บทที่ 2053

เมื่อเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยของซูรั่วหลี เย่เฉินก็ ยิ้มออกมาเล็กน้อย แล้วพูดว่า “เรื่องมันมีอยู่ว่า มีเศรษฐีคน หนึ่ง อยากจีบผู้หญิงสวยคนหนึ่ง แต่ว่าเศรษฐีคนนี้ค่อนข้างที่จะ ขี้เหนียว ไม่ค่อยอยากเสียเงินมากมายเพื่อผู้หญิงคนนี้ ดังนั้น เขาจึงพูดโกหกกับผู้หญิงคนนี้ว่า จะซื้อรถเฟอรารี่ให้คันหนึ่ง ”

“จากนั้น เศรษฐีคนนี้ก็จ้างพนักงานขายรถเฟอรารี่ให้มาเล่น ละครเป็นเพื่อนเขา”

“ในตอนที่เขาพาสาวสวยไปดูรถ พนักงานขายก็บอกพวกเขา ว่า ตอนนี้ไม่มีรถพร้อมขาย ต้องจองไว้ก่อนล่วงหน้า จากนั้น เศรษฐีคนนี้ก็จ่ายเงินค่าสัญญาจองรถเป็นจำนวนเงินหนึ่งล้านต่อ หน้าหญิงสาว”

“สาวสวยคิดว่า เศรษฐีซื้อรถเฟอรารี่ให้ตัวเองแล้วแน่ๆว ดัง นั้นจึงยอมขึ้นเตียงกับเศรษฐีในคืนนั้น และตกเป็นของเศรษฐี โดยสมบูรณ์แบบ”

“หลังจากที่เศรษฐีคว้าหญิงสาวมาได้ ก็รีบไปหาพนักงานขา ยเฟอรารี่คนนั้น พร้อมทั้งเอาเงินมัดจำจำนวนหนึ่งล้านคืนมา จากนั้นก็ให้ค่าจ้างกับพนักงานขายคนนั้นไปสองหมื่น

“ด้านสาวสวยคนนั้นกลับไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร เธอไม่รู้เลยว่า สัญญาที่เศรษฐีหนุ่มเซ็นลงไป ไม่ใช่สัญญาที่จดอย่างถูกต้อง ของร้าน แต่เป็นสัญญาที่พนักงานขายคนนั้นปลอมแปลงขึ้นมาเศรษฐีไม่ได้จองรถเฟอรารี่ให้เธอ ที่เขายอมลงทุนจัดละครฉากนี้ ขึ้นมา ก็เพียงเพราะว่าอยากล่อเธอมานอนด้วยก็เท่านั้น

ราคาของเฟอรารี่คันหนึ่ง อย่างคือถึงห้าล้านขึ้นไป แต่ ความจริงแล้วเศรษฐีคนนี้เสียไปแค่สองหมื่น ก็สามารถนอนกับ ผู้หญิงสวยคนนี้ได้แล้ว เอาสองหมื่นมาเทียบกับห้าล้าน แม้แต่ เปอร์เซ็นต์เดียวก็ยังไม่ถึงด้วยซ้ำ!

ซูรั่วหลีหลุดปากถามออกไปว่า “นายมาเล่าเรื่องนี้ให้ฉันฟัง มันหมายความว่ายังไง?

เยเฉันยิ้มออกมาเล็กน้อย ถอนหายใจออกมาอย่างจนใจ “เธอนี่นะ หน้าตาก็ดี แต่สมองกลับโง่จนน่าแปลกใจจริงๆ ซูรั่วหลีเริ่มมีน้ำโห แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเก๋เฉิน จึงไม่กล้าหลุด

ท่าทางอะไรออกไป

ดังนั้นเธอจึงทำได้แค่ข่มความขุ่นเคืองเอาไว้ ย้อนถามเเฉ นกลับว่า “แล้วนายพูดให้มันเข้าใจหน่อยไม่ได้หรือไง?”

เยเฉันพยักหน้า จากนั้นก็เอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “จริงๆแล้ว เรื่องเล่าเศรษฐีแกล้งซื้อรถ ก็ใช้หลักการเดียวกันกับที่ตระกูล แกล้งว่าจะช่วยเธอยังไงล่ะ!

