ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1790



บทที่ 1790

พนักงานยังนึกว่าหม่าหลันสังเกตเห็นความผิดปกติ รีบร้อน พูดขึ้นอย่างยากจะปิดบังความอึดอัดใจว่า “คือว่า…คือว่า…คือ อย่างนี้ค่ะ เดิมพวกเรามีแขกที่จองไว้แล้วว่าจะมาทำSPA กลับ กลายเป็นว่าพอพวกเราเตรียมน้ำในอ่างเสร็จแล้ว เธอก็มาบอก ว่ามีธุระมาไม่ได้ชั่วคราว ดังนั้นคุณจึงมาได้จังหวะพอดี

หม่าหลันยิ้มกล่าวว่า “ตายจริง บังเอิญจังเลย สงสัยสวรรค์จะ อยากชดเชยให้ฉันบ้าง ให้ฉันได้เสพสุขสักหน่อย!

กล่าวจบ เธอก็โบกมือให้พนักงานคนนั้นพลางกล่าวว่า “เอา ล่ะ เธอออกไปเถอะ ฉันจะแช่อาบเอง ให้ช่างเทคนิคเตรียมรอฉัน ไว้เลย”

“ได้ค่ะ!

หลังพนักงานออกมา ก็วิ่งไปรายงานแก่เจ้าของร้านทันที

พอเจ้าของร้านได้ยินว่าหมาหลันมาแล้ว ก็รีบโทรหาเสียวไห หลงอย่างรวดเร็ว บอกกับเขาว่า “ไห่หลง คนมาแล้ว กำลังแช่น้ำ อาบ พวกนายจะมาที่นี่เมื่อไหร่?

เซียวไห่หลงเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้นดีใจว่า “เยี่ยมไปเลย! เหล่า ไป นายต้องปิดเธอไว้ให้ได้ อย่าเผยพิรุธอันใดออกมาเด็ดขาด ฉันจะเตรียมไปที่นั่นเดี๋ยวนี้!!

เจ้าของร้านเสริมสวยหัวเราะหึๆ พลางพูดว่า “ไห่หลง พวกเราสองคนเป็นอะไรกัน ในเมื่อฉันรับปากนายแล้ว ก็ต้องจัดการเรื่อง น้อย่างหมดจดงดงาม!

“ดี!” เซียวไห่หลงยิ้มกล่าว “รอฉันครึ่งชั่วโมง!

กล่าวจบ เซียวไห่หลงก็กําชับอีกว่า “เหล่าไปร้านของนาย ช่วงเช้าไม่ต้องรับลูกค้าคนอื่นแล้วนะ เพื่อเลี่ยงไม่ให้เรื่องแดง ออกมา”

“วางใจ ช่วงเช้าฉันไม่รับลูกค้าคนอื่นเด็ดขาด รับแค่ของนาย คนเดียว!”

ตอนที่หม่าหลันกำลังนอนแช่น้ำอาบอยู่ในอ่างอย่างสำราญใจ อยู่นั้น ก็มีรถโรลส์-รอยซ์คันหนึ่งจอดอยู่หน้าประตูร้านเสริมสวย แห่งนี้

บอดี้การ์ดรูปร่างสูงใหญ่คนหนึ่งออกมาจากที่นั่งข้างคนขับ พอเขาลงจากรถ ก็เปิดประตูรถที่เบาะด้านหลังทันที จากนั้นเยฉางหมิ่นในชุดหรูหราก็ก้าวขาเดินลงมา

เธอมองหน้าประตูของร้านเสริมสวยแห่งนี้ กล่าวอย่างดูแคลน ว่า “ร้านเสริมสวยบ้าบออะไรกัน ดูโกโรโกโสนดี ไม่ไฮโซเลย สักนิด!”

อันที่จริงการตกแต่งของร้านนี้ยังนับว่าไม่เลว แม้จะไม่ถึงกับ คุณภาพสูงสุดอะไร แต่ในจินหลิง ก็ไม่ใช่ที่ที่แม่บ้านใน ครอบครัวธรรมดาจะมาใช้บริการได้
เพียงแต่สําหรับลูกคุณหนูไฮโซอย่างเปฉางหมิ่นแล้ว ที่นี่ไม่ คู่ควรนำมาขึ้นโต๊ะได้จริงๆ

เงินที่เธอใช้บริการในสถานเสริมความงามระดับไฮคลาสครั้ง เดียว สามารถซื้อร้านเสริมสวยแห่งนี้ได้เลย

บอดี้การ์ดกล่าวเสียงต่ำอยู่ด้านข้างว่า “คุณหนูใหญ่ ผู้หญิง คนนั้นที่คุณตามหา กำลังเสริมสวยอยู่ที่นี่แหละครับ เพิ่งจะ

เข้าไปเมื่อสิบนาทีก่อน

เยฉางหมิ่นพยักหน้า พูดอย่างยากจะปิดบังความรังเกียจว่า “ตามฉันเข้าไป

“ครับ!”

บอดี้การ์ดร่างใหญ่เดินนำหน้าไปก่อน ยื่นมือผลักเปิดประตู หน้าของสถานเสริมความงามแห่งนี้

พนักงานรีบร้อนวิ่งเข้ามา กล่าวขออภัยว่า “ขอประทานโทษ ด้วยนะคะ ช่วงเช้าพวกเราไม่รับลูกค้าค่ะ”

เย่ฉางหมิ่นขมวดคิ้ว “ไม่รับลูกค้า? มีผู้หญิงแซ่หม่าคนหนึ่ง เพิ่งจะมาทำSPAที่ร้านพวกเธอไม่ใช่เหรอ? ทำไมที่ร้านถึงกลาย เป็นไม่รับลูกค้าไปได้ล่ะ?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