บทที่ 2134

ซูจือหยูรีบพูดว่า: “แม่ค่ะ งั้นคืนนี้แม่พักผ่อนให้เต็มที่ พรุ่งนี้ เช้าหนู โทรหาแม่นะคะ!

“โอเค”

ซูจือหยวางสาย ซูจือเฟยที่อยู่ข้างๆก็พูดด้วยความเป็นห่วง เล็กน้อยว่า: “จอหยู พ่อค่อนข้างมีข้อห้ามต่อเมืองจินหลิงมาโดย ตลอด ถ้าหากพวกเราไปที่เมืองจินหลิงกับแม่ในเวลานี้ เขาจะ โกรธมากหรือเปล่า?”

ซูจือหยูพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “โกรธแล้วยังไง? เขามี ลูกสาวนอกสมรสอยู่ข้างนอก ยังพาเธอกลับบ้านมาอย่างสง่า ผ่าเผย เอาไว้ต่อหน้าต่อตาพวกเราทั้งครอบครัว ทำไมเขาไม่คิด ว่าพวกเราทั้งสามคนก็จะโกรธบ้างล่ะ?”

ชะงักไปชั่วครู่ ซูจือหยูก็พูดอย่างโกรธเคืองว่า “เอาจริงๆ ฉัน ยังอยากจะเผชิญหน้าต่อหน้าต่อตากับเขา! พวกเราสามคนไปที่ เมืองจินหลิง ก็เป็นการส่งสัญญาณให้กับเขา ทำให้เขารู้ว่าทุก อย่างนี้ล้วนเป็นความผิดของเขา!”

ซูจือเฟยพูดอย่างกระอักกระอ่วนว่า “เฮ้อ เรื่องแบบนี้ พวกเรา ที่เป็นลูกๆจะพูดอะไรได้

จากนั้น ซูจือเฟยก็พูดว่า “บนโลกใบนี้มีคนรวยชั้นนำ มากมาย คนเหล่านี้มีกี่คนบ้างที่ไม่นอกใจภรรยา ปีนั้นพ่อก็แค่วู่วาม ในครั้งนั้น ในกลุ่มคนเหล่านี้ ถือได้ว่าเป็นคนดีมากคนหนึ่ง แล้ว”

ซูจือหยูถามด้วยสีหน้าท่าทางที่จริงจังว่า “พี่พูดแบบนี้ได้ยัง ไง? หรือว่าคนรวยก็สามารถที่ไม่ซื่อสัตย์ต่อการแต่งงานได้งั้นเห รอ?”

ซูจือเฟยรีบพูดว่า: “โธ่เอ๊ย ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ฉันแค่จะบอกว่า ฉันรู้สึกว่าเรื่องราวของพ่อไม่ได้เลวร้ายมาก ขนาดนั้น ถ้าหากสำนึกผิดยอมรับผิดด้วยท่าทีที่จริงใจ กลับยัง สามารถให้อภัยได้ แม่จะหย่ากับเขาอย่างเด็ดขาด ขาดการ ไตร่ตรองไปหรือเปล่า? เนื่องจากว่าความสัมพันธ์ระหว่างสามี ภรรยายี่สิบกว่าปี ประกอบกับมีพวกเราสองคนเป็นลูก หรือว่า โอกาสครั้งหนึ่งก็ให้พ่อของเราไม่ได้เลยเหรอ?”

ซูจือหยูพูดอย่างจริงจังว่า “นี่เป็นรูปแบบความคิดของผู้ชาย เฮงซวย! พูดให้กว้างกว่านี้ ก็คือทัศนคติทั้งสามไม่ถูกต้อง! ฉัน ถามพี่นะ ถ้าหากในอนาคตที่แต่งงาน ภรรยาของพี่แอบนอกใจ พี่ พี่สามารถให้อภัยเธอได้หรือเปล่า?”

