บทที่ 1984

และผู้หญิงพวกนั้นที่ชอบเขา ต่างก็เป็นผู้หญิงที่สวยมากๆ

ไม่ต้องพูดถึงผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าอย่างอิโตะนานาโกะที่สุภาพ เรียบร้อยและเป็นกุลสตรี อยู่ในเมืองจินหลังยังมีฉันเอ้าเสงี่ยนข องตระกูลฉิน และยังมีเฉินเสี่ยวจาวที่อยู่ข้างๆหมอเทพซื้อด้วย ทุกคนต่างเป็นผู้หญิงที่สวยมากๆ

แต่ใครก็มองไม่ออก พวกเธอสองคนหลงใหลในตัวเย่เฉิ นมากๆ?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอมองดวงตาของเยเฉิน และเธอก็รู้สึกกับ แค้นใจเล็กน้อย ในเวลาเดียวกัน เธอก็ถอนหายใจ “คนสารเลว ฉันไม่รู้จริงๆว่าคุณมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงด้านนอกพวกนี้อยู่ที่ คน มีผู้หญิงมากมายชอบคุณ หนี้ความรักเยอะขนาดนี้ ฉันจะดูสิ ว่าคุณจะคืนหนี้ความรักพวกนี้ยังไง…

ในขณะนี้ นางาฮิโกะอิโตะที่อยู่ข้างๆ ต้องการประจบเย่เฉิน เอ่ยปากพูดกับซึ่งหวั่นถึงว่า “คุณซ่ง ฉันกับวาตานาเบะชินอิจิที่ เป็นประธานบริษัทนิปปอนสตีสนิทกันมาก คุณก็น่าจะรู้เรื่องนี้ หลังจากเรื่องนี้ถูกตรวจสอบจนกระจ่างแล้ว และจับตัวฆาตกรมา ลงโทษได้แล้ว ถ้าคุณยังต้องการร่วมมือกับบริษัทนิปปอนสตี ฉัน สามารถช่วยติดต่อให้พวกคุณ เมื่อถึงเวลานั้นฉันจะช่วยคุณ เจรจาเงื่อนไขความร่วมมือให้ได้มากที่สุด”

ซึ่งหวั่นถึงซาบซึ้งมากๆและพูด “ต้องขอบคุณ คุณอิโตะมากๆ…”

นางาฮิโกะอิโตะพูดอย่างจริงจัง “คุณซ่ง คุณเย่ช่วยตระกูลอิ โตะของฉันไว้มาก พูดได้ว่า ตอนนั้นถ้าไม่มีคุณเย่ช่วยเหลือ ตระ กูลอิโตะของฉันคงโดนฆ่าล้างตระกูลไปแล้ว!”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ นางาฮิโกะอิโตะถอนหายใจและพูด:”คุณเข่ มีพระคุณกับพวกเรามากๆ เมื่อคุณเป็นเพื่อนของเขา ก็เหมือน คุณเป็นเพื่อนกับตระกูลอิโตะ การช่วยเหลือเพื่อน เป็นสิ่งที่พวก เราควรทํา”

หลังจากตระกูลมัตสึโมโตะโดนฆ่าล้างตระกูลเนื่องจากลักพา ตัวคุณชายและคุณหนูของตระกูลซู นางาฮิโกะอิโตะมักจะรู้สึกว่า ตัวเองโชคดีมากๆ

ตอนนี้ ตระกูลมัตสึโมโตะตั้งใจจะฆ่าคุณชายและคุณหนูของ ตระกูลซ จากนั้นก็ใส่ร้ายป้ายสีให้ตัวเอง ถ้าไม่ใช่เย่เฉิน ตระกูล ที่โดนฆ่าล้าง ต้องเป็นตระกูลอิโตะอย่างแน่นอน

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่เย่เฉินเคยช่วยชีวิตอิโตะนานาโกะไว้ ดังนั้นนางาฮิโกะอิโตะให้ความเคารพกับเขามากๆ

