บทที่ 1838

อู่ตงไห่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ไม่มีอะไรที่เข้าใจผิด ฉันก็แค่ เสียความเชื่อมั่นต่อพวกคุณทั้งครอบครัวไปหมดแล้ว ดังนั้นก็ไม่ ได้คาดหวังว่าพวกคุณจะสามารถช่วยฉันทำอะไรได้ ในเมื่อเป็น แบบนี้แล้ว ไม่รีบถอนการลงทุนยังจะรออะไรอยู่?

นายหญิงใหญ่เซียวอ้อนวอนด้วยความสงสารในทันที “ประธาน! ใช่เรื่องที่ลูกชายและหลานชายของฉันทำในวันนี้ หรือเปล่า ทำให้คุณรู้สึกไม่ค่อยพอใจ? ถ้าทำได้ไม่ดีพอ คุณแค่ บอกมา ครั้งหน้าฉันจะให้พวกเขาแก้ไขให้ดีขึ้น คุณได้โปรดให้ โอกาสตระกูลพวกเราอีกสักครั้งเถอะ!”

อู๋ตงไห่พูดอย่างหงุดหงิดว่า “ฉันให้โอกาสพวกคุณแล้ว แต่ สิ่งที่สำคัญคือพวกคุณไม่ได้เรื่อง ดังนั้นตอนนี้ก็ไม่ต้องวิ่งมา ขอร้องฉันอีกแล้ว”

ในใจของนายหญิงใหญ่เซียวหมดหวังอย่างไม่มีอะไรเทียบได้ จู่ๆก็นึกถึงเรื่องของคฤหาสน์ ก็รีบถามว่า: “ประธาน เรื่อง คฤหาสน์ ตอนนั้นพวกเราได้ทำข้อตกลงกันไว้แล้ว คุณตกลงที่จะ ให้พวกเรายืมอยู่อาศัยสิบปีก่อน เรื่องนี้คุณเปลี่ยนใจไม่ได้นะ ไม่อย่างนั้นพวกเราทั้งครอบครัวก็จะต้องนอนข้างถนน

อู๋ตงไห่แสยะยิ้ม: “คฤหาสน์แน่นอนว่าสามารถยืมให้พวกคุณ อยู่อาศัยได้ในช่วงระยะเวลาหนึ่ง แต่ว่า คุณต้องพูดกับลูกชาย ของคุณให้ชัดเจน ถ้าหากเขากล้าที่หย่ากับเฉียนหงเล่น งั้นฉันก็จะขับไล่พวกคุณทั้งครอบครัวออกไปทันที!!

นายหญิงใหญ่เชี่ยวพูดอย่างโกรธเคือง “ประธานอู่ ตอนนี้ คุณก็ไม่ต้องใช้พวกเราจัดการกับเย่เฉินแล้ว ทำไมยังต้องให้ ลูกชายของฉัน อยู่กับเฉียนหงเป็นผู้หญิงสกปรกคนนั้นต่อไป ด้วย? คุณก็รู้ สิ่งที่ผู้ชายเกลียดมากที่สุดคือถูกผู้หญิงของตัวเอง สวมเขาให้ ตราบใดที่เฉียนหงเล่นยังอยู่ ลูกชายของฉันก็ไม่มีวัน ผ่านอุปสรรคนี้ไปได้…

อู๋ตงไห่พูดอย่างเหยียดหยามว่า: “ลูกชายของคุณจะผ่าน อุปสรรคนี้ได้หรือไม่ ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน ฉันปกป้องเฉียนหงเย นอย่างแน่นอน ถ้าคุณไม่ยินยอม สามารถที่จะย้ายออก จาก Tomson Rivieraได้ในทันที เก็บคฤหาสน์ไว้ให้เฉียนหงเ นอยู่”

เมื่อนายหญิงใหญ่เซียวได้ยินแบบนี้ ก็ตระหนักในทันทีว่า ตัว เองไม่สามารถที่จะพูดอะไรมากนักอีกแล้ว ถ้าหากยังคงพูดกับ คงไม่ต่อไป อาจจะไม่สามารถรักษาสิทธิ์ที่จะอาศัยอยู่ใน คฤหาสน์ได้ด้วยซ้ำ

นายหญิงใหญ่เซียวเคยสัมผัสกับประสบการณ์การนอนข้าง ถนน ดังนั้นเธอไม่อยากมีชีวิตที่ลำบากแบบนั้นอีกแล้ว

เธออดไม่ได้ที่จะแอบพูดในใจว่า: “ตราบใดที่สามารถรักษา สิทธิ์ที่จะอาศัยอยู่ในคฤหาสน์Tomson Rivieraได้ แม้ว่าบนหัว ของลูกชายจะมีเขาอยู่ตลอด ฉันก็สามารถยอมรับได้ ฉันอายุ มากขนาดนี้แล้ว อยู่ได้อีกไม่กี่ปีแล้ว อีกไม่กี่ปีข้างหน้าที่เหลืออยู่ไม่อยากทนลําบากแบบนั้นอีกต่อไปแล้ว!”

