บทที่ 1638

เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง “ฉันมักจะรู้สึกมีอะไรบางอย่างผิดปกติ เมื่อสักครู่ขณะที่ฉันออกไปเดินเล่น ก็ได้ยินเสียงคนต่อสู้กันอยู่ ด้านหลังฉัน และมีเสียงอาวุธปะทะกันด้วย เมื่อฉันหันกลับไป มอง แต่ก็ไม่เห็นอะไรเลย

เฉินจือข่ายครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่และพูด “คุณชาย ฉันคิดว่าคุณ คิดมากเกินไปแล้ว คุณอาจจะหูฝาดก็ได้”

“แต่มันมีเรื่องผิดปกติ เยเฉันพูดด้วยความประหลาดใจ “การ เคลื่อนไหวที่ฉันบังเอิญได้ยินนั้นวุ่นวายมากๆ ดูเหมือนหลายๆ คนกำลังต่อสู้กันอยู่ จากนั้นก็ได้เสียงคนดิ้นรนและร้องเพราะ เขาโดนปิดปาก เมื่อฉันเดินไปยังทิศทางที่เกิดเสียง พบว่าบนพื้น มีคราบเลือดและรองเท้าข้างหนึ่ง รองเท้าข้างนั้นประหลา มากๆ…”

เฉินจือข่ายพูด “คุณชาย เลือดนั้นอาจจะเป็นของสัตว์ก็ได้ สำหรับรองเท้า รองเท้าข้างเดียวมันประหลาดตรงไหนเหรอ?”

เยเฉันพูดอย่างเคร่งขรึมและจริงจัง ไม่รู้ว่าคุณจะเชื่อไหม? แต่หัวรองเท้าข้างนั้นมีมีดสั้นเล่มหนึ่งอยู่ แม่งเหมือนกับการดู หนังเลย แม่งแปลกประหลาดสุดๆ

เฉินจือข่ายอุทานขึ้นมาทันที “อะไรนะ? หัวรองเท้ามีมีดสั้น มันแปลกเกินไปไหม?!
ในห้องของฟูจิบายาชิมาสะ เมื่อพวกเขาได้ยินเรื่องที่ไม่เฉ นพูด สีหน้าของพวกเขาสามคนตกใจมากๆ

น้องรองพูดด้วยความหวาดกลัวว่า “ศิษย์พี่ รองเท้าที่เขาพูด

ถึง น่าจะเป็นรองเท้านินจาของโอตะใช่ไหม!” ฟูจิบายาชิมาสะเริ่มประหม่าและขมวดคิ้ว “ฟังจากที่เขาพูด

โอตะน่าจะโดนคนอื่นลอบทําร้าย?”

น้องสามก็พูดเสริมทันที “เป็นไปได้มากว่าคนที่ทำร้ายเขาจะ เป็นนินจาเหมือนกัน!!

อีกด้านหนึ่ง เฉินจือข่ายถามเย่เฉิน: “คุณชาย คุณคิดว่าพวก เขาเป็นนินจาในตำนานของญี่ปุ่นหรือเปล่า?”

เย่เฉินพยักหน้าและเห็นด้วย “ฉันคิดว่ามันเป็นไปได้เหมือน กัน!”

เฉินจือข่ายถามด้วยความอยากรู้ คุณบังเอิญพบนินจาต่อสู้

กันหรือเปล่า?”

เย่เฉินบ่นพึมพำ “ฉันรู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ฉันรู้สึก คลุมเครือ ในใจ บางทีเรื่องนี้มันอาจจะเกี่ยวข้องกับฉันก็ได้”

“ใช่เหรอ?”เฉินจื้อข่ายถามทันที “ถ้าฟังจากที่คุณพูด มีคนจะ

ทําร้ายคนและคิดว่าคุณเป็นเหยื่อ โดยไม่คาดคิดเลยว่าตัวเขาก็ ตกเป็นเหยื่อของคนอื่นเหมือนกัน?”

เย่เฉินพูด:”ใครจะไปรู้ มันอาจจะเป็นแบบนั้น ดังนั้นฉันก็เลย รู้สึกว่านาโงยะค่อนข้างแปลก พวกเรารีบจัดการเรื่องของตัวเองให้เสร็จ และไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด!!