“ฉัน….”ซูจือเฟยพูดอย่างกระอักกระอ่วนว่า “เรื่องไม่ใช่แบบ นั้นหรอกนะ เนื่องจากว่าผู้ชายนอกใจกับผู้หญิงนอกใจ มันก็ ไม่ใช่เรื่องเดียวกัน…

“ทำไมจะไม่ใช่เรื่องเดียวกัน?”ซูจือหยูพูดด้วยความหงุดหงิด เล็กน้อยว่า: “หรือว่าเรื่องนอกใจ ในระหว่างการแต่งงานแบบนี้ ยังแบ่งแยกชายเหนือกว่าหญิงด้อยกว่าด้วยเหรอ? ผู้ชายนอกใจสามารถให้อภัยได้ ผู้หญิงนอกใจก็ให้อภัยไม่ได้งั้นเหรอ? จือเฟย! รู้จักกับนายมาหลายปี เป็นครั้งแรกที่พบว่าที่แท้นายก ไม่มีความไม่ถูกต้องทางการปกครองมากขนาดนี้!

“ฉันจะบอกนายให้นะ! ถ้าหากนายทำผิดแบบนี้ในอนาคต ต่อ ให้ภรรยาของนายให้อภัยนาย ฉันไม่มีทางให้อภัยนายแน่! ถึง เวลานั้นก็ไม่ยอมรับพี่ชายเฮงซวยอย่างนายในทันที!

ซูจือเฟยถูกซูจือหยด่าทอ พูดด้วยสีหน้าท่าทางกระอักกระอ่วน เป็นอย่างมากว่า: “โธ่เอ๊ยแม่ทูนหัวของฉัน เธอปากเสียเกินไป แล้ว ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย ทำไมถึงกลายเป็นผู้ชายเฮงซวย ได้?”

ซูจือหยูพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ความคิดแบบนี้ก็เป็นตาม แบบฉบับความคิดของผู้ชายเฮงซวย! คิดว่าตัวเองมีเงินหน่อยก็ สุดยอด ก็สามารถที่จะมั่วไปทั่วที่ข้างนอกได้งั้นเหรอ?”

“ถ้าหากพี่อยากจะทำแบบนี้จริงๆ งั้นพี่ก็ไม่ต้องไปตามจีบกู้ชิ วอี้คนอื่นเขาหรอก เนื่องจากว่าชิวคนอื่นเขายังไงก็เป็นลูกสาว จากตระกูลชั้นสูง ความคิดผู้ชายเฮงซวยอย่างที่ไม่คู่ควรกับคน อื่นเขา!”

“ฉันแนะนำให้พี่ จากนี้ไปหาดาราสาวจากในวงการบันเทิง ที่ มีจิตใจมุ่งมั่นเพื่อเงินตั้งอกตั้งใจอยากจะแต่งเข้าบ้านมหาเศรษฐี แต่งงานเถอะ!”

“ถึงเวลานั้นพี่ก็ทำข้อตกลงสามข้อกับคนอื่นเขา พี่ให้เงินที่ เพียงพอกับเธอและให้ชีวิตที่ดีพอกับเธอ เธอจะต้องไม่ก้าวก่ายเวลาที่พี่อยู่กับผู้หญิงคนไหนที่ข้างนอก แบบนี้ก็มีสุขกับทุกคน ไม่ใช่เหรอ?”

เมื่อซูจือเฟยได้ฟังถึงตรงนี้ พูดด้วยสีหน้าหดหูว่า “ฉันผิดไป แล้วพอใจหรือยังฉันผิดไปแล้ว…” หลังจากที่พูดจบ เขาก็รีบเปลี่ยนเรื่องคุย และเอ่ยปากพูดว่า

“ใช่แล้ว ฉันจะรีบไปจัดเตรียมการเครื่องบิน พรุ่งนี้เช้าพวกเราก็

ไปที่เมืองจินหลิงด้วยกัน!

เมื่อคือหนูมองออกว่าเขาอยากจะเปลี่ยนเรื่องคุย ก็พูดด้วย ท่าทีแสดงอำนาจบีบคั้นว่า “ซูจือเฟย! เคารพผู้หญิงเคารพคู่ ครองของตัวเอง เป็นวิชาบังคับและความรู้พื้นฐานของผู้ชายคน หนึ่ง ถ้าหากในอนาคตที่กลายเป็นผู้ชายเฮงซวยคนหนึ่ง ฉันก็ ไม่มีพี่ชายอย่างพี่!”