บทที่ 1855

เย่เฉินประหลาดใจกับวิธีการเอาชนะทางจิตวิญญาณของหม่า หลัน ในเวลาเดียวกัน ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกสำหรับการ แก้ไขปัญหาที่ประสบความสำเร็จในเรื่องนี้

ก่อนหน้านี้สิ่งที่เขากังวลมากที่สุด ก็คือเยฉางหมิ่นจะเปิดเผย ตัวตนของเขา เนื่องจากสไตล์การแสดงออกของอาคนนี้ของเขา ก็หยิ่งผยองเป็นอย่างมาก ไม่แน่หัวร้อน ในชั่วขณะ ก็เปิดเผยตัว ตนของตระกูลเย่ออกมา

โชคดีที่เยฉางหมิ่นเลือกทางผิดในทันทีที่มาถึง เธอใช้วิธีการ คาดไม่ถึงโดยการเขียนเช็คหนึ่งร้อยล้านให้หม่าหลัน ทำให้หม่า หลันจัดให้เธออยู่ในประเภทคนหลอกลวง ในทันที

และธนาคารซิตี้แบงค์สี่ค่นี้ ก็เสียดแทงบาดแผลความเจ็บ ปวดที่ลึกที่สุดภายในใจของหม่าหลัน ดังนั้นหม่าหลันก็ใช้วิธี การกำลังอาวุธตอบโต้การใช้เงินฟาดหัวของเยฉางหมิ่นในทันที เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เย่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตลก

อาคนนี้ของตัวเอง อยู่ในเย่นจึงใช้ชีวิตที่มีเกียรติมั่งคั่งและ ร่ำรวยมาหลายปีขนาดนี้ เดินไปถึงไหนก็มีแต่คนนับหน้าถือตา แต่เธอคงจะคิดไม่ถึงว่า ตัวเองที่เป็นฮีโร่มาโดยตลอด จะถูก ทําลายในเมืองจินหลิง

ยิ่งไปกว่านั้น ยังถูกทำลายด้วยเงื้อมมือของหม่าหลัน
คิดดูแล้ว ครั้งนี้ก็น่าจะให้บทเรียนกับเธอสักเล็กน้อยอย่าง แน่นอน

เยเฉันกำลังคิดอยู่ ทันใดนั้น โทรศัพท์ก็ได้รับข้อความแชท เขามองแวบหนึ่ง เป็นวิดีโอที่หงห้าส่งมา ภาพขนาดย่อของวิดีโอ สามารถมองออกว่าเป็นห้องเล็กที่เก่าทรุดโทรม ยิ่งไปกว่านั้นอา เยฉางหมิ่นก็ยืนอยู่หน้ากล้องด้วยใบหน้าที่ขมขื่น

เขารู้ว่า หงห้าน่าจะจัดการกับเธอเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นก็ลุกขึ้น ในทันที มาถึงในห้องน้ำแล้วกดดูวิดีโอ

วิดีโอเริ่มเล่น เสียงของหงห้าดังมา: “อาจารย์เย่ คุณดูหน่อย นี่คือห้องที่จัดเตรียมไว้ให้อาของคุณ! อยู่ในกระท่อมของหมู่บ้าน ชุมชน!”

ในวิดีโอ เป็นห้องเล็กประมาณไม่เกินยี่สิบตารางเมตร ห้อง เก่าทรุดโทรมมาก นอกจากเตียงหนึ่งเตียงตู้เสื้อหนึ่งตู้กับโต๊ะ ทำงานหนึ่งตัวและเก้าอี้หนึ่งตัว แทบจะไม่มีของอย่างอื่นอีกเลย

ถึงแม้สภาพบ้านที่สร้างเองแบบนี้จะไม่ค่อยดีนัก แต่ก็มีข้อดี ตรงที่ว่าเจ้าของบ้านทำห้องน้ำแยกไว้ให้แต่ละห้อง แบบนี้อย่าง น้อยก็ไม่ต้องเข้าแถวเข้าห้องน้ำสาธารณะ

