บทที่ 1685
ไม่ว่าจะเป็นมัตสึโมโตะ โยชิโตะ หรือว่าทากาฮาชิมาจิ พวก เขาต่างคิดไม่ออก เกิดเรื่องอะไรขึ้นที่เกียวโตกันแน่
แต่มัตสึโมโตะ โยชิโตะฉลาดกว่าทากาฮาชิมาจิ
เมื่อเขาติดต่อท่านนินจาใหญ่อิงะไม่ได้ ถึงแม้เขาจะคิดไม่ออก
ว่าเพราะอะไร แต่เขาก็ตระหนักได้ทันที คงมีเรื่องผิดพลาดเกิด ขึ้นอย่างแน่นอน
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็รีบโทรศัพท์หาคนอื่นๆของตระกูลอิงะ
ทันที เมื่ออีกฝ่ายรับโทรศัพท์ เขาก็ถามพวกเขาเกี่ยวกับ
สถานการณ์ของท่านนินจาใหญ่อิงะทันที แต่คนของตระกูลอิงะก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่เกียวโตเหมือนกัน
พวกเขาก็ติดต่อท่านนินจาใหญ่อิงะไม่ได้ ไม่รู้ว่าเขายังมีชีวิต อยู่หรือตายไปแล้ว ในเวลานี้ มัตสึโมโตะ โยชิโตะตื่นตระหนกขึ้นมาทันที
เขาเดินไปมาในห้องนั่งเล่นด้วยความประหม่า และขมวดคิ้ว อยู่ตลอดเวลา แม้แต่นิ้วที่ถือซิการ์อยู่ ก็สั่นอย่างควบคุมไม่ได้
น้องชายของเขาที่ชื่อมัตสึโมโตะ โยชิซุเกะเห็นเขาประหม่า มากๆ รีบพูดปลอบใจทันที “พี่ชาย คุณอย่าพึ่งตื่นตระหนก ถ้า คุณยังตื่นตระหนกอยู่แบบนี้ พวกเราก็ไม่รู้จะจัดการเรื่องที่เหลือยังไง !”
สิ่งที่แต่งต่างจากทากาฮาชิมา คือ เป้าหมายของทากาฮาชิ มาจิคืออิโตะนานาโกะ และมันไม่เกี่ยวกับตระกูล ดังนั้นไม่ว่า ความลับของเขาจะถูกเปิดเผยหรือไม่ ก็ไม่เป็นไร
ความแข็งแกร่งของสองตระกูลเท่าเทียมกัน ดังนั้นเขาไม่กลัว นางาฮิโกะอิโตะอยู่แล้ว
แต่มัตสึโมโตะ โยชิโตะรู้ดีอยู่แก่ใจ ถ้าความลับของตัวเองถูก เปิดเผย เขาไม่เพียงต้องเผชิญหน้ากับตระกูลใหญ่ๆอย่างตระกูล ซูยังต้องเผชิญหน้ากับตระกูลอิโตะกับตระกูลทากาฮาชิด้วย
ดังนั้น เขาก็เลยสูบซิการ์ไปค่หนึ่งและพูดกับมัตสึโมโตะโยชิ ซุเกะ “การเดิมพันครั้งนี้ ฉันได้ทุ่มทุกอย่างที่พวกเรามีไปจนหมด ถ้าพวกเราชนะ ตระกูลมัตสึโมโตะจะกลายเป็นตระกูลใหญ่ๆของ ญี่ปุ่น ถ้าพวกเราแพ้ ตระกูลมัตสึโมโตะจะถูกตระกูลซูกับตระกูล อิโตะและตระกูลทากาฮาทั้งสามตระกูลนี้แก้แค้นและฆ่าล้าง ตระกูลอย่างแน่นอน!!
ขณะพูด เขาไม่สามารถซ่อนความกังวลในใจได้และพูด: “ตอน นี้ติดต่อท่านนินจาใหญ่อิงะไม่ได้ ไม่รู้ว่าจือเฟยกับซูจือหยยังมี ชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว ฉันยังไม่รู้ว่าความลับของพวกเราโดน เปิดเผยหรือยัง ถ้ายังไม่ถูกเปิดเผย ก็ไม่เป็นไร พวกเราก็แค่เสีย แผนการที่จะใส่ร้ายป้ายสีนางาฮิโกะอิโตะเฉยๆ แต่ถ้าถูกเปิด เผย งั้นพวกเราคงไม่มีทางรอดแน่นอน”
มัตสึโมโตะโยชิซุเกะรีบถามทันที “พี่ชาย! ตอนนี้พวกเราก็ไม่รู้ว่าความลับถูกเปิดเผยหรือเปล่า พวกเราจะนั่งรอผลลัพธ์ เฉยๆแบบนี้เหรอ? ถ้าทำแบบนี้พวกเราจะเสียเปรียบมากๆ ถึง แม้พวกเราจะต้องตาย พวกเราก็ต้องหาวิธีตอบโต้ พวกเราไม่ ควรยอมแพ้แบบนี้!!
มัตสึโมโตะโยชิโตะครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ กัดฟันตัวเองและพูด
อย่างเย็นชา “พวกเราต้องตอบโต้อย่างแน่นอน! เมื่อเดิมพันครั้ง
แรกยังไม่รู้ชะตากรรมว่าจะอยู่หรือตาย งั้นก็เดิมพันครั้งที่สอง เลย!” มัตสึโมโตะโยชิซุเกะรีบถามทันที “พี่ชาย เดิมพันครั้งที่สองยัง
ไง?”
มัตสึโมโตะโยชิโตะพูดอย่างโหดเหี้ยม:”ฉันขอเดิมพันว่า ตระกูลซูยังไม่รู้ความลับของพวกเรา! ถ้าเป็นแบบนี้ พวกเราก็ใช้ กำลังทั้งหมดของตระกูล ไปฆ่าทากาฮาชิมาจิกับนางาฮิโกะอิโตะ ก่อน! ถ้าฆ่าพวกเขาสองคนได้ พวกเราก็จะมีโอกาสกลายเป็น ตระกูลอันดับหนึ่งของญี่ปุ่น!”
“อ้า? ฆ่าพวกเขาสองคน?”มัตสึโมโตะโยชิซุเกะถามด้วย ความประหลาดใจ:”พวกเราไม่หาวิธีต่อสู้กับตระกูลซูเหรอ?”
มัตสึโมโตะโยชิโตะส่ายหัว “คิดจะต่อสู้กับตระกูลซู มันเป็น เรื่องเพ้อเจ้อ ด้วยกำลังที่พวกเขามีอยู่ ถ้าเป้าหมายของพวกเขา คือพวกเรา พวกเราไม่มีทางสู้ได้อย่างแน่นอน”
ขณะพูด มัตสึโมโตะโยชิโตะก็พูดอีกครั้ง “อย่างไรก็ตาม ตอน นี้ทากาฮามาจิน่าจะอยู่ในช่วงเวลาที่อ่อนแอที่สุด นินจาของเขาตายไปหลายคน และลูกชายก็ตายด้วย ตอนนี้คือเวลาที่ดีที่สุดที่ จะฆ่าเขา! บอกให้ตระกูลอิงะส่งนินจาหลายๆคนไปเอาชีวิตของ เขา! ยังไงก็ตาม ตอนนี้นินจาของตระกูลอิงะก็ลงเรือลำเดียวกับ พวกเราแล้ว!”
มัตสึโมโตะโยชิซุเกะถามอีกครั้ง แล้วนางาฮิโกะโตะละ? จะฆ่าเขายังไง? ดูเหมือนเขาจะไม่สูญเสียยอดฝีมือเลย!”
มัตสึโมโตะโยชิโตะกัดฟันพูด “คงต้องเอาชนะเขาด้วยสมอง ไปลักพาตัวสมาชิกหลายๆคนในครอบครัวของกรม ตำรวจนครบาล และบังคับให้ตำรวจพวกนี้ไปที่บ้านของนางา โกะอิโตะ ไปพูดกับนางาฮิโกะอิโตะว่าให้เขาไปที่กรม ตำรวจนครบาลเพื่อช่วยเหลือการสืบสวนเรื่องที่พี่น้องตระกูล โดนลักพาตัว ถ้าเขาออกจากบ้าน พวกเราก็จะมีโอกาสลงมือฆ่า เขา!”
มัตสึโมโตะโยชิซุเกะถามเพิ่มเติม : “พี่ชาย ถ้าตระกูลซูรู้ความ ลับของพวกเราจะทำยังไงดี?
สีหน้าของมัตสึโมโตะโยชิโตะแสดงความโหดเหี้ยมและ พูด:”ถ้าพวกเขารู้ความลับจริงๆ พวกเราต้องตายแน่ๆ ทำไมพวก เราถึงไม่ทำให้ทากาฮาชิมาจิกับนางาฮิโกะอิโตะตายไปพร้อม กับพวกเราล่ะ?”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