บทที่1480

ดังนั้น เธอจึงพูดอย่างเป็นชาว่า “พ่อคะ หนูไม่สนใจคุณชาย ตระกูลไม่ต้องให้หนูไปทำความรู้จักกับเขาจะดีกว่า!”

พูดจบ เธอมองไปที่เยเฉินและพูดว่า “เฮเฉิน เราเข้าไปกัน เถอะ!”

“เจ้าเด็กนี่!”ตงเจียงเหอพูดอย่างโกรธเคือง “ทำไมเธอถึงแยก ความดีและความชั่วไม่ออกล่ะ? หากเธอสามารถอยู่กับคุณชาย ได้ เธอจะไปจนหลังอีกทำไม?”

ต่งตั่งหลินเหลือบมองเยเฉินอีกครั้ง โดยไม่รู้ตัว และจากนั้นก็ พูดกับพ่อของเธออย่างดื้อรั้น “หนูชอบจินหลิง! ต่อไปหนูจะหา สามีของหนูในจินหลิง!”

ต่งเจียงเหอตำหนิ “เธอพูดบ้าอะไร? ในจินหลังจะมีตระกูล ไหนที่สามารถเอาออกมาโชว์ได้? ลูกสาวของฉันถึงเจียงเหอ จะ แต่งงานกับผู้ชายจากที่มาจากที่เล็ก ๆ ได้อย่างไร!

ต่งรั่งหลินพูดอย่างผิดหวังว่า “พ่อคะ ทำไมตอนนี้พ่อถึงหัวสูง แบบนี้คะ?”

“พ่อหัวสูงเหรอ? “ต่งเจียงเหอพูด “นี่พ่อก็ทำเพื่อลุกไม่ใช่หรือ ไง?”

ด้านข้าง ลุงใหญ่ของตงรั่งหลินพูดว่า “พอแล้วเจียงเหอ เรื่อง นี้ไม่ร้องรีบ ให้รั่งหลินไปกับเพื่อนก่อนเถอะ”
ต่งเจียงเหอเห็นพี่ชายมาแก้ต่างให้ก็พูดกับต่งตั่งหลินว่า “เอา ล่ะๆ เข้าไปข้างในก่อน เดี๋ยวให้แม่เธอไปคุยกับเธอให้ดีๆ!”

ต่งรั่งหลินพูดอย่างโกรธเคือง “เรื่องนี้ใครพูดก็ไม่มี ประโยชน์!”

หลังจากนั้น เธอก็เข้าไปจับเยเฉินทันที และโพล่งออกมา

ว่า “ไปเยเฉิน เข้าไปกันเถอะ!”

เย่เฉินหมดหนทาง และไม่อยากยุ่งเรื่องบ้านของคนอื่น ดังนั้น เขาจึงรีบตามเข้าไปในคฤหาสน์

ต่งเจียงเหอกระทืบเท้าด้วยความโกรธ พี่ใหญ่ที่อยู่ข้างๆ พูด ว่า “เจียงเหอ การสังเกตการณ์ของนาย ดูเหมือนจะยิ่งอยู่แย่ ลง!”

“หือ?”ตงเจียงเหอถามด้วยความประหลาดใจ “พี่ใหญ่ พี่

หมายความว่าไง?”

พี่ใหญ่ของส่งเจียงเหอยิ้มและพูดว่า “เมื่อกี้นายไม่เห็น สั่ง หลินจ้องมองชายที่อยู่ข้างๆเหรอ? โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่ นาย ให้เธอรู้จักคุณชาย พอเธอได้ยิน ก็มองไปที่ชายคนนั้น ทันที ในนี้มันต้องมีปัญหาแน่ๆ! ”

“มีปัญหาอะไร?”ต่งเจียงเหอโพล่งออกมา: “พี่ใหญ่ หรือพี่จะ บอกว่า นั่งหลินอาจจะชอบหมอนั้นงั้นเหรอ?”

“พี่ว่าประมาณนั้น”พี่ใหญ่ของตั้งเจียงเหอพูดอย่าง จริงจัง “นายไม่ได้ยินที่รั่งหลินพูดเหรอ? พวกเขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนในวิทยาลัย แล้วรู้จักกันมานาน และหมอนี้ก็อยู่ที่วันหลั งอีก รั้งหลินอยู่ที่จินหลิงมานานกว่าครึ่งปี บางที่ทั้งสองคนอาจจะ คบกันตอนอยู่ที่จิงหลังก็เป็นได้

สีหน้าของตั้งเจียงเหอเปลี่ยนไปทันที แม่งเอ้ย พวกอันธพาล ของจินหลิง ก็กล้าที่จะมาชอบลูกสาวของฉัน มีอย่างที่ไหน

พูดจบ เขาก็พูดทันทีว่า “พี่ใหญ่ พี่ดูอยู่ตรงนี้นะ ฉันจะไปถา มรั่งหลินว่าเกิดอะไรขึ้น!

พี่ใหญ่ของตั้งเจียงเหอรีบจับเขาไว้ “นายรีบไปไหน? ไปถา ฝรั่งหลินตอนนี้ ถ้าทะเลาะกันขึ้นมา มันก็ถือว่าทำให้งานเลี้ยงวัน เกิดของแม่พังน่ะสิ? พี่ว่านะ นายอดทนไว้ก่อน รอหลังงานเลี้ยง วันเกิดค่อยถามรั่วหลินเป็นการส่วนตัวว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

ต่งเจียงเหอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง นึกถึงงานเลี้ยงวันเกิดของแม่ และ มีแขกหลายคน มันไม่เหมาะที่จะซักถามลูกสาวในตอนนี้จริงๆ ดังนั้นเขาจึงพยักหน้า และพูดอย่างหดหูใจว่า “หมอนั้นมันก็ เหมือนกับกระต่ายหมายจันทร์ เดี๋ยวได้เห็นดีกันแน่!”