บทที่ 1329

ในกลางอากาศ ถึงขนาดล้วนแฝงไว้ด้วยเสียงลมแตกของฉัน เอ้าเสงี่ยน

ใบหน้าVictoriaสะดุ้งตกใจทันที

เธอเคยเห็นการแข่งขันที่ฉันเข้าเสวียนแข่งกันกับเฉียนอานน่า มาก่อน รู้ว่าแรงระเบิดของฉันเอ้าเสงี่ยนแข็งแกร่งมาก เท้าเตะ เข้ามา เกรงว่าตนเองจะเหมือนเฉียนอานตีลังกาลอยออกไป จากเวทีประลองโดยตรง

ดังนั้น ขาขวาของเธอถอยหลังก้าวหนึ่งอย่างรวดเร็ว ขาซ้าย ขวากลายเป็นสามเหลี่ยมกับพื้น ใช้เหลี่ยมนี้มาเพิ่มความมั่นคง ของด้านล่างตนเอง จากนั้นแขนทั้งสองข้างขวางอยู่ข้างหน้ากาย เตรียมตัวใช้ท่าป้องกันขัดขวางการโจมตีของฉันเอ้าเสงี่ยนนี้

แต่เธอไม่ใช่เฉียนอานน่า ล้วนไม่รู้ว่าระดับความรุนแรงของ หนึ่งเตะฉันเอ้าเสงี่ยนนี้ตกลงว่าแข็งแกร่งมากขนาดไหน!

เธอเพียงรู้สึกว่าแขนทั้งสองถูกแรงขนาดใหญ่โจมตีมา ต่อ จากนี้ก็ได้ยินเสียงแตกหักที่กังวานสองเสียง แขนทั้งสองของ ตนเองถึงขนาดถูกเธอยกเท้าเตะทีเดียวกระดูกหักแล้ว!

ที่ตามมาคือความเจ็บปวดที่รุนแรง ทั้งตัวเธอต้านทานไม่ไหว ความรุนแรงที่ยิ่งใหญ่แข็งแกร่งนั้นอีกเลย ทั้งตัวดั่งเฉียนอานน่า ของรอบที่แล้ว ตีลังกาลอยออกไปยังข้างหลังโดยตรง
ในสนามระเบิดความตื่นตระหนกร้องขึ้นมาขนาดใหญ่พัก หนึ่ง!

ใครก็นึกไม่ถึง พลังความสามารถเท้านี้ของฉันเอาเสงี่ยนถึง ขนาดแข็งแกร่งขนาดนี้

และครูฝึกของVictoria ในเวลานี้ใบหน้าก็สะดุ้งตกใจอย่าง ยิ่งเช่นกัน เขาโยนผ้าเช็ดหน้าไปยังกลางอากาศอย่างรวดเร็ว ตื่นเต้นอย่างยิ่งวิ่งไปยังVictorial

หลังผ่านไปสักครู่ ความเจ็บปวดของ Victoriaเต็มใบหน้าถูก หมอพาออกจากสนาม ฉันเอ้าเสงี่ยนท่าเดียวชนะได้อีกครั้ง บุก เข้ารอบชิงชนะเลิศ

ในสนามระเบิดเสียงโห่ร้องออกมาพักหนึ่ง นักแข่งประเทศจีน สามารถเข้ารอบชิงชนะเลิศของการแข่งขันซานดาวิทยาลัย เป็นการบุกทะลวงครั้งแรกที่ไม่เคยปรากฏในประวัติศาสตร์

ตอนที่ฝั่งนี้กำลังร้องดีใจด้วยความชนะ อิโตะนานาโกะกลับ ถูกMichaelนักแข่งสหรัฐอเมริกาตามชกอย่างรุนแรงต่อๆกัน เธอไม่ลงมือโดยตลอด ด้วยเหตุนี้ใบหน้าถูกMichaelซกโดน หลายหมัด มุมปากหางตาล้วนบอบช้ำเลือดไหล ดูแล้วเศร้าสลด อย่างมาก

