ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1801



บทที่ 1801

ภายใต้คำสั่งของเย่เฉิน ทำให้ทุกคนในโลกใต้ดินของเมืองจี นหลิงถูกส่งตัวออกไปทันที

ท่านหงห้าถึงกับเดินไปตามถนนด้วยตัวเอง และหาเบาะแส

ของหม่าหลันพร้อมกับลูกน้องของตัวเอง

ในเวลานี้ เซียวไห่หลงไม่รู้เรื่องพวกนี้

ตอนนี้เขาแค่อยากจะแก้แค้นหม่าหลัน จากนั้นส่งตัวเธอไปที่ เหมืองถ่านหิน เพื่อเป็นแรงงานไปตลอดชีวิต ทำอย่างนี้ไม่ เพียงแค่ลดความเย่อหยิ่งของเเฉินกับเซียวซูหน แต่ยัง สามารถแก้แค้นให้ตัวเองและแม่ด้วย

เซียวฉางเฉียนก็ตื่นเต้นมากๆเช่นกัน

ความเกลียดชังที่เขามีต่อหม่าหลัน มันได้มาถึงจุดสูงสุดนาน

แล้ว

เย่เฉินและคนในครอบครัวทั้งหมดสี่คน เขาเกลียดชังหม่า หลันที่สุด!

เหตุผลที่เขาเกลียดชังหม่าหลันมากๆนั้น ส่วนใหญ่เป็นเพราะ หม่าหลันทำให้เฉียนหงเย็นถูกส่งตัวไปที่เหมืองถ่านหินดำ เฉียน หงเย่นยังตั้งครรภ์ในเหมืองถ่านหินและแพร่เชื้อกามโรคให้ ตัวเองอีกด้วย
แค่นี้ยังไม่เท่าไร แต่หม่าหลั่นยังแขวนหมวกสีเขียวที่มีความ หมายว่าถูกสวมเขาหลายสิบใบไว้บนผนังเพื่อเยาะเย้ยตัวเอง ทำให้ตัวเองไม่สามารถลืมความเจ็บปวดที่เฉียนหงเป็นทำไว้ ทำให้ตัวเองรู้สึกโดนสวมเขาตลอด ความแค้นนี้ เวลายิ่งผ่านไป ก็ยิ่งเพิ่มขึ้น มันกลายเป็นความแค้นที่อยู่ร่วมโลกเดียวกันไม่ได้ อีกแล้ว!

พ่อและลูกในเวลานี้ ร่วมกันสมรู้ร่วมคิด เพื่อจับตัวหม่าหลัน และเยฉางหมิ่นไปที่โกดังร้าง ในเขตชานเมือง

เนื่องจากโกดังมีขนาดใหญ่ ทำให้รถตู้สามารถขับเข้าไปใน โกดังได้

หลังจากจอดรถจนสนิท เซียวไห่หลงก็กระโดดลงมาจากรถตู้ เป็นคนแรก จากนั้นก็ลากตัวหม่าหลั่นออกมาจากรถตู้

เชียวฉางเฉียนมองไปที่หม่าหลันที่อยู่บนพื้นด้วยสีหน้าเย็นชา และพูด “หม่าหลัน คุณคงไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะมีวันนี้ใช่ ไหม?”

หม่าหลันรู้สึกหวาดกลัวมากๆ แต่เนื่องจากปากของเธอโดน อุดไว้ ทำให้เธอพูดไม่ได้ ทำได้เพียงพูดเสียงดัง

เขียวฉางเฉียบดึงผ้าเช็ดหน้าออกมาจากปากของเธอ

หม่าหลันรีบพูดทันที “เซียวฉางเฉียน! คุณอยากตายใช่ไหม ถึงกล้ามาลักพาตัวฉัน?! คุณเชื่อไหมว่าลูกเขยของฉัน เยเฉิน สามารถระเบิดหัวคุณได้ทุกเมื่อ!”
“เห้อๆ?”เซียวฉางเฉียนยกมือขึ้นมาและตบหน้าหม่าหลันและ พูดด้วยความโกรธ “จนถึงตอนนี้แล้ว ยังกล้าอวดดีอีก? คุณคิด ว่าตอนนี้คุณกำลังอยู่ลานบ้านของตัวเองเหรอ?”

