บทที่ 2001

เมื่อซ่งเทียนหญิงรู้ว่า ตอนที่ตระกูลอิโตะจะช่วยเเฉินตามหา ที่อยู่ของซ่งหวั่นถึงอย่างเต็มที่และช่วยตรวจสอบเรื่องราวตั้งแต่ ต้นจนจบ เขาที่อยู่ห่างออกไปสองพันกิโลเมตร ก็ตกใจจนเหงื่อ แตก

บนโลกใบนี้ เดิมทีก็ไม่มีอาชญากรรมที่สมบูรณ์แบบ ตอนนั้น วางแผนที่จะฆ่าซึ่งหวั่นถึง พวกเขาเพียงต้องการเก็บร่องรอยการ ฆาตกรรมเอาไว้ในประเทศญี่ปุ่น ทำให้ทุกคนคิดว่าซึ่งหวั่นถึงถูก ฆาตกรรมที่ประเทศญี่ปุ่น ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับพวกเขา แบบนี้ก็ เพียงพอแล้ว

แต่ทว่า เกิดให้คนรู้ว่าการเสียชีวิตของซ่งหวั่นถึง เกี่ยวข้องกับ พวกเขา ถึงขนาดที่ว่าพวกเขาเป็นคนบงการทั้งหมดอยู่เบื้องหลัง แบบนั้นปัญหาก็จะใหญ่มากขึ้น

ไม่ต้องพูดถึงว่าคุณท่านจะโกรธ กรมบังคับคดีภายใน ประเทศก็ไม่มีทางปล่อยพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะก่อ อาชญากรรมอยู่ในต่างประเทศ แต่สืบสาวราวเรื่องจนถึงแก่นแท้ แล้ว ฆาตกรก็ยังเป็นประชาชนของในประเทศ ก็บังคับใช้ กฎหมายประเทศของตัวเอง

ยิ่งไปกว่านั้น เกิดโลกภายนอกรู้ว่าพวกเขาสองคนพ่อลูกเป็น คนฆ่าซ่งหวั่นถึงตาย ถ้าอย่างนั้นชื่อเสียงของพวกเขารวมทั้งตระ กูลซึ่งทั้งหมดก็ต้องตกต่ำอย่างรุนแรงรวดเร็ว
ถึงเวลานั้น ต่อให้พวกเขาสองคนพ่อลูกจะโชคดีหนีพ้นจาก การต้องโทษของกฎหมาย ก็จะถูกถือว่าเป็นคนเลวที่ทุกคน เกลียดชังตลอดทั้งวัน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซึ่งเทียนหญิงก็ตัดสินใจในทันที และอ้าปาก พูดว่า: “หรง ถ้าหากตอนนี้แกกลับมาในทันที นี่เป็นการบอกให้ เย่เฉินว่าแกมีปัญหาอย่างไม่ต้องสงสัย ถึงเวลานั้นเยู่เฉิน โทรศัพท์หาของแก ด้วยความฉลาดของแก ก็สามารถที่จะ เดาเชื่อมต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ ถึงเวลานั้น แกก็จะลำบากมาก

ซึ่งทรงสะอึกสะอื้นด้วยความวิตกกังวลเล็กน้อย: “พ่อ งั้นพ่อ ว่าตอนนี้ผมควรจะทำยังไงดีอำนาจของตระกูลอิโตะแข็งแกร่ง มาก ด้วยความช่วยเหลือของพวกเขา เรื่องนี้ใช้เวลาไม่กี่วัน ความจริงก็จะปรากฏขึ้นมา ถึงเวลานั้น ผมก็จบเห่แน่!”

ซึ่งเทียนหญิงพูดปลอบใจในทันทีว่า “ทรง แกสงบจิตสงบใจ รอฟังข่าวคราวจากฉัน หลังจากที่ฉันกลับไป ก็จะหาโอกาสเอา ยาให้ปูของแกกิน!”

พูดแล้ว ซึ่งเทียนหมิงแสยะยิ้ม: “ตราบใดที่เปลี่ยนไอ้แก่ให้ กลายเป็นผู้ป่วยโรคอัลไซเมอร์ ฉันก็จะเรียกแกรีบกลับมาจาก ประเทศญี่ปุ่น ด้วยเหตุผลว่าเขาเจ็บป่วยกะทันหัน ด้วยแบบนั้น เย่เฉินก็ไม่ทางสงสัยในตัวแก ถึงเวลานั้นพวกเราอยู่ในประเทศ ขายทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลซึ่งเป็นเงินสดโดยเร็วที่สุด ต่อ จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นดอลลาร์สหรัฐ ก่อนหน้าที่ความจริงของเรื่อง นี้จะปรากฏขึ้นมาทั้งหมด นำทรัพย์สินนับหมื่นล้านดอลลาร์อพยพไปสหรัฐอเมริกาหรือว่าแคนาดา

ซึ่งทรงรีบถามว่า “พ่อ ยานั้นของพ่อ หลังจากที่ไอ้แก่ท่านลง ไปนานแค่ไหนถึงจะมีผลเหรอ?”

ซึ่งเทียนหญิงพูดว่า “ถ้าฉันเพิ่มขนาดยาเพียงเล็กน้อย คาด การณ์ว่าอย่างมากก็ไม่กี่ชั่วโมง คาดการณ์ว่าในคืนนี้ เขาก็จะ กลายเป็นผู้ป่วยโรคอัลไซเมอร์คนหนึ่ง

ข่งหรง ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเล็กน้อย และพูดว่า “ถ้า เป็นอย่างนั้น พรุ่งนี้เช้าผมก็สามารถที่จะบินกลับไปได้แล้วใช่ มั้ย?”

ซึ่งเทียนหญิงคือคำหนึ่ง และพูดว่า “ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี พรุ่งนี้เช้าทุกคนก็จะพบว่าคุณปู่ของแกเป็นโรคอัลไซเมอร์อย่าง กะทันหัน ถึงเวลานั้นฉันก็จะแจ้งให้แกรีบกลับมา ต่อจากนั้นมีฉัน มาสืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูลของตระกูลซง จากนั้นก็สามารถที่ จะรีบเอาทรัพย์สินทั้งหมดออกไปได้แล้ว”

ซึ่งทรงก็ถามว่า “งั้นอาหลายคนของผมจะทำยังไง? พวกเขา ก็จ้องแต่จะเอามรดกอยู่ ไม่มีทางที่จะปล่อยให้พวกเราจัดการ…

ซึ่งเทียนหมิงพูดอย่างเหยียดหยามว่า : “วางใจเถอะ พวกเขา

ตั้งหน้าตั้งตารอที่จะแยกบ้านมานานแล้ว ก่อนหน้านี้ได้แก่

ควบคุมอำนาจของตระกูลซึ่งมาโดยตลอด พวกเขาอยากจะแยก

บ้านก็แยกไม่สําเร็จ ต่อมาไอ้แก่ให้ส่งหวั่นถึงเป็นผู้นำตระกูล

แม้ว่าพวกเขาจะไม่พูดอะไร แต่ในใจก็หงุดหงิดมาก