Michaelทั้งแปลกใจที่อิโตะนานาโกะทำไมมีเพียงแต่ ต้านทานไม่โต้กลับ ทั้งจะจับฉวยโอกาสโจมตีอิโตะนานาโกะ อย่างบ้าคลั่งเช่นกัน

อยู่ที่เธอดูแล้ว อิโตะนานาโกะน่าจะไม่ได้อยู่ในสภาพเหมาะสม งั้นพอดีตนเองฉวยโอกาสนี้ ทำให้เธอพ่ายแพ้เลยทีเดียว

อิโตะนานาโกะรู้สึกถึงจุดที่ได้รับบาดเจ็บส่งความเจ็บปวดมา อย่างรุนแรง หลายครั้งอยากจะโต้กลับแต่ยังคงฝันอดทนความ วู่วามนั้นไว้

เธอกล่าวเตือนตนเองอยู่ในใจ “ฉันบุ่มบ่ามไม่ได้! ฉันจะต้อง ท่าเดียวเอาให้ชนะ! ฉันจะต้องทําเดียวเอาให้ชนะอย่างแน่นอน! ฉันต้องให้เยเฉันมองด้วยสายตาที่ทุ่งกับฉันอย่างแน่นอน! Michael คุณทุ่มหมดพลังเข้าโจมตีเถอะ! ฉันจะไม่โต้กลับ อย่างน้อย ก่อนที่จะหาเจอช่องโหวถึงตายของคุณ ฉันจะไม่โต้ กลับอย่างเด็ดขาด! เพราะว่าอยู่ในสายตาของฉันคุณไม่ใช่ศัตรู ของฉันเลยสักนิด คุณเพียงแค่ใบคะแนนที่จะฉันพิสูจน์ตนเอ งกับเย่เฉินใบนั้น!”

ที่ไหนMichaelจะรู้ว่าอิโตะนานาโกะคิดอะไรอยู่ เธอเพียงแค่ รู้สึกว่า ในที่สุดตนเองก็หาโอกาสที่จะลบล้างความอัปยศเจอ แล้ว!

ตนเองเคยพ่ายแพ้อยู่ภายใต้มือของเธอหลายครั้ง วันนี้ ตนเองกำลังอยู่ต่อหน้าทั่วโลก ด้วยวิธีที่จะทำลายพลังที่เน่า เปื่อยอย่างรวดเร็ว ทําให้เธอพ่ายแพ้โดยสิ้นเชิง

นึกถึงตรงนี้ เธอออกหมัดต่อๆกันไปยังอิโตะนานาโกะทันที ทุกหมดล้วน โหดเหี้ยมอย่างยิ่ง

ในเวลานี้ กรรมการของเวทีประลองอีกข้างหนึ่ง ประกาศว่า ฉันเอ้าเสงี่ยนได้รับชัยชนะแล้ว ฉันเอ้าเสวียนตื่นเต้นวิ่งลงจากเวทีกอตเเฉินไว้ดีใจถึงสุดขีด

เย่เฉินตบหลังของเธอตบแล้วตบอีก ยิ้มพูดว่า “ตอนนี้อย่าเพิ่ง ดีใจก่อนขนาดนี้ ผ่านไปอีกสองวันคุณยังมีการแข่งขันอีกรอบ ต้องแข่ง รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ”

ฉันเอ้าเสงี่ยนรีบพยักหน้า เลื่อมใสศรัทธาและรักใคร่ชื่นชม เต็มตา พูดว่า “ครูฝึกเย่ คุณต้องรอฉันอย่างแน่นอนนะ อย่าฉวย โอกาสตอนที่ฉันไปเปลี่ยนเสื้อตนเองแอบหนีไป

เย่เฉินพยักหน้าต่อๆกัน “ได้ ผมรอคุณ”

ฉินเอ้าเสงี่ยนนี่จึงวางใจลงมา หลังจากโค้งคำนับแสดงการ ทักทายกับผู้ชม กลับไปเขตพักผ่อนหลังเวที

ในเวลานี้เย่เฉินจึงได้ให้ความสนใจในการแข่งขันของเวทีประลองข้างๆ