อย่างไรก็ตามห้องน้ำก็ดูธรรมดามาก ทั้งเล็กทั้งทรุดโทรม ยิ่ง ไปกว่านั้นมืดเป็นอย่างมาก

สําหรับชักโครก ไม่มีอย่างแน่นอน สิ่งที่เจ้าของบ้านจัดสรรคือ ส้วมนั่งยองราคาถูกเป็นอย่างมาก
เยฉางหมิ่นยืนอยู่กลางห้องด้วยใบหน้าที่หดหู่ และพูดด้วย ความโกรธเคืองอย่างไม่มีอะไรเทียบได้ว่า: “แกให้เเฉินดูสิ ที่ เก่าทรุดโทรมแบบนี้จะอยู่ได้ยังไง!

หงห้าถ่ายวิดีโอไปด้วย พูดด้วยเสียงเย็นชาไปด้วยว่า “ทำไม จะอยู่ไม่ได้? เมื่อก่อนนี้ขนาดสถานที่ก่อสร้างอาจารย์เยก็อยู่มา หลายปี สภาพแย่กว่านี้มาก อาจารย์เยก็สามารถอยู่ได้ ทำไม คุณจะอยู่ไม่ได้?”

เยฉางหมิ่นโกรธจนตั้งอารมณ์ไว้ไม่ได้ “แกอย่าเอาฉันไป เปรียบเทียบกับเขา! ฉันมีชีวิตอยู่มาสี่สิบกว่าปี ไม่เคยมีชีวิตที่ ลําบากมาก่อนสักวัน!”

หงห้าแสยะยิ้มพูดว่า “งั้นก็ยินดีกับคุณด้วย ตั้งแต่วันนี้ เป็นต้นไป ทัวร์ฝันดีเจ็ดของคุณกำลังจะเริ่มแล้ว ไม่เคยใช้ชีวิตที่ นําบากมาก่อนไม่ใช่เหรอ? อีกเจ็ดวันข้างหน้า ทำให้คุณได้ใช้ ชีวิตครั้งเดียวอย่างเพียงพอ!

หลังจากที่พูดจบ หงห้าก็พูดว่า “อาจารย์เย่ คุณดูสภาพ แวดล้อมนี้ คุณพอใจมั้ย? ถ้าคุณรู้สึกว่าสภาพนี้ยังค่อนข้างดีกว่า งั้นผมก็จะหาที่ที่แย่ยิ่งกว่า!”

เมื่อเย่เฉินเห็นที่นี่ อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

แม้ว่าเขาจะอายุไม่มากนัก แต่ผ่านการฝึกฝนความยาก ลำบากมาหลากหลาย หลังจากที่พบกับผู้คนมากมายทุกประเภท เขารู้จักความเป็นมนุษย์มากกว่าคนส่วนใหญ่

ดังนั้น เขาจึงชอบลงโทษคนชั่วร้าย จากรากเหง้าของความเป็นมนุษย์มากที่สุด

ตัวอย่างเช่นเว่ยหย่งเจิ้งของบริษัทผลิตยาเว่ยชื่อ ตลอดชีวิตที่ ดูถูกแม่ที่เกิดใต้ภูเขาฉางไปของเว่ยเลี้ยงคนนั้น ทำให้คนอื่น เสียใจไม่ว่า ยังถ่วงเวลาคนอื่นไปตลอดชีวิต สิ่งที่เกลียดยิ่งกว่า คือ ถ่วงเวลาคนอื่นก็ช่างเถอะ คนอื่นเขาก็เสียชีวิตไปแล้ว เขายัง ปล่อยการวิพากษ์วิจารณ์อย่างเต็มที่ คนแบบนี้ จากรากเหง้าของ ความเป็นมนุษย์ก็ชั่วช้า

ในเมื่อเป็นแบบนี้ การปล่อยให้เขาปักหลักอยู่ใต้ภูเขาฉางไป ไปตลอดชีวิต ก็เป็นวิธีการลงโทษที่ดีที่สุด

ในเวลาเดียวกันก็เป็นวิธีการชดใช้ที่ดีที่สุดของเขาด้วย