บทที่1454

กู้เย็นเพิ่งเห็นว่าเขาสัญญาอย่างมั่นใจ และมันก็ยากที่จะหา สาเหตุของปัญหาต่อไป ดังนั้นเขาจึงกัดฟันและพูดว่า “ดี! งั้นรอ ผลการตรวจร่างกายของคุณออกมา! ถ้าคุณยังไม่ดีขึ้น ฉันคิดว่า สภาพร่างกายคุณไม่เหมาะที่จะเป็นประธานต่อไป ดังนั้นคุณควร ละทิ้งตำแหน่งประธานและปล่อยให้คนที่มีสุขภาพแข็งแรงรับ ไป!”

เย่เฉินที่ไม่ได้พูดมาตลอดยิ้มในเวลานี้และกล่าว “ถ้าตำแหน่ง ประธานต้องเต็มไปด้วยคนที่มีสุขภาพแข็งแรง ฉันก็เชื่อว่าทั้งคุณ และน้องชายของคุณไม่ตรงตามข้อกำหนดนี้

กู้เย็นเจิ้งโพล่งออกมา “นายแม่งอย่ามาพูดจาเหลวไหล ร่างกายของฉันแข็งแรงมาก!!

“จริงเหรอ?” เย่เฉินเยาะเย้ย “ถ้าฉันเดาไม่ผิด ตอนนี้คุณน่าจะ สูญเสียความสามารถในการมีลูกแล้วใช่มั้ย? ไม่สามารถมีลูกได้ คุณยังมีหน้ามาบอกว่าคุณแข็งแรงมาก? หรือว่าการมีลูกไม่ สำคัญเหรอ?”

กู้เย้นเจิ้งเก็บกดเพราะสูญเสียความสามารถในการมีลูก นิสัย ก่อนหน้านี้ของเขาอาจทนไม่ไหวที่จะหาเเฉินเพื่อชำระบัญชี

ดังนั้นจึงอดทนมาตลอด เขาไม่พูดกับเย่เฉินจนถึงตอนนี้ก็เป็น เพราะเขาให้ความสำคัญกับการรับช่วงต่อในฐานะประธานก่อน เสมอ
แต่ไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าเขายังไม่หาเรื่องกับเก๋เฉิน ผู้ชาย คนนี้ก็ริเริ่มเอาเรื่องนี้มาถากถาง ทำให้เขาไม่สามารถระงับ อารมณ์โกรธของเขาได้ในทันที และเขาก็โพล่งออกมาว่า “ไอ้แซ่ เย่ ฉันได้สืบนายอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว! อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่า ภูมิหลังของนายเป็นอย่างไร นายเป็นเขยแต่งเข้าของจีนหลัง ไม่ใช่เหรอ? นายยังจะมาทำอวดเก่งต่อหน้าฉัน?”

เมื่อเห็นว่ากู้เย็นเจิ้งระเบิดออกมา เส้นทางก็ลุกขึ้นยืนกัดฟัน และด่า “ไอ้แซ่เย่ นายใช้แผนอะไรต่อ? ถ้าไม่ปล่อยให้เรากลับสู่ สภาวะปกติอย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจนายละกัน! แม้ว่าพี่ใหญ่จะ ปกป้องนายเราจะไม่ปล่อยนายไว้แน่!

กู้เหว่ยเลี่ยงและกู้เหว่ยกวงซึ่งนั่งอยู่ที่จุดที่ไกลที่สุดในห้อง ประชุม ยังคงระงับความโกรธที่มีต่อเยเฉิน พวกเขาไม่ได้พูด อะไรสักคำเพียงเพราะพวกเขากลัวที่จะทำลายความดีของกู้เย็น เจิ้งและกู้เย้นกาง ตอนนี้ที่เห็นพวกเขาทั้งสองกล่าวโทษเย่เฉิน จู่ๆพวกเขาก็ลุกขึ้นทันที

กู้เหว่ยเลี่ยงพูดอย่างดุ “เย่เฉินใช่มั้ย! ถ้านายไม่ให้คำตอบที่ น่าพอใจแก่เราในเรื่องนี้ ฉันจะให้นายนอนในโกศและกลับไปที่ จินหลิง!”

กู้เหว่ยเลี่ยงก็ไม่ยอมแสดงให้เห็นว่าตนด้อยกว่า “นอนอยู่ใน โกศก็อย่าคิดที่จะกลับไป ฉันจะให้แกกลายเป็นขี้เถ้าเลย!”

กู้เย้นจงทำหน้าดุพลางพูด “พวกนายมันช่างบัดซบยิ่งนัก! คิด ว่าฉันจะเป็นเจ้าบ้านไม่ได้แล้วใช่มั้ย? คิดว่าฉันป่วยก็คิดขี่คอฉันแล้วทำอะไรตามใจชอบได้ใช่มั้ย?”

ในตอนนี้เเฉินยิ้มเล็กน้อยและกล่าวอย่างแผ่วเบา “ลุงกู้ ท่าน

หายจากอาการป่วยหนัก อย่าโกรธคนเหล่านี้เลยให้ผมได้คุยกับ พวกเขา” หลังจากพูดจบ เขาก็มองไปที่ผู้ถือหุ้นคนอื่นๆ แล้วพูดอย่าง ใจดีว่า “ทุกท่าน เรื่องต่อไปไม่เกี่ยวอะไรกับการประชุม ทุกท่าน

กลับไปก่อนเถอะ”

ทุกคนมองไปที่กู้เย้นจง

กู้เย็นจงพยักหน้าและกล่าว “ใช่พวกท่านไปเถอะ เราจะจัด แถลงข่าวด้านล่างในภายหลัง พวกท่านไปที่นั่นและรอก่อน”

ทุกคนยืนขึ้นแทบไม่คิดและออกจากห้องประชุมอย่างเป็น ระเบียบ

เมื่อประตูห้องประชุมปิดอีกครั้ง กู้เย้นจงพูดกับเย่เฉินว่า “เฉิน เอ๋อในนี้ติดตั้งฉนวนกันเสียงภายในเป็นพิเศษ แม้ว่าจะเป็นเสียง ระเบิดข้างนอกก็ไม่สามารถได้ยิน ดังนั้นนายสามารถสำแดง พลังได้ตามใจชอบ”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ครับคุณลุงกู้”

เมื่อกู้เย็นเจิ้งและคนอื่นๆได้ยินสิ่งนี้ สีหน้าของพวกเขาซีดด้วย ความตกใจ

พวกเขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเย่เฉินนั้นแข็งแกร่งมาก และ ทั้งเทพสงครามและเจ้าถิ่นก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
ถ้าเขาต้องการลงมือทั้งสี่คนคงไม่พอ

ดังนั้น กู้เย็นเจิ้งจึงแสร้งทำเป็นสงบและตะโกนว่า “ฟังฉันนะ ฉันเป็นท่านรองของตระกูล! ตัวตนของฉันอยู่เกินเอื้อม ในชีวิต ของนาย ดังนั้นนายไม่ควรทำให้ฉันขุ่นเคือง มิฉะนั้น นายต้องรับ ผิดชอบเอาเอง!”

เย่เฉินไม่โกรธเมื่อได้ยินเรื่องนี้ เขาหัวเราะและถาม “อย่าโม้ ไปหน่อยเลย อย่างน้อยนายก็ควรรู้นะว่าฉันเป็นใครกันแน่!