมเหตุสม ผลและเป็นเรื่องปกติ
แต่เหออิงซวยืนยันว่าจะให้เด็กคนนี้ใช้นามสกุล เหตุผลที่ทำอย่างนี้ เพราะเหออิงจิ๋วยังมีความรักต่อซูโสว่เต้า
อยู่
เธอรู้สึกว่า ถึงแม้ตัวเองจะแอบคลอดลูกของซูโสเต้าออกมา และไม่บอกเรื่องนี้ให้ซูโสเต้าทราบ แต่ด้วยความเคารพที่เธอมี ต่อซูโสบู่เต้า เธอต้องการให้เด็กคนนี้ใช้นามสกุล
เหอหงเซิ่งที่เป็นพ่อของเหออิงซิ่ว เปลี่ยนความคิดของเหออิง ซิ่วไม่ได้ สุดท้ายเขาก็จำยอม
แต่เหอหงเชิงก็มีข้อแม้หนึ่งข้อคือ ซูรั่วหลีไม่ใช้นามสกุลเหอ ได้ ถ้าในอนาคตซูรั่วหลีคลอดลูกออกมา ต้องมีลูกคนหนึ่งที่ต้อง ใช้นามสกุลเหอ
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