บทที่ 2064

ในตอนที่เรือสํานั่นปรากฏเข้ามาในจอเรดาร์ หัวหน้าของกอง กำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นก็พูดยิ้มๆขึ้นมาว่า “รอตั้ง นาน ในที่สุดไอ้พวกสวะนั่นก็มาสักที!

ผู้ช่วยของเขาพูดยิ้มๆอยู่ข้างๆว่า “หัวหน้า ถ้าครั้งนี้เราจับตัว ซูรั่วหลีเข้าสู่กระบวนการทางกฎหมายได้ ต้องเป็นความมสำเร็จ ที่ยิ่งใหญ่แน่ๆ”

หัวหน้าพยักหน้า “แน่นอนอยู่แล้ว ซูรั่วหลีคนนี้ คืออาชญากร ที่คนทั้งญี่ปุ่นหมายหัว ถ้าเราจับตัวเธอกลับไปได้ ไม่ว่าจะแบบ เป็นหรือแบบตาย ต่างก็เป็นความสำเร็จทั้งนั้น!

ขณะที่พูด เขาก็ถูมืออย่างรู้สึกสนุก “พยายามหลีกเลี่ยงการ ใช้ปืน เราต้องจับเป็นมาให้ได้ก่อน!

ไม่นาน เรดาร์การเดินเรือ ก็ขยับเข้ามาใกล้จุดที่พวกเขา แอบซุ่มอยู่ ห่างกันไม่ถึงไมล์

บนเรือของกองกำลังป้องกันตนเองของญี่ปุ่นตกอยู่ในความ เงียบ พวกเขากับเครื่อง รวมไปถึงดาวเทียมและไฟทุกดวงบน เรือ หลังจากที่เป้าหมายเข้ามาใกล้จะได้ตั้งตัวรับมือไม่ทัน

เมื่อเห็นเป้าหมายเข้ามาใกล้เรื่อยๆ หัวหน้าก็ออกคำสั่งทันที ว่า “บุกได้!”

ชั่ววินาที เรือของกองกำลังป้องกันตนเองของญี่ปุ่นทั้งหมดหกล่าก็เปิดไฟขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียงกัน สาดส่องไปยังเรือที่ได้ ผู้คนโดยสาร

หัวหน้าใช้โทรโข่งตะโกนออกมาว่า “เรือข้างหน้าฟังให้ดี พวกเราคือกองกำลังป้องกันตนเองของญี่ปุ่น ดับเครื่องยนต์แล้ว ยอมให้เราตรวจค้นซะดีๆ!

หลังจากที่ตะโกนออกไป ตามแผนที่วางเอาไว้ เป้าหมายควร

ที่จะผ่อนความเร็วลง

แต่สิ่งที่เขาคิดไม่ถึงก็คือ เป้าหมายไม่เพียงแต่ไม่ผ่อน ความเร็ว ยังพุ่งเข้ามายังทิศทางที่พวกเขาอยู่อย่างต่อเนื่อง

ดังนั้นเขาจึงรีบตะโกนขึ้นมาว่า “นี่ฟังนะ ตอนนี้พวกแก โดน พวกฉันล้อมเอาไว้หมดแล้ว หยุดคิดที่จะต่อต้าน พวกแกควร ยกมือขึ้นแล้วมอบตัวซะดีๆ ถ้าพวกแกไม่ยอมมอบตัว พวกฉันก็ จะใช้ไม้แข็งจัดการพวกแก!”

เรือลำนั้นแล่นตรงเข้ามาเรื่อยๆ โดยไม่ลดความเร็วลงแม้แต่ น้อย

หัวหน้าตะคอกอย่างหัวเสียว่า “ฉันเตือนแกแล้วนะ ถ้าไม่รีบ ดับเครื่องยนต์เดี๋ยวนี้ พวกฉันจะยิ่งพวกแก!”

เรือลำนั้นยังคงเห็นเขาเป็นอากาศ ขับมุ่งตรงมาหน้าอย่างต่อ

เนื่อง

เมื่อหัวหน้าเห็นว่าเรือใกล้จะฝ่าวงล้อม ไม่มีทีท่ายอมให้จับ แต่โดยดี จึงอดพูดขึ้นมาอย่างงุนงงไม่ได้ว่า “ไอ้หมอนั่นกำลังทำอะไร? ตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอว่าจะหยุดตั้งแต่ที่ตะโกนครั้ง แรก?”

ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆเอ่ยถามอย่างอดไม่ได้ว่า “หัวหน้า พวกเขาคง ไม่ได้คิดจะฉวยโอกาสหนีไปหรอกใช่ไหม? หัวหน้าเอ่ยพูดอย่างโมโหว่า “จะไปรู้กับผีมันเหรอ! คนพวกนี้

น่าเชื่อถือไม่ได้จริงๆ รีบตามมันไป ไล่ต้อน ให้มันหยุด!

เรือทั้งหกล่ขับตามไปด้วยความรวดเร็ว พวกเขาหนีบเรือ เป้าหมายไว้ตรงกลาง จากนั้นก็ค่อยๆขยับเข้าไปใกล้เรื่อยๆ

ในตอนที่พวกเขาเข้าไปใกล้ ก็มีคนอุทานออกมาอย่างตกใจ ว่า “หัวหน้า เรือลำนั้นเหมือนจะไม่มีคนนะ!”

“อะไรนะ?! ไม่มีคน?! ”

คนนั้นพยักหน้า “ใช่ครับ กล้องส่องทางไกลเห็นชัดมาก ใน ห้องคนขับเรือไม่มีแม้แต่คนเดียว บนดาดฟ้าเรือก็ไม่มี

หัวหน้าตกใจตัวสั่นสะท้าน หลุดปากพูดออกไปว่า “แม่งเอ้ย! อย่าบอกนะว่าซูรั่วหลีอะไรนั่นปั่นหัวเราด้วยกลยุทธ์จักจั่นลอก คราบ?!”

คิดมาถึงตรงนี้ เขาก็รีบออกคำสั่งว่า “รีบหาทางหยุดเรือลำ นั้น แล้วขึ้นไปตรวจค้นให้ละเอียด!!

แน่นอนว่าเรือของพวกเขาเร็วกว่าเรืออีกลำอยู่แล้ว ไม่นานก็ สามารถล้อมเรือลำนั้นเอาไว้ได้อย่างหนาแน่น ถึงขนาดที่ว่า ขวางทางเอาไว้ทั่วทุกทิศ
ในตอนนี้เอง ระหว่างที่เรือของพวกเขากับเรือตรงกลางกำลัง คุมเชิงกันอยู่นั้น ลูกเรือที่กำลังแบกปืนอยู่ก็กระโดดขึ้นไปบน เรืออีกล่าเพื่อตรวจค้นตามคำสั่งของหัวหน้า

แล้วก็พบว่าบนเรือไม่มีคนจริงๆ!

หัวหน้าตบเข่าฉาดใหญ่ สบถค่าออกมาอย่างกรุ่นโกรธว่า “ตระกูลซู ไอ้พวกสารเลว! ดูเหมือนเรื่องที่พวกมันมาขอให้เรา ร่วมมือเล่นละครตบตาด้วยจะเป็นเรื่องโกหก แท้จริงแล้วพวก มันแค่ต้องการล่อเสือออกจากป่า แล้วใช้กลยุทธ์จักจั่นลอก คราบช่วยนังนั่นกลับไป! บังอาจกล้ามาปั่นหัวฉัน พวกมันอยาก ตายหรือยังไง?!