บทที่ 1514

ลูกหลานตระกูลเย่ทั้งกลุ่ม มองกันไปมองกันมา ล้วนคิดว่า เรื่องที่แทบจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ตระกูลเย่และตระกูลซูเปรียบเทียบกัน ความแตกต่างมีไม่มาก ความแข็งแกร่ง โดยรวมของตระกูลซู ก็คงจะอยู่สูงกว่าตระกูล เย่ออกมาเพียงยี่สิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น

แต่เพราะว่าฐานจำนวนทรัพย์สินครอบครัวของตระกูลซูและ ตระกูลเย่ใหญ่มาก ดังนั้นความแตกต่างยี่สิบเปอร์เซ็นต์นี้ ความ แตกต่างในด้านการเงินก็มากจนทำให้คนตกใจ

หากตระกูลเยคิดจะหน้าตระกูลซู ทรัพย์สินอย่างน้อยที่สุด ต้องเพิ่มหลายแสนล้านถึงจะมีความเป็นไปได้

น้ำหนักของตระกูลซูเดิมทีก็แข็งแกร่งกว่าตระกูลเย่ ความ รวดเร็วในการพัฒนาก็ต้องไวกว่าตระกูลเย่เป็นธรรมดา ดังนั้น ความแตกต่างของตระกูลเย่และตระกูลซูที่จริงแล้วกำลังค่อยๆ ใหญ่ขึ้น

ตอนนี้คิดอยากจะเติบโตขึ้นสวนกระแส ตามทันตระกูล ไม่ เพียงแค่ยวกราวกับขึ้นไปเหยียบบนสวรรค์ เหมือนเป็นสิ่งที่เป็น ไปไม่ได้มากยิ่งกว่า

เย่โจงฉวนเห็นทุกคนต่างก็ไม่พูดจา อดไม่ได้ที่จะทอดถอน หายใจอย่างโศกเศร้าขึ้นมาระลอกหนึ่ง “ยี่สิบปีก่อน ตอนที่ฉางอึงยังมีชีวิตอยู่ ตระกูลเยภายใต้การเป็นผู้นำของเขา ดูเหมือนได้ นำตระกูลซูไปแล้ว ในตอนนั้น ฉางอิงกำหนดยุทธศาสตร์ครองที่ หนึ่งของประเทศ ตระกูลใหญ่ทั่วทั้งเช่นจึงต่างก็คิดว่า ตระกูลเย่ จะต้องนําหน้าตระกูล กลายเป็นจุดสูงสุดของประเทศอย่าง แน่นอน…

พูดถึงตรงนี้ เย่โจงฉวนนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง เอ่ยขึ้นพร้อม นัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความสงสารเห็นใจ “แต่ว่า หลังจากที่ฉาง อิงจากไป พวกแกเหล่านี้แย่ลงเรื่อยๆจริงๆ…

ลูกชายคนโตเย่ฉางโคงได้ฟังประโยคนี้ เอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจ เป็นอย่างมาก “พ่อ หากพ่อพูดแบบนี้ก็ไม่มีความหมายอะไรแล้ว ชอบพูดว่าพวกเรานี่สู้ฉางอิงไม่ได้ นั่นฉางอิงไม่ได้ แต่ตอนแรก ก็คือพ่อที่ไล่ฉางอิงทั้งครอบครัวไป หากในตอนแรกพ่อไม่ไล่ฉาง อิงไป ไม่แน่ตระกูลเย่ตอนนี้คงจะบรรลุเป้าหมายครองที่หนึ่งของ ประเทศแล้ว”

“แก… เย่โจงฉวนเยฉางโคงด้วยความโมโห อยากจะ ตะโกนด่าออกไป แต่จากนั้นก็อดทนกลับมาได้

เขาถอนหายใจยาวออกมา เอ่ยขึ้นกับทุกคนว่า “เรื่องในปีนั้น ผ่านไปก็ผ่านไปแล้ว ยังไงพวกเราก็มุ่งจุดสนใจไปที่ด้านหน้า เถอะ”

เยฉางโคงเอ่ย “ตอนนี้คุณท่านมีวิธีการที่ดีอะไรมาต่อระยะ ห่างระหว่างพวกเรากับตระกูลซูให้สั้นลงได้ครับ?”

