บทที่ 1998

ข่งทรงโดนเย่เฉินจ้องมองจนรู้สึกร้อนตัว รีบก้มหน้าทันที แสร้งทําเป็นเคารพและพูด:”อาจารย์เย่ ทางฝั่งกรม ตำรวจนครบาล โตเกียวได้ส่งเจ้าหน้าที่จำนวนมากออกไปค้นหา ที่เขตนิทามะโตเกียว แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่พบหวั่นถึงเลย”

ขณะพูด ซึ่งหรง ก็รีบพูดเสริมทันที แต่พวกเรากำลังเพิ่ม กำลังตำรวจเพื่อขยายพื้นที่ในการค้นหามากขึ้น หวังว่าพวกเรา จะหาเบาะแสอันมีค่าได้อย่างรวดเร็ว แน่นอน ถ้าดีที่สุดคือหา หวั่นถึงให้เจอโดยเร็วที่สุด”

เย่เฉิน โบกมือและพูดเบาๆ “ฉันไม่ได้ถามข้อนี้ ฉันถามว่าทาง ฝั่งกรมตำรวจนครบาลโตเกียว ได้ข้อสรุปของเรื่องนี้หรือยัง รถตู้ ตกหน้าผาครั้งนี้ มันเป็นอุบัติเหตุหรือเรื่องบังเอิญ? เป็นอุบัติเหตุ จริงๆ หรือมีคนต้องการลอบสังหารเธอ?”

เมื่อได้ยินคำว่าลอบสังหาร ซึ่งทรงรู้สึกประหม่าขึ้นมาทันที เขารู้สึกว่าแผ่นหลังของตัวเองเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น ยังดีที่ตัว เองใส่เสื้อแจ็กเกต ทำให้มองเห็นได้ยาก

อันที่จริง ทางฝั่งกรมตำรวจนครบาลโตเกียวได้มีข้อสรุปเรื่อง นี้แล้ว พวกเขาคิดว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นการลอบสังหาร เพราะสถาน ที่เกิดเหตุมีคนเก็บกวาดร่องรอยอย่างชัดเจน

แต่ตอนนี้ พวกเขายังหาเบาะแสอะไรไม่ได้เลย
ตอนนี้เเฉินถามเขาตรงไปตรงมา ทำให้ซึ่งทรงยิ่ง กระวนกระวายใจ

เดิมที่เขาคิดว่าเย่เฉินมาญี่ปุ่นแค่คนเดียว ถึงแม้เเฉินจะอยู่ที่ โตเกียวก็คงทำอะไรไม่ได้มากนัก แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยน ไปแล้ว เพราะเยเฉินกับตระกูลอิโตะมีความสัมพันธ์ที่ดีมากๆ ขอ แค่เขาพูดเพียงคำเดียว ตระกูลอิโตะคงหาทุกวิถีทางเพื่อช่วยเขา สืบสวนเรื่องนี้อย่างแน่นอน

ตระกูลอิโตะเป็นตระกูลที่แข็งแกร่งมากๆ ในญี่ปุ่น ถ้าพวกเขา เข้ามาสืบสวนเรื่องนี้ พวกเขาอาจจะใช้วิธีที่ไม่ธรรมดาและ สามารถค้นพบความจริงก่อนตำรวจก็ได้

ซึ่งทรงรู้สึกประหม่ามากๆ และไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของเ เฉินยังไง

ในเวลานี้ เยเฉันก็ถามอีกครั้ง “ทรง ทำไมคุณถึงไม่พูดละ?”

ซึ่งทรงได้สติกลับมาและรีบพูดทันที “เอ่อ อาจารย์เย่ ฉันต้อง ขอโทษจริงๆ เมื่อสักครู่ฉันนึกถึงหวั่นถึง และกังวลเรื่องความ ปลอดภัยของเธอมากๆ ทำให้ฉันคิดฟุ้งซ่าน…”

พูดจบ เขานั่งตัวตรงและพูดตามความจริงว่า “อาจารย์เย่

กรมตำรวจนครบาลโตเกียวสรุปเรื่องนี้น่าจะเป็นการลอบสังหาร

แต่เนื่องจากไม่พบเบาะแสอะไรเลย ดังนั้นต้องรอการสอบสวน

เพิ่มเติมเพื่อหาคําตอบ สำหรับการลอบสังหาร มันก็เป็นเพียง การขาดเดาเท่านั้น”

เย่เฉินพยักหน้าและพูดอย่างเย็นชา: กรมตำรวจนครบาลโตเกียวมีชื่อเสียงโด่งดังว่าเป็นกรมตำรวจที่ไร้ประโยชน์มากๆ ก่อนหน้านี้ความปลอดภัยในโตเกียวแย่มากๆ มีคดีสำคัญเกิด ขึ้นมากมาย กรมตำรวจนครบาลโตเกียวยังไม่สามารถโชคดี พวกนั้นได้เลย ถ้าเรื่องของหวั่นถึงต้องพึ่งพาพวกเขา ไม่รู้ว่าต้อง รอถึงชาติไหน”

หลังจากนั้น เย่เฉินไปที่อิโตะนานาโกะ และพูดกับซึ่งทรง ว่า”ทรงวี่ คุณนานาโกะกับฉันสนิทกันมาก และฉันกับตระกูลอิ โตะก็มีความสัมพันธ์ที่ดีด้วย ความแข็งแกร่งและอิทธิพลของ ตระกูลพวกเขาที่อยู่ในญี่ปุ่น ฉันเชื่อว่าคุณก็น่าจะรู้ เมื่อมีความ ช่วยเหลือจากคุณนานาโกะ ฉันเชื่อว่าพวกเราสามารถค้นหาหวั่น ถึงให้เจอและน่าจะเร็วกว่ากรมตำรวจนครบาล โตเกียวอย่าง แน่นอน

อิโตะนานาโกะพูดด้วยความเคารพว่า “เย่เฉินซังโปรดวางใจ ขอเพียงคุณพูดออกมา ทุกคนในตระกูลอิโตะจะเชื่อฟังคำสั่งของ คุณ!

คำพูดของนานาโกะ ทำให้ส่งหรงหวาดกลัวมากๆ

เขารู้ดีถึงความแข็งแกร่งและอิทธิพลของตระกูลตระกูลอิโตะ ถึงแม้พวกเขาอาจจะหาซึ่งหวั่นถึงที่ยังรอดชีวิตไม่ได้ แต่พวกเขา ต้องหาความจริงเรื่องนี้ได้อย่างแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อสักครู่ตระกูลอิโตะได้ส่งเครื่องบินจำนวน มากไปรับตัวเองอย่างอลังการ แค่นี้ก็เห็นได้ชัดแล้วว่าตระกูลอิ โตะให้ความสำคัญกับคำสั่งของเยเงินอย่างมาก
เมื่อเป็นเช่นนี้ก็เห็นได้อย่างชัดเจน เมื่อเยเฉันเอ่ยปากขอ ความช่วยเหลือ ตระกูลอิโตะต้องทำอย่างสุดความสามารถเพื่อ ค้นหาข่งหวั่นถึงและสืบหาความจริงของเรื่องนี้

เมื่อถึงเวลานั้น ฉันคงจบเห่แน่ๆ…

ในเวลานี้ ซึ่งทรงรู้สึกสิ้นหวังมากๆ

และหน้าผากของเขาก็เต็มไปด้วยเหงื่อเล็กๆ

เย่เฉินมองเห็นท่าทางและปฏิกิริยาทุกอย่างของเขา และเขาก็ มั่นใจมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งทรงต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้อย่าง แน่นอน!