บทที่ 2061

เมื่อเห็นซูรั่วหลีรู้จักต้นกำเนิดของเขาได้ เยเฉินก็ยิ้มออกมา เล็กน้อย แล้วพูดอย่างเรียบนิ่งว่า “ใช่ จะถือว่าฉันเป็นคนตระ กูลเก็ได้นะ หรือพูดอีกอย่างก็คือ ในอดีตฉันเคยเป็นคนของ ตระกูลเย่”

ซูรั่วหลีครุ่นคิดอยู่พักใหญ่ จากนั้นก็พึมพำว่า “อดีตเคยเป็น คนของตระกูลเย่ งั้นก็แปลว่าตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่ตระกูลเย่แล้วน่ะ a….”

ขณะที่พูด สีหน้าของซูรั่วหลีก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง “สมาชิกในครอบครัวของตระกูลเย่ไม่ได้มีมากมายขนาดนั้น ลูกหลานที่มีสายเลือดโดยตรงของตระกูลเยฉันก็รู้จักเป็นอย่างดี ถ้าบอกว่านายไม่ได้อยู่ที่ตระกูลเย่ งั้นก็มีความเป็นไปได้ว่านาย AÐ….”

พูดมาถึงตรงนี้ ซูรั่วหลีก็เบิกตาโพลงอย่างตกตะลึง

เธอจดจ้องมาที่เเฉิน เอ่ยพูดอย่างยิ่งๆว่า “ในบรรดาคนที่มี สายเลือดโดยตรงที่ออกจากตระกูลเย่ มีแค่เฉางอิงคนเดียว แต่ว่าเยฉางอิงเสียชีวิตไปแล้วเมื่อหลายสิบปีก่อน หรือว่า…หรือ ว่านายคือลูกของเขา?”

เยเฉินมีสีหน้านิ่งค้าง เอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “ใช่ ฉันคือลูก ของเย่ฉางอิง เย่เฉินไงล่ะ!”
“คุณพระ!”

ในวินาทีนี้ซูรั่วหลีเหมือนถูกฟ้าผ่า

แม้ว่าเยฉางอิงจะเสียไปตั้งแต่ที่เธอยังไม่เกิด แต่เธอก็พอจะ คุ้นหูกับชื่อเสียงของเยฉางอิงอยู่พอสมควร

ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังรู้เรื่องราวในอดีตระหว่างคนเป็นพ่อ อย่างซูโส่วเต้ากับเยฉางอิงอีกด้วย

เธอรู้ว่า คู่แข่งตลอดกาลของพ่อคือเยฉางอิง และเธอก็รู้ว่า การที่พ่อถูกโจมตีมากที่สุด ก็มาจากเยฉางอิง เหมือนกัน

ในตอนนั้น ไม่ว่าใครในเย่นจึงพูดถึงเยฉางอิง ต่างก็ต้อง ยกนิ้วให้ด้วยใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความเคารพ

แต่พอพูดถึงซูโฮ่วเต้า ทุกคนต่างก็เผยสีหน้าเสียดายออกมา

หลายคนรู้สึกเสียดายที่ซูโส่วเต้าอยู่ผิดที่ผิดเวลา สาเหตุเพ ราะเยฉางอิงเจิดจ้าเกินไป จนข่มรัศมีของซูโส่วเต้าไม่มีเหลือ

บทพูดในสามก๊กที่ว่าอุตส่าห์เกิดมาเก่งแต่ดันมีอีกคนเก่งกว่า สามารถอธิบายความเป็นสองคนนี้ได้อย่างพอเหมาะพอเจาะ

ซูรั่วหลียังรู้มาอีกว่า พ่อของเธอไม่เพียงแต่เป็นรองเยฉางอิง มาตลอด ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ แม้แต่เมียหลวงของพ่อเธอ ก็ เคยเป็นหนึ่งในคนที่ตามจีบเยฉางอิง

ตอนนั้น พ่อของเธอตามจีบภรรยาคนปัจจุบันอย่างยากล่ามาก แต่ภรรยาคนปัจจุบันกลับรักเยฉางอิงราวกับจะเป็นจะ ตาย

ถ้าหากใช้บทกวีบรรยายสถานการณ์ของซูโส่วเต้า ในตอนนั้น

ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่ามันเข้ากันเสียยิ่งกว่าสิ่งใด บทกวีที่ว่านั้นคือ “ฝากใจใฝ่จันทรา อนิจจา ใยแสงจันทรา สาดส่องผ่านไป

พูดได้เลยว่า ภรรยาของซูโซ่วเต้า ยอมแต่งงานกับเขา เพราะไร้หวังในการตามจีบเยฉางอิง

ดังนั้น ตลอดเวลาที่ผ่านมา ซูโวเต้าจึงมีชีวิตอยู่ภายใต้เงา

ของเยฉางอิง

แบบนี้แล้ว พ่อของเยเฉิน จึงเป็นคนที่ซูโส่วเต้าโกรธเกลียด ที่สุดในชีวิต

ซูรั่วหลีเข้าใจเรื่องราวในอดีตเหล่านี้เป็นอย่างดี แต่เธอไม่ คิดไม่ฝันเลยว่า เธอจะได้มารู้จักกับลูกของเยฉางอิง