หม่าหลันเป็นคนที่ไม่ยอมเสียเปรียบ เมื่อเห็นเขากล้าตบหน้า ตัวเอง เธอจึงพูดด้วยความโกรธทันที “เซียวฉางเฉียน คุณรอ ก่อน! ลูกเขยของฉันรู้จักผู้คนที่มีอำนาจมากมายในเมืองจินหลิง และถึงเวลานั้นเขาจะต้องสั่งสอนคุณอย่างหนักแน่นอน!!

เซียวฉางเฉียนเยาะเย้ยและพูด “คุณยังคาดหวังว่าเเฉินจะ มาสั่งสอนพวกเราเหรอ? ฉันจะบอกคุณ วันนี้ที่ลักพาตัวคุณมาที่ นี่ มีจุดประสงค์หลักสองประการ ประการแรกคือ ให้ผู้ชายวัยรุ่น หลายๆคนมีอะไรกับคุณและถ่ายวิดีโอแล้วโพสต์ลงออนไลน์ ทําลายชื่อเสียงของคุณและคนในครอบครัว ประการที่สองคือ ส่งคุณไปใช้แรงงานตลอดชีวิตที่เหมืองถ่านหินดำ! ตอนนั้นคุณ ทำอะไรไว้กับเฉียนหงเช่น ตอนนี้ฉันจะเอาคืนเป็นร้อยเท่าพัน เท่า!”

เมื่อหม่าหลันได้ยินคำพูดเหล่านี้ เธอตกใจมากๆจนขวัญหนี ดีฝ่อ!

เธอคิดไม่ถึงจริงๆ เซียวฉางเฉียนจะมีแผนการที่ชั่วร้ายขนาด

ดังนั้นเธอจึงหวาดกลัวขึ้นมาทันทีและพูดจาสะอื้น:”พี่ใหญ่ คุณไม่ควรเกลียดชังฉันขนาดนี้ ตอนนั้นฉันก็ไม่ได้คิดจะทำร้ายพี่ สะใภ้เลย แต่พี่สะใภ้คิดจะทำร้ายฉันก่อน พวกคุณลองถามใจตัวเอง ถ้าพวกคุณไม่มาหลอกเอาเงินของฉัน มาหลอกเอา คฤหาสน์ของลูกเขยฉัน บางทีพวกเราอาจจะไม่ต้องต่อสู้กัน ก็ได้!”

เซียวฉางเฉียนยกมือขึ้นมาและตบหน้าเธออีกครั้งและด่าด้วย ความโกรธ “ถ้าอย่างนั้น ทำไมคุณถึงแขวนหมวดสีเขียวเยอะ แยะไว้บนระเบียงบ้านของคุณเพื่ออะไร คุณอธิบายมา

หม่าหลันรีบพูดทันที “เรื่องนั้นเป็นความผิดของฉันเอง พี่ใหญ่ คุณเห็นแก่ฉันที่เป็นน้องสะใภ้ของคุณ ปล่อยฉันไปเถอะ หลังจาก ที่ฉันกลับไป ฉันจะเก็บหมวกสีเขียวทั้งหมด ไม่เหลือไว้แม้แต่ใบ เดียว!”

เซียวฉางเฉียนเปล่งเสียงเย็นชาออกมา “ตอนนี้คุณยอมรับ สารภาพผิดแล้วเหรอ? ฉันจะบอกคุณ มันสายไปแล้ว! ครั้งนี้ แม้แต่เทพเซียนก็ช่วยคุณไม่ได้!”

เซียวไม่หลงที่อยู่ข้างๆก็เดินเข้ามาและถามเบาๆ “พ่อ พวก เราจะให้ลูกน้องลงมือเมื่อไหร่?

เซียวฉางเฉียนเอ่ยปากพูด “ไม่ต้องรีบร้อน รอให้ประธานมา ก่อน ประธานจะมาดูเหตุการณ์นี้ด้วยตัวเอง!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