ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1336



บทที่ 1336

เซียวซูหนลากเย่เฉินมาด้านข้าง บ่นว่า “ตอนเช้าแม่แค่พูด ไปงั้นแหละ ทำไมคุณไปหาสกินแคร์ราคาแพงแบบนี้มาให้แม่ ล่ะ…ชุดละสี่แสน มันน่ากลัวเกินไปแล้วนะ บ้านเราไม่ได้รวย ขนาดนั้นซะหน่อย…

เยเฉินหัวเราะบอก “นี่ก็มีช่องทางพิเศษไง คุณไม่ต้องใส่ใจ มากหรอก”

เซียวซูหนบอกเสียงต่ำว่า “ฉันแค่กลัวแม่จะเหลิง และยึดติด เกิดแม่เอาแต่บอกให้คุณหาสกินแคร์ราคาแพงแบบนี้มาอีก เรื่อยๆ คุณจะทำยังไงล่ะ?”

เย่เฉินยิ้มน้อยๆว่า “ไม่หรอก คุณไม่เห็นหรอว่าแม่ทำตัวดีขึ้น เยอะแล้วนะ คิดว่าเป็นรางวัลที่ช่วงนี้แม่ทำตัวดีละกัน ให้เธอ สามารถทําตัวดีต่อไปได้อีกเยอะๆ”

ระหว่างพูด หม่าหลันได้ใช้มือถือถ่ายคลิปไปอวดเพื่อน เรียบร้อยแล้ว ปากยังพร่ำบ่นว่า “ดูลูกเขยฉันซื้อชุดสกินแคร์La Prairieสองชุดนี้มาให้ฉันสิ นี่น่ะเป็นเซต Genaissanceนะ สอง ชุดรวมกันอย่างน้อยเจ็ดแสนกว่าเลยนะ!”

พอเย่เฉินได้ยินคำนี้ รีบค้านทันที “แม่ครับ สองชุดนี้ไม่ได้ให้ แม่ทั้งสองชุดนะครับ แม่กับชูหรันคนละชุด!”

“หา?” หม่าหลันพูดอย่างปวดใจ “ซูหนยังเด็กนะ ผิวพรรณเต่งตึงจะตาย ดูหน้าไม่มีรอยตีนกาเลยสักรอย ตอนนี้จะ ต้องการสกินแคร์ที่ช่วยลดทอนความเหี่ยวย่นแบบนี้ที่ไหนกัน! ใช้พวกเก็บความชุ่มชื้นก็พอแล้ว!”

เยเฉันพูดอย่างหนักแน่นทันทีว่า “ไม่ได้ซื้อมาให้คนละชุด ครับ แม่พูดยังไงก็จะมายึดเอาชุดของซูหวั่นไปเองไม่ได้

หม่าหลันรู้สึกเสียดายหนักมาก แต่เธอในตอนนี้ไม่กล้าหือกับ เย่เฉินเลยสักนิด

อย่าว่าแต่ อเลย แค่เถียงเธอยังไม่กล้าเลย

เลยได้แต่พยักหน้าเนือยๆว่า “ก็ได้ๆ แม่เชื่อเรา สกินแคร์ บำรุงผิวสองชุดนี้ แม่กับชูหนคนละชุด!”

เชียวชูหรันพูด “ฉันไม่กล้าใช้ของแพงขนาดนี้หรอก…”

หม่าหลันตาเป็นประกาย กำลังจะพูดว่าลูกไม่กล้าใช้ให้แม่ เลย เย่เฉินพูดแทรกขึ้นมาทันที เขาบอกว่า “เมียจ๋า ถ้าคุณไม่ กล้าใช้ งั้นผมเอาไปคืนเขาทั้งสองชุดเลยละกัน

“อ้ายอ้ายอ้าย อย่า อย่าสิ!” หม่าหลันร้อนใจ รีบห้ามทันที “ซู หวั่น เย่เฉินเขาอุตส่าห์มีน้ำใจ ลูกจะมาทำนิสัยไม่ดี ไม่เห็นค่า ความหวังดีของคนอื่นอย่างนี้ไม่ได้นะ!”

เชียวชูหนยังอยากพูดอะไร เย่เฉินหยิบขึ้นมาชุดหนึ่งยื่นใส่ มือเธอ พูดอย่างจริงจังว่า “สามีซื้อให้คุณ คุณก็ใช้ไปเลย! ใช้ หมดแล้ว ผมจะซื้อให้คุณใหม่!

เซียวชูหนรับรู้ได้ถึงความรักอบอุ่นที่เยเฉันมีต่อเธอ ในใจวาบหวานขึ้น และพยักหน้ารับปาก ในที่สุด

หม่าหลันเห็นอย่างนั้น พูดอย่างลิงโลดขึ้นมาว่า “ฉันรีบกลับ ห้องไปล้างหน้า แล้วลองใช้สักหน่อยดีกว่า ฉันอยากลองเต็มแก่ แล้ว!”

พูดจบ เธอกอดชุดสกินแคร์ ขึ้นลิฟต์ไปชั้นสามทันที

เชียวชูหมั้นมองตามแผ่นหลังเธอไป พลางถอนหายใจอย่าง หน่ายใจ

ดูท่า นิสัยยึดติดในความหรูหราของแม่ชาตินี้จะแก้ไม่ได้ซะ แล้ว

แต่ว่าแม่ในตอนนี้ก็ใช่ว่าจะไม่พัฒนาเอาซะเลย อย่างน้อยเธอ ก็ดีกับเย่เฉินกว่าเมื่อก่อนมากนัก เวลาอยู่บ้านก็ไม่อาละวาด โวยวายเหมือนเมื่อก่อน ตอนนี้ที่บ้านก็สงบเงียบขึ้นมากเลยที เดียว

ในตอนนี้เอง มือถือเธอดังขึ้น คนที่โทรมากลับเป็นหม่าหลัน แม่ของเธอเอง

“คะแม่ ทำไมหรอ?”

หม่าหลับพูดอย่างร้อนใจว่า “ชูหน ขึ้นมาหาแม่ที่ห้องหน่อย มาเองนะ ไม่ต้องให้เเฉินตามมา!

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นคะแม่?”

“ลูกขึ้นมาก่อนเดี๋ยวค่อยว่ากัน!”
เขียวชหนหน่าย ใจ ได้แต่บอกเย่เฉินว่า “แม่ให้ฉันขึ้นไปหา เย่เฉินไม่ได้คิดอะไร เขาพยักหน้าเบาๆ

เซียว หนขึ้นลิฟต์ไปชั้นสาม มาถึงห้องหม่าหลัน พึ่งถึงหน้า ห้อง ก็โดนหม่าหลันลากเข้าห้องไป จากนั้นหม่าหลับก็ล็อกประตู ห้องทันที พูดอย่างตื่นเต้นว่า “ลูกแม่! แม่คิดว่าเย่เฉินน่ะมีคนอื่น แล้วล่ะ!”

“หา? มีคนอื่น?” เซียวซูหนขมวดคิ้ว “เป็นไปได้ยังไงคะ”

“ทำไมจะไม่ได้?” หม่าหลันรีบหยิบใบเสร็จออกมาหนึ่งใบ โพล่งออกมาว่า “ลูกดูนี่สิ! ใบเสร็จมันบอกชัดว่า เยเงินซื้อชุด สกินแคร์เซต Genaissance มาสามชุด ทำไมถึงเอากลับมาแค่ สองชุด?! อีกชุดหนึ่งล่ะ? ต้องให้ยัยจิ้งจอกหน้าไม่อายคนไหน นอกบ้านแน่!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