ดังนั้น เธอทําได้เพียงกัดฟันรับปาก และพูดว่า: “ประธาน คุณสบายใจได้! ฉันจะให้เฉียนหงเป็นอยู่ในตระกูลเซียวอย่าง แน่นอน!”

อู่ตงไห่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ถือว่าคุณมีความเข้าใจ จาก นี้ไปก็ไม่ต้องโทรศัพท์มารบกวนฉันแล้ว”

นายหญิงใหญ่เซียวรีบถามว่า “ประธาน คุณอย่าเพิ่งรีบวาง สาย ฉันยังมีเรื่องหนึ่งที่อยากขอความช่วยเหลือจากคุณ…

“คุณพูดมา”

นายหญิงใหญ่เซียวรีบพูดว่า “ลูกชายและหลายชายของฉัน ได้รับบาดเจ็บสาหัสทั้งคู่ ตอนนี้ไม่มีเงินรักษา รบกวนคุณยืมเงิน ให้พวกเราไม่กี่แสนช่วยยามฉุกเฉินได้มั้ย?”

“ให้คุณยิ้มไม่กี่แสนเหรอ?”ตงไม่พูดอย่างเหยียดหยามว่า “คุณอย่าลืมว่า บริษัทเชียวชื่อของพวกคุณยังเป็นหนี้ฉันหลาย สิบล้าน ในเวลาแบบนี้ยังหน้าด้านมาขอยืมเงินกับฉัน นี่หน้าของ คุณด้านมากแค่ไหนกันแน่?

นายหญิงใหญ่เซียวร้องไห้และพูดว่า “แต่ลูกชายและหลาน ชายของฉันก็ล่าช้าไม่ได้แล้วนะ…

อู่ตงไห่พูดว่า “ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาพ้นขีดอันตรายแล้ว เผือกก็เข้าแล้ว คุณสามารถรับเขากลับไปค่อยๆรักษาที่บ้านได้ แล้ว”
นายหญิงใหญ่เชียวพูดอย่างสะอึกสะอื้นว่า “แต่ตอนนี้พวก เขาทั้งสองไม่สามารถดูแลตัวเองได้ จ้างพยาบาลพิเศษอะไรพวก นี้ยังต้องใช้จ่ายเงินไม่น้อย…

อู่ตงไห่ยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า “เรื่องนี้ คุณไม่ต้องเป็นห่วง ค่า รักษาพยาบาลของพวกเขา ฉันจะบอกกับทางโรงพยาบาลว่า พวกคุณไม่ต้องจ่ายแล้ว พวกคุณสามารถพาพวกเขาสองพ่อลูก กลับไปได้ตลอดเวลา นอกจากนี้ ฉันได้จัดเตรียมผู้ช่วยให้คุณ สามคนแล้ว คุณรอเดี่ยว ถึงเวลาทั้งสามคนนี้จะช่วยคุณเป็น อย่างดี”

ในขณะนั้นนายหญิงใหญ่เซียวสัมผัสได้ถึงความเป็นมนุษย์อัน ริบหรี่ในตัวของอู่ตงไห่ และคิดในใจว่า “ไม่ว่ายังไง ประธาน เขายังเก็บคฤหาสน์ให้พวกเราอยู่อาศัย ยังจัดเตรียมผู้ช่วยสาม มาให้ก็ถือว่าไม่เลวแล้ว ครั้งนี้บางทีอาจจะโกรธจริงๆ ดังนั้นถึง ได้ตัดสินใจถอนการลงทุน บางทีเดี๋ยวอารมณ์ดีขึ้นมา ไม่แน่ก็จะ ลงทุนกับตระกูลเซียวใหม่!!

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ นายหญิงใหญ่เชียวรีบพูดด้วยความซาบซึ้ง ว่า: “งั้นก็ขอบคุณมากจริงๆ!