บทที่ 1439

กู้เหว่ยเลี่ยงและกู้เหว่ยกวง ชายหนุ่มทั้งสอง ตระหนักถึงความสำคัญของเรื่องนี้เช่นกัน ดังนั้นพวก เขาจึงพากันพยักหน้าเห็นด้วย

ขั้นตอนแรกคือการแช่แข็งสเปิร์ม ซึ่งเทียบ เท่ากับการหว่านเมล็ดทิ้งไว้ ต่อไปนึกอยากจะมีลูกก็ ง่ายดายแล้ว

เหมือนคำพูดของคนโบราณ การเตรียมตัวให้

พร้อมย่อมไม่มีภัยพิบัติ

ดังนั้น หัวหน้าแผนกบุรุษเวชศาสตร์จึงจัดให้ทั้ง สี่คนคัดเอาตัวอย่างเทียมที่ไม่เจ็บปวดในทันที และใน ขณะเดียวกันก็เตรียมชุดการทดสอบเอาไว้ให้พร้อม

ทันทีที่คัดออกมา ตัวอย่างจะถูกนำไปทดสอบ ทันที และส่วนที่เหลือจะถูกแช่แข็งที่อุณหภูมิต่ำมาก ด้วยก๊าซไนโตรเจนเหลว เมื่อการทดสอบเสร็จสิ้นและ ยืนยันได้ว่าไม่มีปัญหาใดๆ ก็จะสามารถจัดเก็บใน ระยะยาวได้อย่างสบายใจ

แต่ทว่า หลังจากคัดตัวอย่างออกมาและ ทดสอบด้วยเครื่องมือทดสอบ แพทย์ก็พบความจริงที่ พวกเขาไม่อยากจะเชื่อ

เมื่อพวกเขารายงานผลให้หัวหน้าแผนกบุรุษ เวชศาสตร์ทราบ หัวหน้าแผนกบุรุษเวชศาสตร์ก็กลัว จนขาสั่น

กู้เย้นเจิ้งเห็นใบหน้าอันย่ำแย่ของเขา ก็รีบ เข้าไปถามทันที “เกิดอะไรขึ้น? มีอะไรผิดปกติเหรอ?”
หัวหน้าแผนกบุรุษเวชศาสตร์กลืนน้ำลายและ บังคับตัวเองให้สงบลง ก่อนจะกล่าวว่า “ท่าน…ท่าน รอง….ท่านสาม…แล้วก็คุณชายทั้งสอง…ผลออกมา แล้ว อัตราการรอดของอสุจิของทั้งสี่ท่านคือ…อัตรา การรอดคือ…”

กู้เหว่ยเลี่ยงเห็นเขาตะกุกตะกัก ก็ตวาดใส่ด้วย ความร้อนใจ “มัวล้ำอึ้งอะไรอยู่? อัตราการรอดเป็น เท่าไหร่? คุณก็บอกมาสิ!”

หัวหน้าแผนกบุรุษเวชศาสตร์เชิดหน้าแล้วพูด เสียงสั่น “อัตราการรอดของสเปิร์มทั้งสี่ตัวของพวก ท่าน ล้วนเป็นศูนย์…”

“อะไรนะ?!” ทั้งสี่คนร้องออกมาด้วยความตกใจ กระเพาะปัสสาวะของกู้เย้นกางได้รับบาดเจ็บ ร่างกายอ่อนแรง สูญเสียการทรงตัว ทรุดนั่งลงกับพื้น

ข้อมูลนี้ สำหรับคนทั้งสี่ของตระกูลกู้ เสมือน สายฟ้าฟาดลงมากลางวันแสกๆ

อัตราการรอดของสเปิร์มเป็นศูนย์ นั่นก็ หมายความว่า พวกเขาไม่มีความสามารถในการ สืบพันธุ์อีกต่อไป?!

