บทที่ 1863

เย่เฉินได้ฟังเสียงของหงห้าออก ผ่านทางลำโพงของระบบ อินเตอร์คอมแล้ว

เขาคิดไม่ถึงว่า หงห้าจะมาหาตนเองถึงบ้าน ในเวลานี้ อีกทั้ง ฟังความหมายจากในคำพูดของพ่อตา ดูเหมือนยังไม่ใช่แค่เขา คนเดียว

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงลุกยืนขึ้นพร้อมกับเอ่ย “พ่อ ผมไปเปิดประตู ก็แล้วกันครับ”

เซียวซูหนเอ่ยถามขึ้นด้วยความตกใจ “เก๋เฉิน ที่มาคงจะ ไม่ใช่คนใหญ่คนโตที่มาให้คุณดูฮวงจุ้ยเหล่านั้นหรอกมั้งคะ?”

เย่เฉินหัวเราะพร้อมกับเอ่ย “เป็นพวกเขาอย่างแน่นอน มีแต่

พวกเขาถึงใส่ใจเรียกผมว่าอาจารย์เย

เซียวซูหนสายศีรษะอย่างจนปัญญา เอ่ยแซวว่า “ยังจะอาจาร ย์เย่ ฉันว่าคุณคือนักล่อลวงเยยังพอไปกันได้หน่อย

เย่เฉินยักคิ้วเล็กน้อย “สามารถล่อลวงจนคนอื่นเชื่อและ เลื่อมใส ก็เป็นความสามารถอย่างหนึ่ง

พูดจบ เขาก็ก้าวขาออกนอกประตู ผ่านลานหน้าบ้านมาถึงยัง ด้านหน้าประตู

ประตูใหญ่เปิดออก เย่เฉินถูกฉากที่อยู่ตรงหน้าทำให้ตกตะลึงจนตาค้างไปในทันที

ที่แท้หน้าประตูไม่ใช่แค่หงห้า เฉินจือข่าย ฉินกาง หวังเจิ้งกาง รวมไปถึงเว่ยเลี่ยง

ฉินทางยังพาฉันเอ้าเสงี่ยนและฉันเอ้างมาด้วย

หวังเจิ้งกางยังพาหวังเหวินเฟยกับหวังเหวินข่ายมา

คุณท่านซึ่งที่ใบหน้าแดงชุ่มชื่นและเป็นมันวาว คิดไม่ถึงว่าก็จะ มาด้วยกันกับซ่งหวั่นถึงและซ่งทรง

คุณท่านซื้อ ซื้อเทียนที่ดูแข็งแรงมีชีวิตชีวา ก็พาหลานสาว เฉินเสี่ยวจาวมายืนอยู่ที่ข้างกายคุณท่านซึ่ง

ก็แม้แต่หลี่ไท่หลายผู้ที่รวยที่สุดในเมืองไห่ ก็พาจ้าวเท้าเพื่อน สนิทที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของเเฉินในปีนั้น รีบตามมาด้วย กัน และจ้าวเจ้า ตอนนี้คือคนขับรถและผู้ช่วยของหลไม่หลาย เงินเดือนต่อปีหลักล้าน ได้กลายเป็นคนดังที่อยู่ข้างกายของหลี่ ไปหลาย

คนมากมายขนาดนี้ ทั้งหมดขับรถใหญ่ๆเล็กๆหลายสิบคัน ทําเอาถนนขนาดใหญ่ ที่หน้าประตูTomson Riviera โครงการA ถูกจอดเต็มไปหมด

เย่เฉินทางนี้ยังไม่ได้สติกลับคืนมา ทุกคนก็ชูมือคารวะ เรียก อย่างเคารพนบนอบไปทางเย่เฉินในเวลาเดียวว่า “สวัสดีครับอา จารย์เย่! ”

เสียงพร้อมเพรียงกันของคนมากมายขนาดนี้ คนของทั้งเขตคฤหาสน์ต่างก็พากันช็อกไม่หยุด คนจํานวนไม่น้อยเดินออกนอก ระเบียงเพื่อตรวจสอบดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

ตอนที่พวกเขาเห็นรถหรูระดับสุดยอดหลายคันขนาดนี้ คน ใหญ่คนโตของเมืองจินหลังรวมไปถึงเมืองไห่รวมตัวอยู่หน้า ประตูคฤหาสน์A05มากมายขนาดนี้ แต่ละคนต่างก็ตกตะลึงจน ตาค้าง!

ในเวลานี้ นายหญิงใหญ่เซียวที่หิวมาทั้งคืนได้ยินเสียงการ เคลื่อนไหว ก็รีบมาถึงระเบียงชั้นสอง

ระเบียงชั้นสองอยู่ในห้องที่เซียวฉางเฉียนและเซียวไม่หลงพัก อาศัย เซียวเวยเวยและเฉียนหงเล่นในเวลานี้ก็อยู่ที่นี่ดูแลพวก เขา ได้ยินการเคลื่อนไหวที่ด้านนอก เซียวเวยเวยกับเฉียนหงเ นก็นำนายใหญ่หญิงไปก่อนหนึ่งก้าวมาถึงบนระเบียงดูให้ ชัดเจน

หลังจากที่เห็นว่าหน้าบ้านของเยเฉินมีคนใหญ่คนโตมากมาย ขนาดนี้มาถึง สีหน้าของเซียวเวยเวยและเฉียนหงเช่นจะให้ไม่น่า ดูเท่าไหนก็ไม่น่าดูเท่านั้น

ในเวลานี้ นายใหญ่หญิงก็เดินขึ้นมา เอ่ยถามด้วยความ ประหลาดใจ “ทำไมรถมากมายขนาดนี้? ทำอะไรกันนะ?

เฉียนหงเป็นเอ่ยขึ้นอย่างอิจฉาตาร้อน “ไม่เห็นหรอคะ? ต่างก็ ไปสวัสดีปีใหม่ให้กับบ้านเยเฉิน ในนั้นมีคนใหญ่คนโตไม่น้อย เมื่อครู่นี้ฉันมอง ดูเหมือนก็มีคุณท่านจากตระกูลข่ง ยังมีหลไม่ หลายผู้ที่รวยที่สุดในเมืองไ
เซียวเวยเวยเอ่ยด้วยดวงตาที่ร้อนผ่าว “ฉันมองเห็นหวังเจิ้ งกางแล้ว ยังมีพี่เหวินเฟย…”

หวังเหวินเฟย ในตอนแรกที่สุด ก็คือคู่หมั้นของเซียวเวยเวย ตอนนั้น เย่เฉินยังคงเป็นยาจกในสายตาของทุกคน หวังเหวิน เฟยคือว่าที่ลูกเขยที่ดีที่ทั้งตระกูลเซียวต่างพึงพอใจ

เซียวเวยเวยเห็นอยู่ว่าตัวเองกำลังจะแต่งเข้าตระกูลหวัง ทุก วันก็คือเย่อหยิ่งจนไม่เป็นสภาพ

เซียวเวยเวย ในตอนนั้น กำลังตกอยู่ในสถานะจุดสูงสุดของ ชีวิตที่เป็นไปตามความปรารถนา

แต่ว่า หลังจากไม่เท่าไร หัวหน้าตระกูลหวัง หวังเจิ้งกาง ก็ ยกเลิกการหมั้นหมายของเซียวเวยเวยกับหวังเหวินเฟยทิ้ง