เฉินจือข่ายพูดว่า “คุณชาย ฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้เลย วัตถุดิบสมุนไพรจะถึงสนามบินหลังเที่ยงคืน ทางฝั่งโรงยา สามารถเริ่มผลิตยาได้ตั้งแต่เช้าตรู่ ถ้าทดลองการผลิตไม่มี ปัญหา พวกเราก็ไปจากสถานที่แปลกๆนี้ได้ทันที!

“โอเค”เย่เฉินถอนหายใจและด่าด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา:”แม่ง เอ๊ย ยุ่งยากจริงๆ ตั้งแต่มาญี่ปุ่นก็มีแต่เรื่องให้กลุ้มใจ ครั้งนี้ถ้า ไม่รีบถอนตัว อาจจะตกเข้าไปอยู่ในวังวนการแย่งชิงอำนาจของ หลายตระกูลใหญ่ในญี่ปุ่น”

เมื่อพูดจบ เย่เฉินก็โบกมือและพูด:”พอแล้ว คุณกลับไปได้ แล้ว บอกให้ทุกคนระวังตัวหน่อย อย่าให้เกิดอะไรผิดพลาด!”

“ได้ครับ!”

เมื่อเฉินจือข่ายพูดจบ ก็ออกจากห้องของเยเฉินทันที

ฟูจิบายาชิมาสะในเวลานี้ รู้สึกสับสนและงุนงง เขากับศิษย์น้องทั้งสองคน รู้สึกว่าคำพูดของเยเฉันน่าจะเป็น

เรื่องจริง

เหตุผลมีสี่ข้อ

ข้อหนึ่ง เป็นไปไม่ได้ที่เย่เฉินที่ต่อสู้กับฟูจิบายาชิโอตะแล้ว จะ ไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่นิดเดียว

ข้อสอง เป็นไปไม่ได้ที่เย่เฉินจะรู้ว่า ในห้องมีเครื่องดักฟัง ดังนั้นเขาก็ไม่จําเป็นต้องพูดโกหกและแสดงละครในห้องของตัวเอง

ข้อสาม เย่เฉินพูดถึงรองเท้านินจาของฟูจิบายาชิโอตะ และ พูดว่ามีมีดสั้นซ่อนอยู่ในรองเท้านินจา เรื่องนี้มันเป็นความลับ เนื่องจากพวกเขาสามคนรู้สักนิสัยของฟูจิบายาชิโอตะเป็นอย่าง ดี ถ้าไม่สิ้นหวังหรืออยู่ในช่วงความเป็นความตาย ฟูจิบายาชิโอ ตะคงไม่ใช้อาวุธลับนี้อย่างแน่นอน!

ข้อสี่ เมื่อสักครู่เย่เฉินก็พูด เขาได้ยินเสียงของหลายๆคนต่อสู้ กัน ฟูจิบายาชิโอตะไปเพียงคนเดียว ถ้าต้องต่อสู้กับคนหลายๆ คน ก็เห็นได้ชัดว่าเขาโดนคนจํานวนมากลอบทําร้าย นี่เป็น เหตุผลที่เขาหายตัวไปอย่างกะทันหัน

ฟูจิบายาชิมาสะวิเคราะห์เรื่องราวทั้งหมด กัดฟันและ พูด:”เรื่องทั้งหมดนี้ แสดงให้เห็นได้อย่างชัดเจน พวกเราตกเป็น เป้าหมายของนินจาอีกกลุ่มหนึ่งแล้ว!”

ศิษย์น้องรองของฟูจิบายาชิมาสะเอ่ยปากถาม: “ศิษย์พี่ คุณ

คิดว่านินจาพวกนั้นเป็นใคร?”

ฟูจิบายาชิมาสะครุ่นคิดชั่วครู่และพูดอย่างจริงจัง” โดยปกติ พวกเราไม่เคยล่วงเกินผิดใจกับตระกูลนินจาเลย ดังนั้นฉันเดาว่า นินจาที่ลงมือทำร้าย โอตะ น่าจะเป็นศัตรูของตระกูลทากาฮาชิ!”

ศิษย์น้องสามตบหน้าขาของตัวเอง “แม่งเอ๊ย เป็นไปได้ไหมที่ จะเป็นตระกูลอิโตะ?!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