กู้เย้นเจิ้งกลัวจนมือขวาสั่นสะท้าน แม้แต่ มือขวาที่ใส่เฝือกอยู่ก็สั่นจนเสียงดังก๊อกแก๊กๆ เขาถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “นี่มันเรื่องอะไร

กัน? อสุจิจะไม่รอดได้อย่างไร? ผมปกติมาตลอด!

“ใช่แล้ว!” กู้เหว่ยเลี่ยงก็ร้องไห้พูดว่า “ไม่กี่ เดือนก่อนผมยังทำนางแบบท้องอยู่เลย เพื่อไม่ให้เธอ เข้ามาพัวพันกับผม ผมทุ่มจ่ายเงินไปหนึ่งล้านเพื่อ ทำแท้ง…ทำไมตอนนี้ไม่มีโอกาสรอดแล้ว?”
กู้เย้นเจิ้งได้ยินเช่นนี้ ก็เอามือซ้ายตบหน้าเขา ด้วยความโกรธจัด แล้วด่าว่า “ไอ้เวร! ไปทำคนอื่น ท้อง แล้วไม่ปล่อยให้เธอเก็บเด็กไว้งั้นหรือ?! ถ้าได้ ลูกชาย ตระกูลกู้ของเราก็มีผู้สืบทอดไปแล้วไม่ใช่เห รอ?”

กู้เหว่ยเลี่ยงรู้สึกผิด สะอื้นไห้พูดว่า “พ่อครับ! ตอนแรกพ่อเตือนผมซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า ถ้าผมไปมีอะไร นอกบ้าน ห้ามไม่ให้ท้องเด็ดขาด และยิ่งไม่ต้องการ ลูกนอกสมรส พ่อบอกว่าจะส่งผลต่อภาพลักษณ์ใน สายตาของคนอื่นๆ มันจะทำให้สถานะของผมตกต่ำ ลงอย่างมาก ต่อไปจะไม่ได้แต่งงานกับคุณหนูของ ตระกูลชั้นสูง นั่นเป็นเหตุผลที่ผมจ่ายเงินให้เธอ ทำแท้ง! เรื่องนี้ก็เพราะทำตามความต้องการของพ่อ ไม่ใช่เหรอ?”

กู้เย้นเจิ้งร้องอุทาน พลางยกมือขึ้นตบตัวเอง หลายครั้ง ตบไปก็สบถอย่างโกรธเคือง “ปากไม่ดี! ปากไม่ดี! ปากไม่ดี!!”

อันที่จริง เขารู้ดีว่าสิ่งที่กู้เหว่ยเลี่ยงลูกชายของ

เขาพูดนั้นเป็นความจริงทั้งหมด

ในครอบครัวคนจีนผู้มั่งคั่ง การแต่งงานนั้น พิถีพิถันเรื่องฐานะทางสังคมที่เท่าเทียมกัน

ตระกูลที่มีฐานะเท่าเทียมกัน ไม่ใช่แค่ไม่ได้ดู แค่ศักยภาพของครอบครัวเท่านั้น แต่ยังต้องดูนิสัย ใจคอของทั้งชายและหญิงด้วย

ถ้าเป็นตระกูลระดับแสนล้านเหมือนกัน ผู้ชาย หน้าตาอัปลักษณ์ ผู้หญิงหน้าตางดงาม ก็ไม่ต้อง สงสัยเลยว่า คุณหนูของตระกูลระดับแสนล้านนี้ ไม่มีทางชอบคุณชายของตระกูลแสนล้านนี้

หากทั้งคู่มาจากครอบครัวระดับแสนล้าน เหมือนกัน ผู้ชายมีความสามารถ ผู้หญิงล้มเหลวทุก อย่าง คุณชายก็จะไม่ยอมกล้ำกลืนอย่างไม่เป็นธรรม แน่นอน

นอกจากรูปลักษณ์ภายนอกแล้ว หากมีตำหนิ ใดๆ มันก็จะลดทอนมูลค่าของตัวเองลงอย่างมากเช่น กัน