เย่โจงฉวนลังเลอยู่ชั่วขณะ เอ่ยปากว่า “ตระกูลซูลูกหลานผู้ชายเยอะมากมาโดยตลอด คุณท่าน มีลูกชายห้าคน หลาน

ชายสิบสามคน แต่ดูเหมือนมีหลานสาวเพียงแค่สองคน หนึ่งใน

นั้นปีนี้อายุยี่สิบสองปี ถึงวัยที่จะแต่งงานแล้ว อีกคนยังไม่บรรลุ

นิติภาวะ หลานสาวสองคนนี้อยู่ที่ตระกูลซูราวกับไข่มุก ในมือ

หลานของตระกูลเย่หากสามารถแต่งงานกับหลานสาวคนโตของ

ตระกูลซูได้ สำหรับตระกูลเยู่แล้ว จะต้องเกิดกำลังการช่วยเหลือ

ที่มหาศาลอย่างแน่นอน!

คุณอาใหญ่ของเยเฉินเยฉางหมิ่น เอ่ยปากขึ้น “พ่อคะ หลาน สาวคนโตของตระกูลซูอยู่ที่ตระกูลซูได้รับความรักใคร่เป็นอย่าง ยิ่ง หากอยากแต่งเธอเข้ามา อย่างน้อยที่สุดก็ต้องเป็นหลานชาย คนโตของบ้านเราถึงจะได้นะคะ!

หลานชายคนโตของตระกูลเย่ ก็คือเย่เฟิงลูกชายเยฉางโคง ลุงใหญ่ของเยเฉิน

เวลานี้ เฉางโคงทอดถอนหายใจออกมา เอ่ยว่า “ฉางหมิ่น เสี่ยวเฟิงปีก่อนก็ได้หมั้นหมายกับเจ้าหญิงแห่งราชวงศ์นอร์เวย์ แล้ว ฤดูร้อนปีนี้ก็จะจัดงานแต่งงาน เรื่องนี้ทั้งเช่นจึงแทบจะรู้ หมด ไม่มีช่องว่างให้ไกล่เกลี่ยน่ะสิ! ”

“นั่นสิ” พี่ชายลูกพี่ลูกน้องของเยเฉินเเฟิงเอ่ยปากขึ้น “ซูจือห ยูนั่นของตระกูลซู ก่อนหน้านี้ผมก็เคยสัมผัสมาก่อน นิสัยของผู้ หญิงคนนี้เย็นชา เข้าร่วมสังคมน้อยมาก งานเลี้ยงกุลสตรีที่มีชื่อ เสียงทั้งในและนอกประเทศมากมาย ใช้วิธีต่างๆนานาเชิญเธอ ร่วมงาน เธอต่างก็ไม่เคยรับมาก่อน คิดจะจีบเธอ ความยาก เทียบได้กับเหยียบขึ้นไปบนสวรรค์ ยิ่งกว่านั้นตัวผมเองก็มีการหมั้นหมายอยู่ หากผมจีบล่ะก็ เกรงว่าคนตระกูลซูแวบ เดียวก็สามารถมองสิ่งจูงใจของผมออก….

เเท้าหนึ่งในน้องชายลูกพี่ลูกน้องเเฉิน ลูกชายโต ของหยุนน้องสามตระกูลเย่ เอ่ยด้วยความตื่นเต้น อย่างยากที่ปิดมิดได้ คุณอย่างนั้นไปลอง

เยฉางมองหลานพิเศษ แข็งแกร่งของตระกูลซูเดิมอยู่เหนือว่าพวกเรา ต่อให้เป็นเฟิงของแกลูกชายโตหลานชายคนโตคนนี้ ไม่แน่ว่าเข้า ตาตระกูลได้ นับประสาอะไรกับ”

ประโยคของพี่ทำให้คนหมดความสนใจแล้ว ใครกำหนดว่า หลานสาวโตคนโตของตระกูลอื่นไม่เสี่ยวเจ้าของพวกเราอาจจะเสน่ห์ก็ได้นะ”

เยฉาง โคงหัวเราะเหอะสาม หากแกยอม งั้นให้ เสี่ยวเห้าไปลองดูได้ เพียงแต่กลัวว่าจะพบกับซูจือหยูก็ยังไม่มี หากเป็นเช่นนั้น เป็นการสิ่งน่าไว้ให้กับคนเกินไปหน่อยแล้วล่ะมั้ง

คุณท่านก็อดได้ถอนหายใจออกราดน้ำเย็นใส่ คิดจะดองกับตระกูลซู เสี่ยวเห้าห่างไกลมากเกินไปจริง

ในขณะพูด ๆเขาคิดเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ ในสายตาเปล่งประกายขึ้น หันไปทางถังซื้อไม่ที่ไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอด เอ่ย ปากว่า “ซื่อไห่ แกคิดว่า หากให้ลูกชายของฉางอิงไปกองกับ ตระกูลช เขาจะยินยอมไหม?”