เมื่อเห็นว่าซึ่งหวั่นถึงเป็นเพื่อนของเขา แน่นอนว่าพวกเขาก็ให้ เกียรติเย่เฉินและให้ความช่วยเหลือซึ่งหวั่นถึง

เรื่องนี้ เย่เฉินที่อยู่ข้างๆก็มองออก

เขาก็อดไม่ได้ที่จะคิดในใจ “คิดไม่ถึงจริงๆ หลังจากที่นางา โกะอิโตะบาดเจ็บแล้ว นิสัยของเขาเปลี่ยนไปมาก การกระทำต่างๆของเขาดีกว่าเมื่อก่อนเยอะ”

www

หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ

ซึ่งหวั่นถึงที่ไม่ได้พักผ่อนมาทั้งคืน เธอเดินตามอิโตะนานา โกะไปยังห้องพักของตระกูลอิโตะ

ถึงแม้เธอจะเคยทานยาที่เยเฉันมอบให้เธอ และร่างกายของ เธอก็แข็งแรง แต่ความตึงเครียดและความเมื่อยล้าทางจิตใจ ไม่ใช่สิ่งที่ยาสามารถช่วยได้

ดังนั้น เธอจึงนอนอยู่บนทาทามิสไตล์ญี่ปุ่น ผ่านไปไม่นานก็ นอนหลับสนิท

ในเวลานี้ หลังจากที่นางาฮิโกะอิโตะคุยเป็นเพื่อนเเงินสัก พัก เขาก็กล่าวคำขอโทษว่า “คุณเย่ ต้องขอโทษจริงๆ ตั้งแต่ฉัน ผ่านการผ่าตัดมา ร่างกายของฉันค่อนข้างอ่อนแอ เนื่องจากวันนี้ ตื่นเช้าด้วย ทําให้ร่างกายของฉันไม่ไหวแล้ว ฉันต้องกลับไปพัก ผ่อนแล้ว ถ้าคุณต้องการอะไร ก็บอกฉันได้ตามตรง หรือบอกนา นาโกะก็ได้”

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆและพูดว่า “คุณอิโตะ กลับไปพักผ่อนได้ เลย”

นางาฮิโกะอิโตะยกมือทำความเคารพอย่างอ่อนแรง และพูด กับเอมิอีโตะ:”เอมิ ส่งฉันกลับไปพักผ่อนที่ห้องหน่อย” เอมิอีโตะรีบพูดทันที “ได้ค่ะ โอนิจัง!”
โอนิจัง คือ าเรียกพี่ชายในภาษาญี่ปุ่น

สังคมญี่ปุ่นมีการแบ่งฐานะที่ชัดเจน ดังนั้น เมื่ออยู่ต้องหน้า บุคคลภายนอก เอมิอีโตะจะปฏิบัติต่อนางาฮิโกะอิโตะด้วยความ เคารพ เหมือนกับลูกสาวปฏิบัติต่อพ่อ

จากนั้น เอมิอีโตะก็พูดกับเย่เฉินด้วยความรู้สึกผิด “คุณเข่ต้อง ขอโทษจริงๆ ร่างกายของ โอนิจังได้รับบาดเจ็บสาหัสมากๆ ร่างกายของเขาอ่อนแอมากๆ คุณหมอบอกว่าต้องให้เขาพักผ่อน มากๆ ต้องขอโทษจริงๆ…”

เย่เฉินพยักหน้าและพูด “คุณผู้หญิงอิโตะพาคุณอิโตะกลับไป พักผ่อนเถอะ ถ้าฉันจัดการเรื่องนี้เสร็จ ฉันจะช่วยรักษาคุณอิโตะ ตอนนี้ฉันอาจจะไม่สามารถทำให้ขาที่โดนตัดไปงอกออกมาใหม่ แต่อย่างน้อยฉันสามารถทำให้ร่างกายของเขากลับมาแข็งแรง เหมือนเดิมได้ และอาจจะแข็งแรงกว่าเมื่อก่อนด้วย”