บทที่ 2043

เย่เฉิน ในตอนนี้ไม่มีแววความหวาดกลัวเลยสักนิด

ไม่ว่าจะเป็นตระกูลเย่ หรือตระกูลซู ก็ไม่สามารถทำให้เขา เกรงกลัวได้ทั้งนั้น

จากความเก่งกาจของเขา ต่อให้ท่ามกลางผู้คนนับหมื่นจะยัง มีคนที่เหนือกว่าซูเฉิงเฟิงและซูโวเต้า ก็ไม่เป็นความสามารถ ของเขาหรอก

เหตุผลที่ยังไม่รีบสำเร็จโทษตระกูลซู เพราะอยากรอจังหวะ เวลา บดขยี้ศักดิ์ศรีของตระกูลซูให้แหลกละเอียด

ไม่ใช่แค่ต้องเก่งกาจกว่าตระกูลซู แต่ต้องมีอำนาจทางด้าน อุตสาหกรรมเหนือกว่าตระกูลซูด้วย ถึงจะสามารถทำให้ตระกูล ซูยอมคุกเข่าแทบเท้าได้อย่างแท้จริง

แต่ว่า ซูรั่วหลีกลับไม่รู้ถึงระดับความคิดที่ลุ่มลึกของเย่เฉินเลย สักนิด

เธอรู้สึกแค่ว่า ความเก่งกาจของผู้ชายคนนี้น่ากลัวจนผิด

ปกติ!

แต่ว่า ถึงจะเป็นอย่างนั้น เขาก็ไม่มีทางสู้ทั่วทั้งตระกูลซูได้ หรอก!

แต่ในใจของซูรั่วหลีรู้ดี พูดอะไรไปตอนนี้ก็คงไม่มีความหมายเวลานี้สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ ตัวเธอจะสามารถหลุดพ้นเงื้อมมือ ผู้ชายน่ากลัวคนนี้ไปได้ยังไง

ซูรั่วหลีไม่ได้กลัวตาย

แต่ว่า เมื่อเธอนึกถึงเรื่องที่ผู้เป็นพ่อทุ่มเททั้งแรงเงิน แรงกาย แรงคนเพื่อช่วยชีวิตตัวเอง ความอยากเอาตัวรอดภายในใจก็ พลับพุ่งถึงขีดสุด

ดังนั้น เธอจึงมองมาที่เย่เฉิน แล้วเอ่ยพูดว่า “ถ้านายปล่อยฉัน ไป ความบาดหมางระหว่างเราก่อนหน้านี้จะถือว่าหายกัน ทั้งหมด ไม่อย่างนั้น คนของตระกูลซูต้องไม่ปล่อยนายเอาไว้ แน่! ”

เย่เฉินยิ้มออกมา “คนของตระกูลซูไม่ปล่อยฉันเอาไว้งั้นเหรอ? ฉันจะบอกเธอตามตรงนะ ต่อให้คนของตระกูลไม่มาหาฉัน ฉันก็จะไปหาพวกเขาเอง!

สีหน้าของซูรั่วหลีซะงักงัน หลุดปากถามออกไปว่า

“นาย…นายมีความแค้นกับตระกูลซูเหรอ?”

เย่เฉินพยักหน้า ใช่! แค้นมากด้วย มากถึงขนาดที่ไม่อยากยืน อยู่บนพื้นโลกเดียวกันเลยล่ะ!!

เบื้องลึกในใจของซูรั่วหลีก็พลันดับวูบไปทั้งดวง

เธอคิดว่าในเมื่อคนตรงหน้าโกรธแค้นตระกูลซูจนถึงขั้นไม่ อยากอยู่ร่วมโลกใบเดียวกัน แบบนั้นเขาก็ไม่น่าจะปล่อยเธอไป อยู่แล้ว
ดูเหมือนวันนี้ชีวิตเธอคงจะจบแค่นี้

คิดมาถึงตรงนี้ เธอก็คิดถึงพ่อที่รอให้เธอกลับไปหา จู่ๆน้ำตา ก็เอ่อคลอ ในดวงตา

จากนั้น เธอก็มองมาที่เยเฉิน เอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “ในเมื่อ ฉันสู้ไม่ได้ อยากจะฆ่าจะแกงยังไงก็แล้วแต่นายแล้วกัน ! ”

เยเฉันยิ้มออกมานิ่งๆ “เธอสบายใจได้ ฉันไม่ฆ่าเธอหรอก

“อะไรนะ?! ” ซูรั่วหลีอุทานอย่างประหลาดใจ “นายจะไม่ฆ่า ฉัน?! ”

เย่เฉินพยักหน้า “เธอมีโทษประหารชีวิตติดตัว แถมตอนนี้ยัง หนีคดีอีก ฉันแค่ส่งเธอให้สำนักงานอัยการญี่ปุ่น พวกเขาก็จะ ตัดสินโทษประหารชีวิตเธอเอง”

พูดมาถึงตรงนี้ จู่ๆเก๋เฉินก็ขมวดคิ้วขึ้นมา จากนั้นก็มองมาที่ ซูรั่วหลีด้วยสายตาเยือกเย็น

เขามองประเมินซูรั่วหลีขึ้นๆลงๆ จากนั้นก็เอ่ยพูดว่า “สํานักงานอัยการญี่ปุ่นแค้นเธอฝังหุ่น ในสถานการณ์อย่างนี้ถ้า ตระกูลซูอยากช่วยเธอก็คงต้องใช้เงินไม่ใช่น้อยๆเลยล่ะว่า ไหม?”