เย่เฉินพูดขึ้นมาอีกว่า “เธอคิดดูนะ ถ้าตระกูลซูติดสินบนกรม ตารวจนครบาลโตเกียวและกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดิน ญี่ปุ่น เพื่อช่วยเธอออกมา ก็ใช่ว่าจะทำไม่ได้เสียหน่อย แต่ ราคาที่ต้องจ่ายอาจจะสูงมากเท่านั้นเอง”
“เพราะถึงยังไงเรื่องนี้ก็มีผลกระทบอย่างหนัก ทุกคนต่างก็ ต้องชั่งน้ำหนักให้มันดีๆอยู่แล้ว นอกเสียว่าจะยอมเสียเงินเยอะ เป็นพิเศษ ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีใครกล้าเสี่ยงหรอก”

“ฉันเดาคร่าวๆนะ ถ้าต้องช่วยเธอจริงๆ ถ้าไม่ถึงพันดอลลาร์ ก็ไม่มีทางผูกมิตรกับสำนักงานอัยการ ป้องกันตนเองของญี่ปุ่นได้หรอก!” ศุลกากร และกองกำลัง

พูดมาถึงตรงนี้ เย่เฉินก็เปลี่ยนเรื่องพูด หัวเราะแล้วเอ่ยขึ้นมา ว่า “แต่ว่า! ถ้าแค่แกล้งว่าจะช่วยเธอ แต่ในความเป็นจริงกลับ ไม่ได้อยากให้เธอมีชีวิตรอดจากญี่ปุ่นล่ะ? แบบนั้นต้องไม่ได้จ่าย เงินเยอะๆแบบนี้แน่ๆ คาดว่าคงจะเหมือนเรื่องเล่าซื้อรถเรื่องนั้น ล่ะนะ เงินที่เสียไปเทียบกับเงินที่กำหนดไว้ แม้แต่เปอร์เซ็นต์ เดียวก็ยังไม่ถึงด้วยซ้ำ!

เมื่อได้ยินมาถึงตรงนี้ เบื้องลึกในใจของซูรั่วหลี ก็รู้สึกโดน โจมตีอย่างหนัก มุมมองที่มีพลันทลายลงภายในพริบตา

แม้ว่าเธอไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เย่เฉินพูดมา แต่เธอเองก็ไม่ใช่ คนโง่

เรื่องที่ซูเฉิงเฟิงปองร้ายตัวเอง ตัวเขาก็เป็นคนยอมรับเองกับ ปาก เรื่องนี้จึงคือความจริงไปโดยปริยาย

ดังนั้น เรื่องที่เเฉินเล่ามา รวมไปถึงการคาดเดาที่มีต่อ ตระกูลซู พูดได้เลยว่าเป็นอะไรที่ตรงจุดสุดๆแล้ว

ในความคิดของเธอ เรื่องเล่าและการคาดเดานี้ มัน สอดคล้องกับบริบทของเรื่องนี้โดยสมบูรณ์แบบ
วินาทีนี้ หัวใจเธอดับสลายเหมือนขี้เถ้า น้ำตาที่ไหลออกมา มากมายเมื่อสักครู่ แทบไม่มีไหลออกมาอีก ในวินาทีนี้

เมื่อเย่เฉินเห็นว่าเธอยอมแพ้ไปแล้ว จึงยิ้มออกมาเล็กน้อย แล้วเอ่ยพูดว่า “อยู่ที่นี่นานไม่ได้ เราต้องถือโอกาสช่วงที่กอง กำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่นไม่ทันรู้ตัวหนีออกไปจาก ญี่ปุ่นให้เร็วที่สุด”

พูดจบ เขาก็เรียกลูกเรือบนเรือของตัวเองออกมา แล้วไป ทางเรือของลูกเรือของตระกูล พร้อมเอ่ยสั่งขึ้นมาว่า “พวกนาย พาพวกเขาไปที่ชั้นล่างสุดของเรือ แล้วก็จัดการดาดฟ้าเรือให้ สะอาด “